او حسین علیزاده است – ایران تودی

به گزارش ایران تودی ، قرن ایران وی نوشت: “اول سپتامبر سالروز تولد استاد حسین علیزاده ، خواننده و آهنگساز تار ؛ یکی از بزرگترین موسیقیدانان منطقه از نظر تاریخ است. من پیشنهاد می کنم گوش کنم.

تنها یک آلبوم از آثار او برای حفظ نام او در تاریخ موسیقی ایران کافی است. حالا به خاطر داشته باشید که این کاروان چندین آلبوم و ترک جاودانه اضافه کرده است. حصار ، نینوا ، نوروز ، ترکمن ، شورنگیز ، آوای آنلاین ، فریاد ، ساز حموش و دیگران. مانند آلبوم ها یا موسیقی فیلم هایی مانند دلشدگان ، گبه ، لاک پشت ها ، نیوهمنگ و دیگران.

حسین علیزاده چند سال پیش در پاسخ به نقش موسیقی در زندگی شخصی و اهمیت آن در جامعه گفت: موسیقی کار ما نیست ، عشق ماست. موسیقی من را تشویق کرد. حتی قبل از انقلاب ، زمانی که من در شرایط سختی قرار داشتم ، فقط شجاعت لازم بود … موسیقی واکنشی بود به زندگی شاد یا غمگین یک فرد.

حسین علیزاده در سال 1961 در منطقه سید نصرالدین بازار تهران از پدرش ارومیه و مادرش تهران متولد شد. وی پس از تحصیل در هنرستان موسیقی به دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران رفت و در آنجا نیز تحصیل کرد و در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی کنسرت برگزار کرد.

وی پس از ورود به رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران ، با مشارکت اساتیدی چون حبیب الله صالحی ، محمود کریمی ، علی اکبر شهنازی ، داریوش صفوت ، نورعلی خان برومند ، سعید هرمزی ، یوسف فروتن و عبدالله ادامه داد. خان. من خیلی چیزها یاد گرفتم.

علیزاده در سال 1347 به عضویت ارکستر رودزیان درآمد. وی به عنوان یکی از اعضای مرکز چاووش ، به همراه دیگر نوازندگان ایرانی مانند محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان ، آثار جاودانه ای در موسیقی ایرانی به نام مجموعه آلبوم چاووش اجرا کرد و همچنین تأثیر بسزایی در تحصیل نوازندگان و نوازندگان داشت. انقلاب با آموزش دانشجویان موسیقی

پس از تعطیلی و تعطیلی موسسه کاواس ، علیزاده برای ادامه تحصیل به دانشگاه آزاد برلین رفت و در اواسط دهه 1960 با بازسازی گروه های شیدا و عارف به ایران بازگشت. او در تالار وحدت بود. این کنسرت بعدها با صدای شهرام ناظری در آلبوم به همین نام به مردم ارائه شد.

حسین علیزاده در اواخر دهه 1970 همکاری خود را با محمدرضا شجریان ، کیهان کلهر و همایون شجریان آغاز کرد و در نتیجه آن کنسرت های مختلفی در اروپا و آمریکا و کنسرت با بم در تهران برگزار شد. حاصل همکاری شجریان و علیزاده آلبوم های فریاد ، همنووا با بم ، داداد بیداد ، زمستان و نوا است.

علیزاده در سال 1983 با ژیوان گاسپاریان همکاری کرد که نتیجه آن کنسرت در کاخ نیاوران بود و پس از آن آلبومی به نام “تماشای آب های سفید” به فینال جوایز گرمی موسیقی جهان راه یافت.

حسین علیزاده تجربه موفقی در کمک به ایجاد سازهای جدید دارد ، از جمله اختراع سازهای آهسته و هیجان انگیز که هنوز در کنسرت های خود استفاده می کند.

حسین علیزاده میراث زنده فرهنگی و هنری است که همیشه موسیقی ایرانی را در هر شرایط ، زمان و مکان به سطوح عالی می رساند. استرس سالم و سر شاد!

انتهای پیام