نیاز به تکرار تجربه موفق جشنواره ونیز در ایران

با افزایش میزان Covid 19 در ماه های اخیر ، محدودیت های اجتماعی افزایش یافت ، اما حساسیت و ترس ما از ویروس به تدریج کاهش یافت. قرنطینه را شکستیم ، غالباً به سر کار خود برمی گشتیم ، برخی حتی به عروسی می رفتند ، مسافرت می کردند و از همه آنچه پروتکل های بهداشتی باید و نباید انجام می شد ، غافل می شدند.

به نظر می رسد ممکن است خبرهای خوب در مورد تولید واکسن تا پایان سال 1999 دلگرم کننده باشد ، اما بعید است آزمایش به زودی به پایان برسد و واکسن آماده شود. تا آن زمان و تا نابودی ویروس ، همه ما باید به زندگی خود ادامه دهیم. برگزاری جشنواره فیلم فجر بخشی از این زندگی است و برای دیگر افرادی که این حرفه را ندارند ، برگزاری جلسه ای به بهانه سینما می تواند در این روزهای سخت و گیج کننده اتفاقی لوکس و پوچ به نظر برسد. در مورد سایرین ، برگزاری چنین مسابقات فوتبال بدون تماشاگر کاری بی فایده و غیربهداشتی است. با این حال ، تجربه موفقیت آمیز هفتاد و هفتمین جشنواره فیلم ونیز نشان داده است که چنین رویدادهایی مانند سی و سومین جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان و نهمین جشنواره بین المللی فیلم های فارسی در سیدنی را می توان به همان شیوه و هماهنگ مدیریت کرد. از نمایش ها و سینماهای آنلاین ایجاد خواهد شد.

Covid 19 یک ویروس خطرناک در کشوری است که دارای مشکلات اقتصادی و مردمی است ، برخی از آنها هنوز اعتقادی به ماسک زدن و رعایت فاصله اجتماعی ندارند ، برگزاری جشنواره قطعاً پر خطر است و آسان نیست. اما برای برخی از کارگردانان و اهالی رسانه جشنواره ملی و بین المللی فیلم فجر بسیار مهم است و تعطیلی آن امید و انگیزه به آنها می دهد. برگزاری جشنواره در چنین شرایطی نمی تواند مانند گذشته باشد ، باید از ظرفیت میهمانان و میهمانان کاسته شود و این مشکل اصلی برگزارکنندگان جشنواره است. همه ما می دانیم که کارت جشنواره و بلیط چه شکلی است و چگونه می توان همه افراد سالن رسانه دهه 90 را که هیچ ارتباطی به رسانه و سینما ندارند ، پیدا کرد. تلاش برای محدود کردن بازدیدکنندگان غیرواقعی و عینی بود و غالباً هر طرفدار جشنواره و حاشیه های آن به سینمای رسانه می رسید.

بیش از 2000 نفر که چند سال پیش فیلم را در برج کریسمس تماشا کردند ، باید هرس شوند. آیا دبیرخانه جشنواره به این موضوع علاقه مند است؟ نکته بعدی لغو اینگونه جلسات و ضیافت ها همانند مراسم فرش قرمز یا اولین قسمت شانزدهمین جشنواره فیلم مقاومت در ونیز است. مراسم افتتاحیه و اختتامیه می تواند محدود یا بصورت آنلاین و مطابق با پروتکل های بهداشتی و فواصل اجتماعی باشد. در ونیز ، قبل از ورود به سالن ، آزمایشی در محوطه جشنواره برگزار شد و میهمانان خارجی برای ورود به ونیز تست تاج دادند. برخی از نکات مانند میزها و فضاهای موجود در سینماها و کاهش ظرفیت سالن نمایش هر فیلم نیز در ایران مشاهده می شود اما مهمترین نکته کاهش واقعی و قابل مشاهده فروش بلیط و صدور کارت است.

در جشنواره ملی فیلم فجر ، سالانه نظارت عمومی بر رسانه ها و سینماهای محبوب مشکل ساز است. کاهش ظرفیت اولین مرحله در این اقدام است. در این زمینه ، ایده ترکیب جشنواره های ملی و جهانی ، که ممکن است برای کاهش هزینه ها یا دستیابی به یک مسیر قابل اطمینان ارائه شود ، نادرست و غیرممکن است ، زیرا ایجاد التهاب در ترافیک و فراموش کردن فاصله اجتماعی ، حتی در هوای آزاد اشتباه است.

5757