تحلیل حسن بشیر، مقاله برتر فراخوان «فلسفه و بحران کرونا»

به گفته Khabaronline ، فراخوان فلسفه در مورد بحران کرونا تحت عنوان “فلسفه و بحران کرونا” پیروی از مقاله “کرونا و فلسفه (یک بازی تحلیلی در 5 پرده)” توسط دکتر. حسن بشیر ، استاد جامعه شناسی ارتباطات بین المللی از دانشگاه امام صادق (ع) به عنوان بهترین مقاله انتخاب شد.

براساس این گزارش ، حسن بشیر ، رئیس هیئت مدیره انجمن سواد رسانه ای ایران ، زیربنای فلسفه را زیر سوال می برد و می گوید: “بحران کورنا از منظرهای مختلف به یک فلسفه تمام عیار در می شود.”

این عضو هیئت علمی دانشگاه امام صادق (ع) با بیان اینکه فلسفه فقط بحث مباحث ذهنی و انتزاعی نیست ، اظهار داشت: در شرایط فعلی دنیای فلسفه باید بیشتر از مباحث انتزاعی نسبت به موضوعات عینی و واقعی آگاهی داشته باشد. مردم انتظار دارند که فلسفه به نفع زندگی آنها باشد. ما فلسفه را به دلیل فلسفه نخوانده ایم ، فقط به دنبال وجود ، طبیعت و رابطه علت و معلولی هستیم. در حالی که این سؤالات برای درک جهان مهم است ، در متن کنونی جهان ، درک مشکلات جهان و ارائه راه حل های منطقی برای آنها مهمتر است.

مدیر سابق آموزش عالی آکادمی آکسفورد مرز بین “فلسفه” و “فلسفه” و “فلسفه” را روشن کرد و افزود: فلسفه یک ایده روشمند و هدفمند است ، در حالی که فلسفه رویکردی است که نه روشمند است و نه هدفمند. به عبارت دیگر ، مانند صحبت کردن با مکالمه ، جایی که نه نتیجه ای حاصل می شود و نه یک روش منطقی و قابل قبول حاصل نمی شود.

بشیر با اشاره به ضرورت مطالعه کورونا به عنوان یک “پرونده فلسفی” ، اظهار داشت: البته فلسفه روش و هدفمند با این دیدگاه یک امر ضروری و مفید است و می تواند ما را به نتایج واقعی سوق دهد. به نظر من ، تا آنجا که ممکن است ، باید به Corona از چهار منظر مهم فلسفی نگاه کرد: هستی شناسی ، معرفت شناسی ، روش شناسی و انسان شناسی (طبیعت انسانی). این چهار دیدگاه در اینجا بسیار مهم است و ما باید از آنها در ارزیابی فلسفی کرونا یا تاج گذاری استفاده کنیم.

رئیس سومین کنفرانس ملی ادبیات رسانه و اطلاع رسانی خاطرنشان کرد: در حال حاضر ممکن است موضوع بحران کورونا علاوه بر موضوعات دیگر به یک موضوع فلسفی – ارتباطی تبدیل شود. این به خودی خود ممکن است منجر به رویکردی خاص تر در حوزه فلسفی آینده شود که مورد توجه قرار گیرد.

این استاد دانشگاه امام صادق (ع) اظهار داشت: برای درک هرچه بیشتر فلسفه ارتباطات ، این فلسفه را باید از چهار دیدگاه مهم بررسی کرد. وی در توضیح این دیدگاه ها گفت: در حقیقت می توان گفت که این دیدگاه یکی از مهمترین دیدگاه های فلسفی در حوزه ارتباطات است. دیدگاهی هستی شناختی که ماهیت وجودی ارتباطات انسانی ، ارتباطات بین فرهنگی و گروهی و حتی وجود یک وسیله ارتباطی را مورد انتقاد قرار می دهد و می تواند نوعی جهان بینی اگزیستانسیالیستی از ارتباطات تلقی شود.

بشیر دیدگاه بعدی را چشم انداز ارزش توصیف کرد و گفت: “در این چشم انداز نوعی ارزیابی در مورد موضوعات اساسی ارتباطات در سطح جمعی و انسانی انجام می شود و دارای جهت گیری عملی است.” چشم انداز اولتیماتوم چشم انداز دیگری است که نتیجه یک رابطه انسانی یا جمعی و نتیجه آن را مورد بررسی قرار می دهد ، برای مثال: یک رسانه می تواند چقدر مؤثر باشد و چگونه می تواند ارزیابی شود. . این دیدگاه مانند اول ، یکی از اساسی ترین نظرات فلسفی در مورد ارتباطات است.

وی گفت: یکی از رویکردهای مهم فلسفی در ارتباطات ، رویکرد هرمنوتیکی و تفسیری است و ادامه داد: در حقیقت ، هر پیام ارتباطی با یک معنا از یک طرف و تفسیر از طرف دیگر مرتبط است و این دو مفهوم مهم فلسفی هستند. تحقیقات ارتباطی همیشه با عینک هرمنوتیکی انجام می شود. مکتب فرانکفورت به بسیاری از موضوعات مرتبط با معنا ، واقعیت ، واقعیت حاد ، صنعت فرهنگی و مواردی از این دست پرداخته است ، که همه این موارد را می توان به نوعی فلسفی در نظر گرفت.

بشیر گسترش فلسفه را به عنوان یک گفتگوی اجتماعی در مورد موضوعات مهمی از جمله بحران کرونا یکی از اصلی ترین رویکردهای گفتگوی جمعی دانست که با توجه به ابعاد مختلف این مشکل ، کل جامعه راههای منطقی برای مقابله با آن پیدا کردند. و به عنوان یک تجربه اجتماعی برای مقابله با آن. از مشکلات دیگر استفاده کنید.

/ 6262