نقش و جایگاه سایبر پولتیک در سیستم بین المللی
اینها خوب نشان می دهند ،اینترنت و فضای مجازی عرصه جدیدی برای سیاست ایجاد کرده است ،افراد و گروه هایی هستند ،مختلف و دولتی ،بازیگری و سیاست، آنها دزد هستند.
سیاست سایبری یک مفهوم دو بخشی است ،اشاره ای به تعامل و پیوند دو عرصه سیاسی باشد (محل دوستی، همکاری، رقابت، درگیری و جنگ بر سر ارزش ،و علایق) و اینترنت (فضایی جدید برای بازیگری) وجود دارد. برخی از کارشناسان حتی فراتر از آن هستند، زیر عنوان بحث سیاست سایبری بروید “سیاست عالی» در عوض “خط مشی فرعی» انجام داده است، وجود دارد.
در زمینه روابط بین ،بین المللی، تحت تأثیر سنت، ism، مسائل در بین، به موضوعات بسیار مهم و حیاتی مانند امنیت بین المللی و مسائل کمتر مهم مانند مسائل اقتصادی تقسیم می شود ،بودن. برخی کارشناسان معتقدند با توجه به اهمیت فضای مجازی، ،سیاست سایبری باید به عنوان یکی از مهم ترین، حیاتی ترین و امنیتی ترین مسائل یا خط مشی های بالا مورد توجه قرار گیرد. اشاره می کنند، این کار را امروز با میلیون ها نفر انجام دهید ،صدها نفر در سراسر جهان به رایانه و اینترنت دسترسی دارند و هر روز بر تعداد کاربران، سطح و عمق استفاده از اینترنت افزوده می شود.، این امر فضای بسیار مهمی را برای کنش و به تبع آن سیاست ایجاد کرد. تعداد کاربران هر روز و همچنین سطح فناوری، می افزاید، بودن. در چنین شرایطی فضای مجازی نقش مهمی در جهت دهی به افکار عمومی و ایجاد اولویت دارد، و آرزوها، دیپلماسی عمومی، جاسوسی، براندازی، جنگ، درگیری و در واقع هر چیزی که فضای سیاسی واقعی را می سازد، دارد.، دادن. در نتیجه باید فضای مجازی را جزئی از سیاست بالا دانست.
چارچوب نظری و مهم ترین پیامدهای فضای مجازی برای سیاست و روابط بین الملل شامل سه موضوع اصلی است. موضوع اول؛ معرفی «نظم مفهومی» برای تبیین رابطه فضای مجازی و سیاست. موضوع دوم؛ شناخت و اعتقاد به ارتباط گسترده فضای مجازی و سیاست. موضوع سوم؛ توضیح مسیر و مسائل مهم مربوط به آن.
حالت اول مربوط به تعامل مرکز به مرکز است. در واقع، در این مورد، دو زیرسیستم که در هر دو عامل از نوع مرکزی کار می کنند، تلاقی می کنند. در این صورت ارزشهای اساسی و حیاتی آنها تغییر کرده و بالاترین ارزشی محسوب میشوند که فرآیند وابستگی متقابل را به گونهای تنظیم میکند که رفاه را افزایش دهد یا از ضرر و زیان جلوگیری کند و بنابراین تهدیدها خارج از وضعیت سنتی باقی میمانند. بسیاری از عوامل اعم از دولتی و غیردولتی که پیشرفت را با ناکارآمدی مواجه می کنند می توانند وارد عمل شوند و در نهایت نقاط ضعف در قالب قدرت نظامی ضعیف شناسایی نمی شوند. آسیبپذیریها بر اساس ناتوانی در مقابله با اثرات سوء فرآیندهای جدید، بهویژه فرآیند وابستگی متقابل اقتصادی و تنظیم آن برای ارتقای رفاه تعریف میشوند. از سوی دیگر، نظام بینالملل در مجموع با ضعف در سازماندهی مدلهای رفتاری و تنظیم فرآیندهای جدید مواجه است و در عین حال با تهدیدات و عوامل جدیدی در جهت ثبات و پایداری در این لایه مواجه است.
حالت دوم مربوط به تعامل محیط با محیط و برخورد دو محیط است. در محیطهای مذکور که میتوان آنها را بهعنوان مناطق آشوب نیز تصور کرد، امنیت با توجه به چهار پارامتر تشکیلدهنده آن و در قالب سنتی تعریف میشود. در محیط مذکور، فرآیندهای مدرن مزیت و برتری پیدا نکردند، عمدتاً به این دلیل که نیروهای عمیق سیستمی در این حوزه کارآیی لازم را نداشتند و در نتیجه نتوانستند فضای جدیدی ایجاد کنند. در نتیجه چنین محیط هایی، اصل هرج و مرج مهمترین اصل نظم تلقی می شود.
در این راستا این زیر سیستم با موضوع بقای واحد مواجه است و مهمترین نقطه ضعف آن در توزیع قدرت و ساختار نامتناسب قدرت است و کارآمدترین مکانیزمی که برای بقا دارد تعادل واحدهاست. قدرت با اشکال مختلف ممکن در نهایت حالت سوم از تلاقی دو محیط مرکزی و محیطی تشکیل می شود. به عبارت دیگر، محیطی با ویژگی های سنتی با محیطی با ویژگی های مدرن تعامل دارد. در این زمان، به دلیل نفوذپذیری محیط به محیط مرکزی، جریان هایی از مرکز به سمت پیرامون جریان خواهند داشت. در چنین شرایطی، حاشیه با عوامل دولتی و غیردولتی مرکز مواجه است. این عوامل ارزشهای اصلی و حیاتی پیرامون نظام اعم از ارزشهای اقتصادی، سیاسی، نظامی و فرهنگی را تهدید میکنند و در اجرای این تهدیدات، قاعده سیاست سایبری جایگزین یا مورد استفاده واقعگرایان خواهد بود.
سرانجام فضای جدیدی در جهان بین الملل شکل گرفته است که بر اساس نظریه ها، رویکردها و سطوح گذشته قابل تحلیل نیست. در واقع محتوا و فلسفه فضای جدیدی به نام فضای مجازی با گذشته بسیار متفاوت است. در این فضای جدید، در کنار الگوهای گذشته، انواع جدید و متفاوت دوستی، همکاری، رقابت، دشمنی و جنگ پدید آمده است. علاوه بر این، بازیگران متنوع و متفاوتی به بازیگران سنتی اضافه شده اند که بسیار نامشخص و غیرقابل پیش بینی هستند. در نتیجه این شرایط، باید بر نظریهها، رویکردها و دیدگاههای جدیدی که نسبت به گذشته انعطافپذیرتر و بازتر هستند، تأکید کرد.
6565