آقای رئیس جمهور! برای آرام کردن کشور، فرمان را دست خودتان بگیرید

در دقایق اول به دنبال علت آتش سوزی عمدی یا سهوی نمی گردند، مقصر را پیدا نمی کنند، حتی اگر مقصر یا مقصر در محل حادثه باشند، آنها را محکوم نمی کنند، زیرا زمان کافی است. برای آنها در دقایق و ساعات اولیه درایت و هوش سرعت حرکت مهم است. پس از مهار آتش و یافتن آرامش و شرایط پایدار، علت و مقصر، سوء مدیریت و … را پیدا می کنند و برای جلوگیری از تکرار آتش، چاره اندیشی می کنند.

2- شرایط جامعه امروزی مانند این مثال است. به دلایل و عواملی، جامعه داغ شد و شورش هایی در کشور به وجود آمد. بی اعتمادی به اخبار رسمی و مسئولان از سال 57 به بالاترین حد خود رسیده است، رسانه های رسمی و مجازی قابل اعتماد نیستند. رسانه های خارجی مدام اخبار درست و نادرست را منتشر می کنند. مقامات رسمی و غیررسمی برخی کشورها از شورش ها و…

3- چه باید کرد؟

یک فرمانده میدانی (و فقط یک فرمانده) برای نظارت بر این رویدادها مورد نیاز است. همه عناصر دیگر باید از فرمان او اطاعت کنند. سیاست گذاری، تشکیل جلسات، صدور بیانیه، فعالیت رسانه ای و امثال اینها را باید به یک نفر سپرد، تجاوز به امنیت جامعه از سوی هرکس مطلقاً غیرقابل تحمل است و باید به شدت با آن مبارزه کرد. اما لازمه مهم آن همراهی با افکار عمومی است و اگر جامعه بپذیرد که برقراری نظم مقدمه ای برای گام برداشتن در جهت تحقق دقیق مطالبات است، در اسرع وقت همراهی می شود.

4- فردی که می تواند چنین جامعیتی در این زمینه داشته باشد به نظر می رسد خود رئیس جمهور باشد. اصل 113 قانون اساسی وی را دومین مقام کشور و مسئول قوه مجریه و مسئول اجرای قانون اساسی می داند. تعبیر 10 سال پیش شورای نگهبان مبنی بر اینکه رئیس جمهور فقط در قوه مجریه صلاحیت اجرا را دارد با متن قانون اساسی مغایرت دارد، اما از منظر این اصل به نظر می رسد رئیس جمهور قادر به اجرای قانون اساسی است. . ، حتی حق دارد تفسیر هیئت امنا را زیر پا بگذارد.

5- وحدت فرماندهی و رهبری که فرصتی طلایی برای رئیس دولت سیزدهم است که با کمک دستگاههای مختلف به امور اداری مشغول است شخصاً آقای رئیسی. اگر واقعاً راهنمایی ارشاد را نمی پذیرد، با صراحت و با جسارت برطرف کند و اگر چنین نیست، تصمیم صریح خود را بیان کند.

6- اغتشاشات اخیر حاصل مطالبات ناگفته برخی از اقشار جامعه است. یکی از مهم ترین آنها حذف یا خنثی سازی نهادهای مدنی (اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی)، از بین بردن راه های تعامل و ارتباط با جامعه است و اتفاقاً اراده قوی و تصمیم قاطع برای فعال سازی مدنی است. نهادها و چهره‌های تأثیرگذار و قابل قبول برخی بخش‌ها، جامعه به‌وسیله او می‌تواند به رئیس‌جمهور در مهار فضا کمک کند.

7- درج افراد مشهور در تاپیک های اخیر، اعم از درست یا نادرست، درگیر شدن با آنها و دستگیری آنها یا ایراد اتهامات متعدد به آنها (حتی اگر همگی درست باشند) نه تنها کمکی به ایجاد آرامش نمی کند، بلکه باعث عصبانیت می شود. در جامعه. بخش قابل توجهی از این سلبریتی ها زمانی در خدمت مصالح نظام بوده و احترام همان مردم را در آن زمان به دست آورده اند و هنوز هم به آن می بالند.

