مزایای ویزای C11 کانادا برای کسب‌وکارهای نوپا

ویزایc11 یکی از شاخه های برنامه مهاجرتی IMP کاناداست. این برنامه مزایا و معایب خاص خود را دارد و احتمالا اطلاعات کافی از این برنامه مهاجرتی ندارید، اما در بسیاری از تبلیغات ها تشویق می شوید که از این طریق اقدام کنید. در ادامه این مطلب به کاملترین توضیحات درخصوص ویزای c11 کانادا می پردازیم. ویزای c11 در سال 2023 تغییرات زیادی داشته که قوانین جدید بر پرونده های قبلی هم تاثیرگذار است. منبع توضیحات این صفحه، ترجمه و تالیف وبسایت رسمی اداره مهاجرت کانادا:

نکات بسیار مهم درباره ویزای c11

1. در برنامه c11 اگرچه متقاضیان ممکن استقصد دوگانه ایبرای یافتن وضعیت به عنوان کارگران موقت و در نهایت به عنوان ساکنان دائم کانادا داشته باشند، اما همیشه باید افسر را متقاعد کنند که در پایان دوره موقت مجاز طبق بخش R185 کانادا را ترک خواهند کرد. متقاضی باید بتواند نشان دهد که کارشان در کانادا موقتی خواهد بود، ظرفیت و تمایل خود را برای ترک کانادا حفظ کرده و روابط قوی تری با اقامت خود در خارج از کانادا دارند.
2. تجربه کار کسب شده در این نوع ویزا، تجربه کار کانادایی محسوب نمی شود. (اگر به شما غیر این گفته می شود؛ کلاهبرداری ست و می توانید به سایت رسمی اداره مهاجرت کانادا استناد کنید)
3. به صراحت در وبسایت رسمی اداره مهاجرت کانادا عنوان شده است که تجربه کاری که به عنوان یک فرد خوداشتغال یا کارآفرین در برنامه c11 به دست می آید، واجد شرایط تجربه در کلاس تجربه کانادایی نیست. (یعنی ویزای کار این برنامه را به ویزای اقامت دائم در برنامه cec کانادا نمی توانید تبدیل کنید) اما میتوانید در برنامه فدرال اسکیل ورکر از امتیاز کسب شده در جهت کسب اقامت دائم استفاده کنید. ویزای c11 ویزای کار موقت کانادا محسوب می شود. دو دسته از اتباع خارجی وجود دارد که به عنوان صاحبان مشاغل به دنبال ورود به کانادا هستند.
4. کسانی که فقط برای یک هدف موقت، معمولاً فصلی، برای راه اندازی کسب و کار فعلی خود (معمولا افراد خوداشتغال) به کانادا می آیند (ویزای c11 در این دسته قرار می گیرد)
5. کسانی که به دنبال ورود برای شروع یا اداره تجارت خود هستند تا شرایطنامزدی استانی یا انتخاب به عنوان کارآفرینرا برآورده کنند (از جمله کبک) یا برای کلاس کسب و کار نوپا فدرال (استارتاپ ویزا) اقدام می کنند.

تعریف خوداشتغال از دیدگاه اداره مهاجرت کانادا: شخصی که برای خود به عنوان صاحب یک تجارت کار می کند و به ندرت افرادی را خارج از اعضای خانواده خود استخدام می کند. در حالی که بسیاری از افراد صاحب کسب و کار هستند، معمولاً تمام مسئولیت های یک کارمند را انجام می دهند. تعریف کارآفرین از دیدگاه اداره مهاجرت کانادا: شخصی که یک کسب و کار یا کسب و کار را سازماندهی و راه اندازی می کند و برای انجام آن ریسک های مالی بیش از حد معمول را متحمل می شود. آنها کارمندانی غیر از اعضای خانواده خود را برای انجام فعالیت های تجاری استخدام می کنند.

بزرگترین مزایای ویزای c11 کانادا

2. برای این نوع ویزای کانادا ارائه مدرک زبان تعریف نشده است.
3. برای ویزای c11 حداقل میزان سرمایه تعریف نشده است.
4. برای این نوع ویزا شرایط سنی تعریف نشده است.
5. برای ویزای c11 کانادا حداقل شرایط تحصیلی تعریف نشده است.

