این جملات اضطراب آور را به مادران شاغل نگویید!

ایران تودی پلاس: اینها جملاتی است که مادر شاغل بارها از اطرافیانش می شنود. او می تواند از کنار این جملات به ظاهر بی تفاوت بگذرد و با لبخند به همدردی اطرافیانش پاسخ دهد، اما اغلب نگران و نگران است که مادر شاغل، مادر خوبی برای فرزندش نیست یا مادر ناکافی است. !

وقتی به صحبت های مادران شاغل گوش می دهم، دلشان به درد می آید و خیلی ها از فشار روحی و اضطرابی که اطرافیان به آنها وارد می کنند، صحبت می کنند.

از نمونه فعلی خود بیاموزید!

سمیرا مادری 35 ساله و شاغل است که پسر کوچکش به تازگی کلاس اول را شروع کرده است: «من مادری هستم که ترجیح می دهم کار کنم، چون توانایی مالی دارم و در خانه ماندن من را بسیار افسرده می کند. فکر می کنم اگر موقعیت اجتماعی داشته باشم، روحیه بهتری دارم و حتی می توانم مادر شادتری برای پسرم باشم. البته فشارهای اضافی روی من وجود دارد. بعد از 8 ساعت کار، کار دومم یعنی کارهای خانه شروع می شود و از طرفی باید به درس پسرم بپردازم. اما به هر حال با این وضعیت کنار می آیم. اما اطرافیانم گاهی با اظهار نظرهای نامناسب حالم را بد می کنند.

بیشتر اوقات مادر همسرم به من کمک می کند تا از پسرم مراقبت کنم که می دانم کار سختی است. با این حال هر بار که برای تحویل گرفتن پسرم می روم او حرف های ناخوشایندی به من می زند که خیلی آزارم می دهد. مثلا: “ماشاالله همه کاراتو انجام میدی!” خانه اش مثل گله است! او به فرزندانش آموزش خوبی می دهد!» من واقعا از این جملات رنج می برم. چون زندگی خوبی دارم و با تمام وجودم برایش میجنگم…»

همیشه در حال دویدن!

ملیحه مادری 40 ساله و استاد دانشگاه است که علاوه بر شاگردانش باید از دو فرزند خردسالش مراقبت کند: «معلم خوب بودن و در عین حال همسر و مادر کامل بودن است. کاملا استرس زا مادران معمولا در محیط کار مورد لطف قرار نمی گیرند و این برخلاف تبلیغات بچه دار شدن است. وقتی از سر کار به خانه می آیم، در کنار بسیاری از کارهای خانه باید از بچه ها مراقبت کنم. من ساعت 5 صبح سر کار می روم و بعد از ظهر که به خانه می آیم، تا ساعت 1 صبح کارهای خانه را انجام می دهم، به درس های فرزندم می پردازم. با این حال، اطرافیانم به من احساس می کنند که مادر خوبی نیستم. چون دارم کار میکنم!”

چرا باید علایقم را فراموش کنم؟

سحر 37 ساله هم مادر شاغلی است که این روزها دختر 4 ساله اش را بزرگ می کند: «مادران شاغل همیشه نگرانی و البته حرف های تکراری اطرافیان را می شنوند. مثلا تو این سالها برای دلت کار کردی ولی الان باید برای بچه ات زندگی کنی! یا بچه هایی که مادران شاغل دارند محبت ندارند! حتی خیلی وقت ها بعضی ها می گویند چطور دوست داری با بچه کوچیک بروی؟ چرا بعضی ها فکر می کنند که یک مادر شاغل باید خودش و همه علایقش را فراموش کند؟ اگر بتواند زندگی خود را با تربیت فرزندش متعادل کند. این حرف ها را وقتی می شنوم که مادرم مراقب بچه ام است و فکر می کنم مادرانی که باید بچه شان را به مهد کودک ببرند حرف های بدتری می شنوند».

یک زن خانه دار هم شغل تمام وقت دارد

طیبه مادری 30 ساله است که وقتی فرزندش به کلاس اول رفت و تصمیم گرفت خانه دار شود بیرون کار نمی کند: «از 19 سالگی کار می کردم و همیشه درآمد داشتم. تا 6 سالگی پسرم کار را ادامه دادم و فشار زیادی روی من بود، اما از یک جهت ترجیح شخصی ام این بود که تمام وقتم را صرف خانواده و خانه داری کنم. کار خانه هم یک کار تمام وقت است و ممکن است روزی نیم ساعت هم وقت دراز کشیدن نداشته باشم. نظافت شغلی است نه مرخصی و نه مزد و مزیت کار در بیرون همان حقوق و دستمزد زن است. درست است که من در حال حاضر کارهای خانه را ترجیح می دهم، اما فکر می کنم یک زن آنقدر توانایی دارد که بتواند کارهای خانه را انجام دهد. شاید تنها چیزی که او از شوهرش و اطرافیانش می خواهد این است که درک شود و احساسات مادرانه اش را زیر سوال نبرد.»

چگونه یک مادر شاغل دچار فرسودگی روحی و روانی می شود؟

گهریسنا انزانی (روانشناس) پیش از این در گفت و گو با ایران تودی معتقد است: «برخی از مطالعات نشان می دهد که دختران مادران شاغل از رضایت تحصیلی، اعتماد به نفس، پیشرفت تحصیلی، روحیه سازشکاری، تعهد به نفس و تبعیت بالاتری برخوردارند. مادران خانه‌نشین موفق‌تر از دختران هستند، بنابراین به نظر می‌رسد که کار مادر در خارج از خانه تأثیر مطلوبی بر دختران دارد. البته مطالعات متناقض دیگری نیز وجود دارد که نشان می دهد کودکان مادران شاغل بیشتر خواب آلود، مضطرب و نافرمانی هستند. همچنین دختران دارای احساس شرم، ترس و اضطراب و پسران دارای اختلالات روانی، اجتماعی و رفتاری بیشتری هستند، اما با این حال هر چه مادر تحصیلات و رابطه بهتری با همسرش داشته باشد، مهارت های زندگی و حضور با کیفیت در خانه را بهتر می داند. . می تواند از همه این اختلالات جلوگیری کند.”

این روانشناس با بیان اینکه اشتغال گاهی اوقات باعث ایجاد استرس می شود و والدین می توانند این استرس را به فرزندان خود نیز منتقل کنند، گفت: مادر شاغل وظیفه بزرگی دارد; بنابراین باید بین کار و خانه تعادل ایجاد کند. در غیر این صورت دچار فرسودگی روحی و روانی می شود و فرزندانش نیز دچار اضطراب می شوند. مادر نقش بزرگی در امنیت و شادی فرزندش دارد، بنابراین مادری که با ورزش کردن احساس بهتری داشته باشد، می‌تواند با برنامه‌ریزی صحیح، این احساس آرامش را برای همسر و فرزندش نیز به ارمغان بیاورد.

انزانی در عین حال می گوید: «مادرها باید در خانه فضایی گرم ایجاد کنند و در کنار فرزندان خود اهداف کوچکی مانند تماشای فیلم با هم، بازی و آشپزی با هم و … را در نظر بگیرند. در خانه پیگیری کنند، همچنین یک مادر شاغل باید ابتدا به عنوان یک مادر به نیازهای خودش رسیدگی کند تا بتواند با همسر و فرزندش رابطه بهینه داشته باشد، زیرا مادر شاد و هدفمند در اداره خانه موفق تر است. “

انتهای پیام