8- تکه تکه شدن جامعه و دمیدن آن به آتشی که داخل نیست، مخصوصاً در شرایط کنونی، تنها تأثیر آن گرم شدن بیشتر فضا است. عوامل سیاسی و رسانه ای که این بازی را در جامعه راه انداختند، سال هاست با همین روش تنگ کردن فضای سیاسی جامعه به اهداف خود رسیده اند و حالا می خواهند از احساس ناآرامی برای خود کلاه بسازند، دستگیری است. شخصیت های سیاسی اگر می توانست مفید باشد، اجرای آنها یا تهدید به آزمایش باید در زمان های قبلی مفید بوده باشد، در حالی که در بسیاری از موارد این امر به محبوبیت آنها منجر شده است.

هنوز هم می توان از نفوذ این افراد استفاده کرد و برای این کار اولاً باید اعتماد آنها را جلب کرد و ثانیاً برای بهبود وضعیت از آنها کمک خواست.

9- اگر رئیس جمهور دارای اختیارات کافی باشد – و دارد – می تواند مسئولیت شکست همه نهادها را بپذیرد و از طرف همه نهادهای حاکمیتی عذرخواهی کند. و یکی از اولین گام ها تشکیل گشت راهنما و عذرخواهی از فعالیت آن است.

10- برخی تجمعات حتی اگر شعارهای تند داده شود به امنیت عمومی آسیبی نمی رساند و حتی مفید است زیرا منجر به رهایی از احساسات می شود. به همین دلیل داشتن لباس شخصی برای برهم زدن این گونه مجالس سم است. اگر پلیس از حضور لباس شخصی در این مراسم جلوگیری کند، آرامش زودتر برمی گردد.

11- بدون شک دشمن از هرج و مرج و بی نظمی سود می برد، اما تظاهر به اینکه همه جمع شده اند عامل دشمن هستند، به روشی تکراری، خسته کننده و حواس پرت و حتی ضد تبلیغات تبدیل شده است. بدتر این است که بگوییم فریب خورده و تحت تاثیر رسانه های احساسی و بیگانه هستند.

12- در صورت تحقق وعده های دولت به خصوص در مسائل اقتصادی بسیاری از اسکورت با کلکسیونرها کاهش می یابد. با ادامه تحریم ها، بلاتکلیفی برجام و اظهارات مکرر از جمله مقصر دانستن طرف های غربی و فشار دادن رئیس جمهور به تصمیم گیری، بر این احساس می افزاید که دولت به تعاملات مثبت با جهان اهمیت نمی دهد. متأسفانه وزارت امور خارجه و تیم مذاکره کننده در این زمینه ناکارآمد هستند، دادن سیگنال مثبت به جامعه راهگشاست.

13- برخی از دولتمردان با سخنان خود هیزمی بر آتش می افزایند در حالی که رسانه های حکومتی و حامیان آن در اوج حماقت هستند و فقط به طولانی شدن اغتشاشات می پردازند. تا زمانی که تعریف رسانه از تعریف شاخ فراتر نرفته است، آش همان است، ظرف همان است.

14- از فعالیت دولت چنین به نظر می رسد که مشاوران فرهیخته و دلسوز ندارد و یا اگر دارد به حرف آنها توجهی نمی کند. این جناح اصولگرا هم اکنون افراد زیادی دارد که کارآمدی خود را در حل بحران ها نشان داده اند. از این افراد صاحب حق می توان به راحتی برای کمک به تحصیلکردگان و اقشار مختلف جامعه استفاده کرد.

15- اینها مشکلاتی است که با اراده و دستور رئیس جمهور در زمان کوتاهی قابل حل است. البته موانع بزرگی مانند ناتوانی بخشی از دولت در همراهی با وی وجود دارد که با تغییر افراد با تجربه قابل حل است. با این حال، ممکن است پیشنهاد شود که اقدامات میان مدت و بلندمدت به تعویق بیفتد. توجه به این نکته کافی است که در مراحل بعدی همه اقشار مردم (حتی مخالفان رژیم) باید بتوانند در صحنه سیاسی حضور پیدا کنند.

کلید حل همه اینها در دست رئیس جمهور است که تمام حاکمیت را با خود دارد. این منطقه و این منطقه.

6565