ظهور «فرهنگ قبل – بعد»

با تکیه بر این روش ، رسانه های مختلف مانند تلویزیون همیشه سعی کرده اند مخاطب را در مورد بهره وری محصول و اثر “شگفت انگیز” آن در مدت زمان کوتاهی متقاعد کنند ، و آنها را ترغیب به برداشتن گام درست برای خرید یا سفارش کنند.
روش “قبل از بعد” به این معنی است که تبلیغ کننده دو تصویر را در کنار یکدیگر برای تبلیغ محصول یا خدمات قرار می دهد که نشان دهنده وضعیت قبل و بعد از مصرف محصول یا خدمات است. به روشی که کلمه “قبل” نوشته شده است ، به طور کلی همه چیز سیاه ، کثیف ، مختلط ، بد ، نامتعادل و زشت است ، اما در تصویر زیر “بعد” همه چیز زیبا ، تزئین شده ، با وقار است. و با وقار به طور کلی ، فقط یک خط نازک بین این تصاویر کشیده شده است. یک خط کاملاً نامرئی. به عبارت دیگر ، نشسته در یک طرف شهر ویران و در طرف دیگر آرمانشهر ، البته از نظر تبلیغ کننده ، با خرید محصول می توان به راحتی به آرمانشهر رسید: “خبر خوب ، خبر خوب ، فقط یکبار امتحان کن “

با گسترش شبکه های اجتماعی ، به ویژه اینستاگرام ، این روزها استفاده از روش “قبل از بعد” گسترش یافته است. برخی از کاربران و مشاغل شبکه های اجتماعی که پیشرفت کار خود را بر اساس این شبکه ها تعیین می کنند ، آسان ترین و مستقیم ترین سازوکار را برای تبلیغ محصولات یا خدمات خود به روش “از ابتدا” انتخاب کرده اند و بنابراین برخی از صفحات اینستاگرام قبل از کلمات پر شده اند و بعد از تصاویر این تصاویر به طور کلی باعث جذابیت بسیاری از افراد می شود. وقتی این افراد چنین تبلیغات و زمزمه هایی را می بینند که “ببینید چه اتفاقی افتاده و چه اتفاقی افتاده است” ، لحظه ای هیجان زده می شوند.

نکته این است که رویکرد “از ابتدا” فقط به تبلیغات محدود نمی شود و بنابراین متن از “فرهنگ از ابتدا” استفاده می کند. بیان و بازنمایی قبل و بعد از حوزه های دیگر مانند سیاست ، تاریخ و فرهنگ گسترش یافته است. این روزها ، قبل و بعد از دو رئیس جمهور ، قبل و بعد از انقلاب ، قبل و بعد از یک دهه (قبل و بعد از دهه شصت) ، قبل و بعد از یک دوره تاریخی (قبل از اسلام) ، ما در طول روز با تصاویر مختلف بمباران می شویم. (بعد از اسلام) و قبل و بعد از مهاجرت (خارج از کشور).
به نظر من مقایسه ها برای افزایش آگاهی لازم است ، اما آنچه ممکن است نگران کننده باشد ساده سازی و سطحی نگری است که در تبلیغات تجاری برای انتقال تبلیغات مشابه به حوزه های فرهنگی ، اجتماعی و سیاسی رخ می دهد. . دشوار است بپذیریم که این دو عکس با هم پیچیدگی مسائل اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی را نشان می دهند.

در یکی از سخنرانی هایم درباره بوتاکس و انتخابات ریاست جمهوری ، گفتم که بوتاکس را نه یک روند کوچک در زمینه مد یا زیبایی ، بلکه روندی به گستردگی اصطلاح ایرانی “بوتوکسیزاسیون” می دانم. من از جامعه استفاده می کنم. من همچنین به فکر ساده سازی “بوتاکساسیون” جامعه ایران با عکس هستم.
بدون شک ، تصاویر می توانند حقیقت را بیان کنند. عکس ها ممکن است واقعیت های تلخ جامعه را منعکس کنند ، اما در دنیایی که با تصاویر اشباع شده است ، بهتر است این کلمه فراموش نشود. ما باید کلمه را بیشتر از تصویر بدانیم. ما بیش از عکاسی باید درباره عکاسی صحبت کنیم. مراقب باشیم که “فرهنگ قبل از بعد” بیش از گذشته بر دنیای فرهنگ ، اقتصاد و سیاست مسلط نباشد. این با گسترش شبکه های اجتماعی سطحی تهدید گسترده تری است.

* عضو گروه جامعه شناسی ، دانشگاه گیلان