ماجرای ورود اولین خودرو به ایران چه بود؟
122 سال پیش در چنین روزی مظفرالدین شاه قاجار از سفر فرنگ با دو خودروی خریداری شده از شرکت رنو به ایران بازگشت. حالا پولدارها و ثروتمندان به جای واگن یک ماشین هیجان انگیز داشتند!
ایران تودی پلاس: شاید اولین ایده مکتوب از وسیله نقلیه ای که می تواند بدون نیروی انسانی یا حیوانی حرکت کند را بتوان در ایلیاد هومر (شاعر یونانی) یافت. در ایلیاد، هفایستوس (خدای آتش و فلزکاری) یک سه چرخه متحرک می سازد و از آن برای به حرکت درآوردن خود استفاده می کند. اما در دنیای واقعی، این دستگاه برای اولین بار توسط یک مبلغ مسیحی بلژیکی-بلژیکی، پدر «فردیناند فوربیست» در چین در سال 1678 با فشار بخار طراحی و ساخته شد. طول ماشین اولیه 65 سانتی متر بود و به عنوان وسیله ای تفریحی برای امپراتور چین ساخته شد.
شاه قاجار چگونه با ماشین ها آشنا شد؟
مظفرالدین شاه در اولین سفر خود به اروپا در سال 1279 به بلژیک رفت و در آنجا با اتومبیل آشنا شد. شاه قاجار قصد داشت خودرو را با خود به ایران بیاورد و در این باره با مدیر شرکت رنو صحبت کرد:
پادشاه: با ما دو دستگاه چقدر حساب می کنید؟
مدیر شرکت پس از تعظیم و ادب به پادشاه ایران می گوید:
ماشین اول رایگان، ماشین دوم 16000 فرانک، هر ماشین بعدی 15000 فرانک است.
پادشاه: آیا خودروهای بعدی در دست ساخت هستند؟
مدیر شرکت: ما حدود 100 خودرو را برای صادرات به ایران در نظر گرفته ایم، زیرا به یقین می دانیم که با بازگشت اعلیحضرت به ایران، بسیاری از شاهزادگان و بزرگان، سیاستمداران و آقایان ایرانی تمایل به خرید خودرو خواهند داشت.
پادشاه: عادت نداریم از خارجی ها مجانی چیزی بگیریم، بگویند رشوه گرفتیم!
مدیر شرکت: نه آقا امکان نداره از شما می خواهم که اولین ماشین را به عنوان هدیه قبول کنید.
سرانجام شرکت رنو یک ماشین به او داد و ماشین دیگری را به قیمت 16000 فرانک یا 4000 دومین به شاه فروخت. این خودروها با نفت سوزانده شدند و با دو راننده و دو تکنسین با قطار به روسیه و سپس با کشتی به ایران منتقل شدند.
جعفر شهری در کتاب تاریخ ایران می نویسد که مظفرالدین شاه در سال 1279 شمسی دو دستگاه رنو را از طریق زمین و آب از فرانسه به ایران فرستاد و می گوید یکی از این خودروها به دلیل اینکه در حین حمل و نقل آسیب دیده بود، هیچ گاه وارد ایران نشد و ایراد داشت. و ماند. . در راه. خودروی دیگری نیز در ترور نافرجام محمدعلی شاه در دوشانتپ منفجر و منهدم شد. از این رو هیچ اثری از این دو خودرو در موزه های کشور وجود ندارد و هیچ سندی از این دو خودرو در تاریخ خودروسازی ایران وجود ندارد. پس از این دو خودروی خریداری شده از اروپا برای احمدشاه به عنوان سومین خودروی وارداتی به ایران شناخته می شود.
خودروهای دودزا چگونه وارد زندگی مردم شدند؟
ورود اولین خودرو به ایران در سال 1368 باعث شد تا سفرای سایر کشورها در ایران، تجار، مشاهیر و مقامات دولتی از خودروهای شخصی استفاده کنند. این در حالی است که اولین خودروهایی که به ایران آورده شدند در بین مردم به واگن های دودی معروف بودند. پس از واردات خودروهای بیشتر، خودروهایی به نام کامیون، مشابه وانت های امروزی و خودروهایی که به عنوان خودروهای سیم گرد شناخته می شوند، برای حمل بار و مسافر به وجود آمدند.
درویش خان؛ اولین قربانی تصادف در ایران
درویش خان، نوازنده مشهور قاجار که یکی از تاثیرگذارترین چهره های موسیقی ایران در این دوره به شمار می رود، به عنوان اولین قربانی تصادف جاده ای در ایران شناخته می شود. در شب چهارشنبه دوم دی ماه 1305 هجری شمسی هنگام بازگشت از یک جلسه باشگاه موسیقی در خانه یکی از دوستانش ارابه ای دو اسبه کرایه کرد. در آن زمان تعداد ماشین ها به زحمت به پنجاه ماشین می رسید. وقتی درشکه از خیابان امیریه به سمت شمال می چرخید، یک خودروی فورد از جهت مخالف با درشکه و اسب هایش برخورد کرد. اسب های کالسکه در دم جان باختند و او از کالسکه پرت شد و با سر به زمین خورد. درویش خان بر اثر اصابت ضربه به سر به شدت مجروح شد و 5 روز بعد در سن 54 سالگی بر اثر ضربه مغزی در بیمارستان درگذشت.
صنعت خودرو در ایران چگونه آغاز شد؟
اولین شرکت خودروسازی «فیات ایران» در سال 1332 تأسیس شد، اما تولید اولین محصولات این شرکت به نام فیات 1100 در سال 1339 انجام شد و شرکت جیپ ایران (پارس خودرو) در سال 1336 تأسیس شد. در سال 1338 اولین بود. خودروی شش سیلندر جیپ واگن تولید شده در ایران را تولید کرد.
در سال 1338 شرکت خودروسازی ایران (مرتب خودرو) تأسیس شد. این شرکت در سال 1342 اولین محصولات خود را تولید کرد که مدل های مختلف «لندرور» بود. در سال 1341 ملی ایران «ایران خودرو» تأسیس شد و در سال 1345 اولین خودروی پیکان تولید داخل تولید شد. در سال 2047 بیش از 12000 دستگاه پیکان در ایران تولید شد در حالی که گردش مالی مابقی خودروها حداکثر از 2000 دستگاه فراتر نمی رفت. این روند تا سال 1351 ادامه داشت تا اینکه حدود 120000 پیکان ساخت ایران در خیابان های تهران و شهرستان ها به گردش درآمد. این تعداد در سال 57 و قبل از انقلاب اسلامی با افزایش نسبتاً زیادی به بیش از 432 هزار دستگاه رسید.
انتهای پیام