بردیم اما باختیم – ایران تودی
درست است. دنیا سختی هایی دارد که هیچکس نمی تواند از آنها فرار کند، چه اولی ها و چه آخری ها، اما بعضی از این سختی ها دردناک ترند. شاید یک نویسنده، یک هنرمند، یک کارگر و… را روی ویلچر می دیدم، سخت تر از دیدن یک ورزشکار چابک بود که حتی ساده ترین کارها را هم نمی توانست انجام دهد.
به گزارش ایران تودی، در یادداشتی در روزنامه میهن می گویند: من اهل فوتبال نیستم. می توانم نام یک فوتبالیست را به اندازه یک انگشت یک دست از خاطرم بگویم، اما نام یکی از فوتبالیست هایی که حتی در سطح ایران هم جایگاه فنی خاصی ندارند را هرگز فراموش نمی کنم. . «لئوناردو پادوانی» بازیکن سابق استقلال، مدافع برزیلی است و در لیگ هفدهم و در بازی با «فولاد» آرمین سهرابیان دچار آسیب دیدگی شدید از ناحیه ستون فقرات شد و مجبور شد برای همیشه فوتبال را ترک کند. علاوه بر این او بقیه عمرش را روی ویلچر می گذراند و عکس او روی ویلچر یکی از دردناک ترین عکس های ورزشی است.
دیدن فوتبالیست جوان، خوش تیپ و بی گناه روی ویلچر آدم را یاد شعر معروف خیام می اندازد:
این لیوان یک فنجان بسیار شیک است
آن را صاف می کند و دوباره به پایین می کوبد
درست است. دنیا سختی هایی دارد که هیچکس نمی تواند از آنها فرار کند، چه اولی ها و چه آخری ها، اما بعضی از این سختی ها دردناک ترند. شاید یک نویسنده، یک هنرمند، یک کارگر و… را روی ویلچر می دیدم، سخت تر از دیدن یک ورزشکار چابک بود که حتی ساده ترین کارها را هم نمی توانست انجام دهد. شگفتانگیز است که همه ما لئوناردو پادوانی را چابکترین فرد قبل از آن روز نفرینشده و ضعیفترین امروز میبینیم، اما هرگز فکر نمیکنیم که حتی میتوانیم در فاصله چرخش توپ باشیم.
حدود سه سال پیش پادوانی کلماتی به نام دردال را با ما ایرانی ها در میان گذاشت که شما هم خوانده اید. او از وضعیت بدی که بعد از ضایعه نخاعی در آن به سر می برد، سختی ها، مشکلات عدیده ای که برایش پیش آمده و البته ناخوشایند بودن مسئولان باشگاه و زیر پا گذاشتن وعده هایشان گفت. نه تنها از او حمایت نکردند، حتی به خواسته هایش هم ندادند. در آنجا شخص شرمنده خواهد شد که بگوید من حتی التماس کردم که خواسته هایم را بگیرم. شما آن را در کنار یکی از آموزه های اخلاقی مهم در تمام مکاتب و مذاهب اخلاقی قرار می دهید که همه متفق القول هستند که اگر فردی در حالت ضعف و ناامیدی قرار دارد، اخلاقی تر از سایر افراد با او رفتار کنید. البته این اصل برخاسته از جوشش احساسات نبوده است، دلایل محکمی دارد و همه بر آن اتفاق نظر دارند. هیچ دلیل پیچیده ای وجود ندارد، تقریباً همه ما در طول زندگی خود حالت درماندگی و درماندگی را تجربه خواهیم کرد و اگر این اصل را رعایت کنیم که همیشه اخلاقی تر در این حالت زندگی می کنیم، می توانیم امیدوار باشیم که در موقعیتی درد و رنج کمتری را تجربه کنیم. . از ناامیدی بودن
حقیقت امر این است که باز کردن این اصل و صحبت از مبانی فلسفی و فکری چنین چیزی در این زمان، گویی اخلاق بین ما بسته است، یعنی اگر سخنان سقراط را شنیده باشید. ما ذاتاً با بستگانمان اخلاقی تر رفتار می کنیم و این دلایل عقلانی دارد. اگر شفقت به خود نداریم، آیا منطقی است که در مورد رابطه اخلاقی با فردی از آن سوی اقیانوس ها صحبت کنیم، شخصی که برای ما منقضی شده است؟
پس بیایید بحث اخلاقی در این زمینه را تمام کنیم و از مسئولان کوته فکری که جدا از این همه بحث اخلاقی، ذره ای عقل سلیم ندارند صحبت کنیم. مسئولانی که فقط به این فکر می کنند که چند روز پشت میز هستند و فکر نمی کنند تکرار این بداخلاقی ها بارها و بارها مسیر هر انسانی را که می خواهد به سمت ما بیاید می چرخاند؟ در روزگار ما از اخلاق حرف نزنیم که کالایی است بی ارزش شاید آب را با هاون می زند. تصمیم دادگاه CAS رسیده است. ادعای 9 میلیون دلاری پادوانی از استقلال رد شد و باید همان 100 هزار دلار را به او بپردازند. تقریبا قیمت آپارتمان کوچک در مناطق جنوبی تهران. برای فردی که مجبور است تا آخر عمر روی ویلچر بنشیند، این تنها راه امرار معاش است. ما که برای چند بازی میلیاردها پول به فلان مربی دادیم و هزاران پول دیگر هم داریم، نمی توانستیم با این جوان که به زور جانش را از دست داد، رفتار کنیم، اما حداقل به گونه ای انسانی تر برای تبلیغ خیریه خودمان رفتار کنیم. . از بین معدود دادگاه های بین المللی که به نفع ما رای دادند و پیروز شدند، انگار در جای دیگری شکست خوردیم».
انتهای پیام