بزرگترین معایب ویزای c11 کانادا:

1. تجربه کسب و کار در این نوع ویزا، تجربه کار کانادایی محسوب نمی شود.
2. تبدیل ویزای c11 به اقامت دائم کانادا اصلا راحت نیست (اگر وعده غیر این را به شما می دهند به وبسایت اداره مهاجرت کانادا استناد کنید که عنوان شده باید ثابت کنید که قصد اقامت در کانادا را ندارید)
3. شانس ویزای کار همسر در ویزای c11 پایین است (به دلیل اینکه ممکن است که آفیسر اداره مهاجرت شک کند که شما قصد ماندن در کانادا دارید)
4. با ویزای c11 نباید بیش از 183 روز مقیم کانادا باشید: در وبسایت اداره مهاجرت کانادا عنوان شده است که (متقاضیانی که برای استراحت های کوتاه مدت مکرر کانادا را ترک می کنند، امابیشتر وقت خود را در کانادامی گذرانند، باید به دقت مورد بررسی قرار گیرند تا اطمینان حاصل شود که مقیم کانادا محسوب نمی شوند. اگر فردی 183 روز از سال را در کانادا سپری کند، ممکن است برای اهداف مالیاتی مقیم کانادا شود.) واجد شرایط بودن به عنوان کارگر موقت یا کارآفرین در c11اتباع خارجی که به دنبال راه اندازی کسب و کار خود در  کانادا به عنوان یک فرد خوداشتغال یا به عنوان یک کارآفرین هستند باید نشان دهند که

• کار به صورت موقت یا فصلی است و آنها قصد دارند در یک دوره زمانی مشخص کانادا را ترک کنند.
• این کار منافع یا فرصت‌های اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی قابل توجهی را برای شهروندان کانادایی یا مقیمان دائمی طبق بند R205 (الف) ایجاد خواهد کرد.

مزایای اقتصادی، اجتماعی یا فرهنگی برای مشتریان کانادایی کارگر خوداشتغال ممکن است در این مورد در نظر گرفته شود، به خصوص اگر کارگر خدمات منحصر به فردی ارائه می دهد. مشاغل فصلی (مانند اپراتورهای تختخواب و صبحانه، معدنچیان طلا و راهنمای حیات وحش) نمونه هایی از خوداشتغالی هستند که ماهیتی موقت دارند. مشاغل در طول سال (مانند تعمیرگاه های خودرو یا آرایشگاه ها) به شواهد بیشتری نیاز دارند که نشان دهد تبعه خارجی فقط قصد دارد برای مدتی موقت بماند. افسران ممکن است از اتباع خارجی درخواست کنند که چگونه شخصی را برای مدیریت کسب و کار خود پس از راه اندازی استخدام کنند.

اتباع خارجی که قصد اخذ اقامت دائم را دارند باید بر اساس نامزدهای کسب و کار استانی (کارآفرینی های استانی) یا استارت آپ ویزای فدرال یا متقاضیان خوداشتغال کبک مورد تایید برای گواهی انتخاب کبک که به دنبال اقامت دائم نهایی هستند ، ارزیابی شوند. ویزای c11 کانادا برای اخذ اقامت کانادا تعریف نشده است. شواهد مستند در c11 افسران باید توجه داشته باشند که برای کارآفرینان و افراد خوداشتغال، تبعه خارجی هم کارفرما و هم کارمند است. آنها باید شرایط لازم برای هر دو نقش را داشته باشند. برای اثبات واجد شرایط بودن، یک تبعه خارجی باید ارائه دهد .

یک شماره پیشنهاد شغلی که توسط پورتال کارفرما هنگام ارائه پیشنهاد برای خود ایجاد می شود،  اثبات پرداخت هزینه انطباق کارفرما درخواست برای مجوز کار اسناد پشتیبانی که نشان می دهد درجه مالکیت کسب  کار چگونه کسب و کار منافع فرهنگی، اجتماعی یا اقتصادی قابل توجهی ایجاد یا حفظ خواهد کرد . نشانه ای از ماهیت موقت اقامت آنها برای جلب رضایت یک افسر مبنی بر اینکه آنها کانادا را ترک خواهند کرد و تلاشی برای تبدیل شدن به ساکنان دائمی بالفعل ندارند. نامه های پشتیبانی از سازمان های مرتبط، مانند سازمان های توسعه اقتصادی محلی یا منطقه ای یا اتاق های بازرگانی .

پیشنهاد مطالعه : Entrepreneurs or self-employed individuals seeking only temporary residence – [R205(a) – C11] – International Mobility Program

توجه: فرم IMM 5802 فقط در موارد نادر مجاز است. دستورالعمل ها در راهنمای ثبت نام پورتال کارفرما موجود است. افسران باید تأیید کنند که فرم IMM 5802 (با بررسی یادداشت مشتری) قبل از پردازش درخواست مجوز کار مجاز است. مهم: این متقاضی است که باید مدارک کافی برای دریافت ویزای c11 را ارائه کند تا افسر را متقاعد کند که در فعالیت های تجاری واقعی شرکت می کند و نشان می دهد که چگونه با درخواست خود منافع اجتماعی، فرهنگی یا اقتصادی قابل توجهی ارائه می دهد.

زمینه هایی برای بررسی از پیشنهاد استخدام در سیستم مدیریت پرونده جهانی (GCMS); هنگام ارزیابی مزایای قابل توجه کار شخص خوداشتغال یا کارآفرین، افسران باید فیلدهای زیر را در برگه جزئیات استخدام در سیستم مدیریت پرونده جهانی (GCMS) برای اطلاعات ارائه شده توسط کارفرما (که ممکن است متقاضی مجوز کار نیز باشد) بررسی کنند. یا فیلدهای مطابق در فرم IMM 5802 (در صورت مجاز بودن). کارفرما باید این مورد را از لیست کشویی مقادیر در پورتال کارفرما انتخاب کند. این کد در صورت پیشنهاد استخدام قابل تغییر نیست.

