هر ثانیه فحش و حاشیه، هر ۴۸ دقیقه یک گل!
این واقعیت فوتبال باشگاهی ایران است. فوتبالی که فقط مرزهای بی اخلاقی را خیلی خوب و با سرعتی مثال زدنی درنوردیده فوتبالی که هیچ بار فنی تکنیکی و تاکتیکی از آن بیرون نمی آید که اگر می آمد وضعیت بدیهی ترین پارامترهای فنی فوتبال در آن (گل زده و گل خورده) این نبود. شما قضاوت کنید؛ اگر حاشیه را از فوتبال باشگاهی ایران بگیرند چیزی باقی می ماند؟
به گزارش ایران تودی فریدون حسن در یادداشتی با این عنوان نوشت: هرچه به هفته ای سرنوشت ساز فوتبال باشگاهی ایران نزدیک تر می شویم به جای دیدن فوتبالی جذاب تنها هیاهو و حاشیه می بینیم! گواه این ادعا هم حرف های حسین فرکی است که بعد از پایان بازی فولاد و تراکتور گفت یک ساعت و نیم به جای فوتبال فیلم سینمایی تماشا می کردیم!
حواشی را کنار بگذارید تا متوجه شوید فوتبال باشگاهی ایران جز همین حواشی چیز دیگری ندارد. کافیست نگاهی به جدول رده بندی لیگ برتر بیندازید تا متوجه سطح فنی پایین آن شوید. یک نگاه به ستون تفاضل گل های تیم ها که بیندازید متوجه وخامت اوضاع می شوید. لیگی که فقط سروصدا دارد لیگی که از سر و روی آن بی اخلاقی بی فرهنگی و افسارگسیختگی می بارد حتی در بدیهی ترین چیزهای فوتبال یعنی گل زدن و گل نخوردن چنان ضعیف است که به واقع باید برچسب حرفه ای را از آن برداشت. لیگی که حتی در سطح محلات هم نیست چه برسد به اینکه بخواهد هم تراز لیگ قهرمانان آسیا و نخبگان آن باشد.
واقعیت جلوی چشمانتان است فقط کافیست آن را مشاهده کنید. در جدول ۱۶ تیمی لیگ برتر هشت تیم تفاضل گل منفی دارند. یک تیم تفاضل گلش یک است دو تیم تفاضل گل شان صفر و دو تیم هم به ترتیب پنج و چهار این یعنی به جز سه تیم اول (البته اگر تفاضل گل ۱۶ پرسپولیس نسبت به فصل های قبل را خوب فرض کنیم) بقیه در وضعیتی فاجعه بار بسر می برند یعنی نه دفاع درست و حسابی دارند که گل نخورند و نه خط حمله درست و درمانی که گل بزنند!
شاید بگویید این آمار را کم و بیش در تمام لیگ های فوتبال دنیا می توان دید که تقریباً حرف درستی هم هست اما وقتی سطح فوتبال باشگاهی در اروپا را با سطح فوتبالی که این روزها در لیگ برتر ایران مشاهده می کنید مقایسه کنید آن وقت است که باز هم به این نتیجه خواهید رسید که اگر حاشیه را از فوتبال باشگاهی ایران بگیرند هیچ چیزی برای ارائه ندارد. اصلاً برای روشن شدن بهتر موضوع نگاهی به یک آمار جالب توجه دیگر می اندازیم. بنا بر تحقیقی که صورت گرفته تماشاگر برای دیدن یک گل در لیگ برتر فوتبال ایران باید چیزی حدود ۴۸ دقیقه انتظار بکشد! فوتبالی که تا اینجای کار و از ۲۱۶ مسابقه برگزار شده در آن فقط ۴۱۱ گل بیرون آمده حالا این آمار را با جدول لیگ های معتبر فوتبال دنیا مقایسه کنید تا باز هم به این نتیجه برسید که فوتبال باشگاهی ایران جز حاشیه هیچ چیزی ندارد و اگر این حواشی را از آن بگیرند باید کرکره آن را هم پایین بکشند.
البته نگران نباشید اگر برای دیدن یک گل باید ۴۸ دقیقه صبر کنید در عوض در طول این ۴۸ دقیقه می توانید انواع و اقسام فحاشی ها را بشنوید و انواع و اقسام حرکات شنیع و غیراخلاقی با قسمت های مختلف بدن و البته درگیرهای گلادیاتوری را ببینید. یک بلیت تهیه می کنید و به قول حسین فرکی به جای فوتبال چند ساعتی فیلم سینمایی تماشا می کنید. فقط توجه داشته باشید تماشای این فیلم ها محدودیت سنی دارد و به هیچ عنوان توصیه نمی شود که با خانواده این فیلم ها را تماشا کنید.
خب این واقعیت فوتبال باشگاهی ایران است. فوتبالی که فقط مرزهای بی اخلاقی را خیلی خوب و با سرعتی مثال زدنی درنوردیده فوتبالی که هیچ بار فنی تکنیکی و تاکتیکی از آن بیرون نمی آید که اگر می آمد وضعیت بدیهی ترین پارامترهای فنی فوتبال در آن (گل زده و گل خورده) این نبود. شما قضاوت کنید؛ اگر حاشیه را از فوتبال باشگاهی ایران بگیرند چیزی باقی می ماند؟
انتهای پیام