طبیعت با مشارکت مردم حفظ می‌شود

اگرچه این روش هنوز در بسیاری از مناطق روش غالب است ، اما در دو سه دهه اخیر ، روشهای دیگری که برخی از آنها موفقیت آمیزتر و ارزانتر هستند ، آزمایش شده اند. رویکردهای جدید بیشتر بر روی نقشه برداری از افراد ساکن در یا اطراف یک منطقه حفاظت شده تمرکز دارند.

اتحادیه بین المللی حفاظت از طبیعت و منابع طبیعی (IUCN) هر ده سال یک کنگره با حضور نمایندگان همه کشورهای عضو برای ارزیابی برنامه های حفاظت برگزار می کند. رویکرد “حمایت از شرکت کنندگان” در چهارمین کنفرانس IUCN در کاراکاس ، ونزوئلا در سال 1992 پذیرفته شد و از آن زمان به طور جدی دنبال می شود. در این رویکرد ، ساکنان محلی نباید از منطقه یا اطراف آن اخراج شوند ، بلکه در مناطق جدیدی استفاده می شوند که برای محافظت از آنها در اکثر مکانها ، به ویژه به عنوان بخشی از هویت و تاریخ منطقه ، مورد استفاده قرار می گیرند. بومیان می توانند از بارهای سنگین و هزینه های دولت ها برای محافظت از محیط زیست و ایجاد یک محیط پایدار برای مردم و طبیعت با هم بکاهند.

در سال های اخیر ، سازمان های غیردولتی و سایر گروه های محلی پشتیبانی گسترده ای از کوه ها ، جنگل ها ، مراتع و تالاب ها در سراسر کشور داشته اند. آنها کار خود را به انتقاد و تقاضا محدود نکردند ، بلکه در مناطق بی شماری فعالیت کردند و برنامه ها و پروژه های زیست محیطی را اجرا کردند. در چندین مورد ، داوطلبان و اعضای انجمن جان خود را برای حفاظت از منابع طبیعی کشور فدا کردند. به عنوان مثال ، اعضای انجمن گرین چیا ، شریف باجوار و امید کهنوشی ، در هنگام کنترل آتش سوزی جنگل ها در سپتامبر 2016 ، همراه با جنگجویان کرد کرد محمد پژوهی و رحمت حکیم نیا جان خود را از دست دادند. یا از کوهنورد دوستدار طبیعت البرز زارعی ، یکی از اعضای انجمن های سبز کهکیلویه و بویراحمد ، که در ژوئن 2016 در تلاش برای اطفا حریق در جنگل های دیل در قچساران جان خود را از دست داد ؛ جیوا به همراه مختار خاندانی ، یاسین کریمی و بلال امینی از سازمان غیردولتی در ژوئیه 2016 برای خاموش کردن آتش در جنگل های حفاظت شده مارخیل و بوژین اورامان به آتش کشیده شدند.

موارد دیگری نیز وجود دارد که نیروهای مردمی می توانند نقش مهمی در حفاظت از محیط زیست داشته باشند (از جمله موارد دیگر): احیای تالاب کامجان در استان فارس با تلاش مردم منطقه از اوایل دهه نود. بهبود حفاظت از منطقه شکار کلمورز در کهنوج ، استان کرمان ، با تلاش انجمن دوستداران محیط زیست کلمورز ، که می تواند خرس های سیاه منطقه را از نابودی نجات دهد و جمعیت کلی بزها ، قوچ ها و گوسفندان را در منطقه افزایش دهد. بسته شدن چندین مین پوکه ، که منجر به سقوط جدی بلندترین کوه کشور شد ، پس از تلاش انجمن آماتور کوهستان در دماوند ؛ بستن معدن سنگ کوه برمی در استان بوشهر با تلاش فرهنگیان و سایر مردم منطقه. افزایش تعداد قوچ و گوسفند و همه بزهای منصورآباد با تلاش انجمن دوستداران طبیعت رفسنجان ؛ تأسیس “واحد دوچرخه حفاظت از جنگل سردشت” که نقش مهمی در کنترل آتش سوزی جنگل های منطقه داشته است. حفاظت از منطقه ای که توسط فعالان محیط زیست جیرفت شکار نشده است ، که منجر به افزایش تعداد “جوجه های جیرفت” شده است. اجرای تعدادی از پروژه های حفاظت از کوه در نشریات و فضای مجازی توسط انجمن کوهنوردان ایران و تولید هزاران صفحه مطالب در زمینه محیط کوهستان ؛ اجرای طرح پاکسازی دره شمخال کوچان و تنظیم دسترسی گردشگران به این دره و برداشتن سفره های یکبار مصرف از مراسم روستای مایوان توسط کوهنوردان کوچان. و ….

همچنین باید “طرح حفاظت مشارکتی منطقه روشنکوه” در استان فارس را ذکر کنم. روشنكوه در بخش سرچاهان از شهر بوانات منطقه ای غیر شكاری و تحت مدیریت اداره محیط زیست فارس است. از سال 1391 با کمک چند نفر از اهالی روستای صقویه گروه حمایت از محیط زیست در منطقه ایجاد شده است. . این گروه توانست آگاهی زیست محیطی را در منطقه افزایش دهد ، برخی از شکارچیان را از شکار شدن منصرف کرد ، ارزش های طبیعی منطقه را مستند و تبلیغ کرد و “آتش نشانی” تشکیل داد که نقشی اساسی در کنترل منطقه داشت. در منطقه آتش سوزی صورت گرفت.

هدف از این یادداشت نشان دادن این است که یکی از مهمترین و م waysثرترین راههای حفاظت از تنوع زیستی خاک و مناطق طبیعی ارزشمند ، اجازه سرمایه اجتماعی است که پیوند معنی داری بین گروههای اجتماعی از یک سو و سازمانهای دولتی از سوی دیگر است. از سوی دیگر.

* بازیگر محیط زیست

47232