الزامات معافیت برآورده شده است: اطلاعات در این زمینه نشان می دهد که چگونه خوداشتغالی به نفع کانادا خواهد بود، نه فقط برای کارگر و اعضای خانواده آنها. ملاحظات سود قابل توجه را ببینید(در یک برگه جدید باز می شود) . اگر کارفرما فقط نشان می دهد که ببینید پیوست شده است، باید سندی در زیر صفحه شناسه سازمان و نمای پیشنهاد استخدام – پیوست ها در GCMS آپلود شود.  و عنوان شغلی: به عنوان مثال، اگر خوداشتغالی “Gold Miner” باشد، آنها می توانند بسته به ماهیت دقیق کار مورد نظر خود از کارگر معدن NOC 8614 یا اپراتور ماشین 9411 استفاده کنند.

برای کارآفرینان:
ژنریک کد NOC: 88888
عنوان شغل: کارآفرین

مدت زمان: افسران باید مدت زمان استخدام را همانطور که در پیشنهاد مشخص شده است بررسی کنند. این باید نشانه ای از مدت زمان ماندن تبعه خارجی باشد. صدور ویزای c11 ممکن است کمتر از 6 ماه زمان بر باشد. برای متقاضیان خوداشتغال: طبقه بندی مشاغل ملی (NOC) و عنوان شغلی باید با وظایف توصیف شده مطابقت داشته باشد و کد کارآفرینی عمومی نباشد .

اینها فعالیت هایی است که اتباع خارجی برای داشتن شرکت در کانادا انجام خواهند داد. آیا آنها با منافع قابل توجه و فعالیت های مورد نیاز برای کارآفرینی هماهنگ هستند الزامات شغلی: آیا الزامات خاصی وجود دارد که با مزیت هماهنگ باشد؟ به عنوان مثال، تجربه مدیریت یک تجارت در همان بخش صنعت، اثبات وضعیت فرهنگی، تجربه در مشاغل در تجارت یا زبان مورد نیاز برای انجام کار حداقل تحصیلات مورد نیاز: آیا شرایط تحصیلی با مزایای قابل توجه ذکر شده در پیشنهاد استخدام سازگار است؟ تحصیلات مشتری ممکن است تأثیری بر برآورده کردن شرایط شغلی مشتری داشته باشد. با این حال، اگر تجربه کاری آنها کافی باشد، وزن نسبی آن ممکن است کمتر باشد

کارگر خوداشتغال ممکن است به عنوان یک الزام نیاز به آموزش تخصصی داشته باشد. به عنوان مثال، آموزش ایمنی مواد غذایی در صورت اجرای یک رستوران یا آموزش خطر در محل کار گواهی، صدور مجوز یا ثبت استانی/فدرال: مدارک مستند باید همراه با درخواست ارائه شود. با این حال، برخی مشاغل ممکن است از اتباع خارجی بخواهند پس از ورود به کانادا امتحان بنویسند (مثلاً برای مجوز از یک سازمان تنظیم شده یا گواهی کمک های اولیه). برای متقاضیان خوداشتغال، این می تواند شامل مجوزهای تجاری شهرداری یا عضویت در یک انجمن حرفه ای نیز باشد

شرایط مالکیت بیزینس در ویزای c11

1. صدور مجوز کار برای کارگران یا کارآفرینان خوداشتغال موقت در ویزای c11 تنها زمانی باید در نظر گرفته شود که متقاضی حداقل 50 درصد از تجارت مورد نظر را کنترل کند.
2. در جایی که فردی مالک جزئی با درصد کمتری است و برای کار در این کسب و کار می آید، باید برای مجوز کار به عنوان یک کارمند و نه به عنوان یک فرد خوداشتغال درخواست دهد و بنابراین ممکن است بهنیاز داشته باشد.

متقاضیان خوداشتغال بلند مدت و هدف موقت c11 [R200(1)(b)] طبق بند R200(1)(b)، افسران باید متقاعد شوند که تبعه خارجی در پایان دوره اقامت مجاز خود، کانادا را ترک خواهد کرد. افسران می توانند دستورالعمل های کلی را برای همه ساکنان موقت برای اطلاعات بیشتر بررسی کنند. متقاضی ویزای c11 که چندین سال در کانادا بوده است و به نظر می رسد که اساساً زندگی خود را در اینجا برقرار کرده است، افسران باید مدارک بیشتری مبنی بر ارتباط با کشور خود و برنامه هایی برای خروج از کانادا در مقطعی درخواست کنند. اتباع خارجی نباید صرفاً به این دلیل که در مشاغل خود اشتغال آزاد دارند، مقیم دائمی شوند.