رهبر انقلاب و قدرت بازدارندگی رژیم صهیونیستی

ضرورت مراقبت از روابط دوستانه تهران - باکو

ناظر به این فراز از بیانات رهبر انقلاب،در چند حوزه می توان کاهش چشمگیر قدرت بازدارندگی رژیم صهیونیستی را بررسی کرد.

۱. حوزه داخلی- حضور مجدد بنیامین نتانیاهو در جایگاه نخست وزیری اسرائیل و دیدگاه‌های افراطی وی بخصوص اصرار بر ادامه شهرک‌سازی در مجاورت مناطق فلسطینی‌نشین و اعمال آپارتاید نسبت به عرب‌تبارها و بی احترامی به مسجد الاقصی، علل اصلی نارضایتی مردم و کاهش توان بازدارندگی رژیم اشغالگر در حوزه داخلی است. تاکید نتانیاهو بر اصلاحات قضایی برای خارج کردن پرونده فساد مالی خود از مدار بازپرسی، انتصاب‌ مدیران سفارشی و ناکارآمد در دولت، عدم توجه به نیازهای معیشتی شهروندان، وجود تورم فزاینده، قیمت‌های گزاف مسکن و مواد غذایی و افزایش فساد اداری نیز نارضایتی عمومی را مضاعف و توان مهار بحران را محدود کرده است. شاید به همین دلایل، روزنامه تایمز اسرائیل، پیش‌بینی کرده که عمر دولت نتانیاهو کوتاه بوده و رژیم صهیونیستی بزودی انحلال کابینه و جایگزینی دولت دیگری را تجربه خواهد کرد. در عین حال رشـد جمعیتـی فلـسطینیان و چالشهای اجتماعی و نژادی در جامعه اسـرائیل در کنار عدم استقبال یهودیان از مهاجرت به فلسطین اشغالی و تمایل مهاجران برای خروج از اسرائیل ادامه حیـات این رژیم را در پرده ابهام فروبرده است. روزنامه اسرائیلی یدیعوت احرونوت،٢٧ ژانویـه ٢٠٠٧ در یادداشتی تحت عنوان «برای روز مبادا، در خارج آپارتمان میخرند» تمایل یهودیان برای خروج از اراضی اشغالی را آشکار ساخت.

۲. حوزه خارجی- تاکید بر ضرورت مذاکرات صلح، همواره یکی از سیاست هـای راهبردی تل آویو برای مشروعیت بخشی به موجودیـت اسرائیل و تنش زدایی با برخی دولتهای عربـی بوده است. در عین حال مذاکرات صلح،آرام سازی اوضاع و جلوگیری از فراگیر شدن خشم مردم و افول انتفاضـه را مدنظر داشت. اما اصرار نتانیاهو بر تداوم شهرک سازی که مغایر با شعارهای کاذب صلح طلبانه است، سیاست خارجی رژیم را مختل کرده و کشورهای عربی را با تردید نسبت به عادی سازی رابطه با تل آویو مواجه ساخته است.از سوی دیگر بقای اسرائیل، مدیون حمایت قدرتهـای بـزرگ جهـانی از جمله آمریکا و اروپا بوده و دریافت کمک های مالی از این کشورهاست. برای مثال رژیم اشغالگر قدس از سال ١٩٧٦ ببعد بزرگترین دریافت کننده کمکهای اقتـصادی و نظـامی ایالات متحده بوده و در مجموع بالغ بر ١٤٠ میلیـارد دلار معادل تقریبا یک پنجم بودجه کمکهای خارجی آمریکا دریافت کرده است. اما در دوره بایدن شاهد هستیم که روابط آمریکا و اسرائیل مانند قدیم گرم نبوده و حضور نتانیاهو در پُست نخست وزیری، نمی تواند این وضعیت را تغییر دهد. امروز رژیم صهیونیستی به دلیل ستیز با موازین بین المللی و اعمال آپارتاید علیه عرب تباران، از اجماع جهانی و حتی حمایت آمریکا و اروپا به عنوان یک عامل بازدارنده در مقابل فشارهای کشورهای اسلامی و عرب برخوردار نیست.

۳. حوزه بین المللی- اقدامات غیرمعمول نتانیاهو در همان روزهای اول نخست وزیری، موجب شد تا مجمع عمومی سازمان ملل با اکثریت آرا، نظر مشورتی دیوان بین‌المللی دادگستری لاهه را درباره ماهیت اشغالگری اسرائیل در سرزمین فلسطین مطالبه کند.در این رای گیری کشورهای عربی و اسلامی و حتی آنهایی که وارد روند عادی سازی روابط با تل آویو شده بودند، به نفع فلسطین رأی دادند. یکی از موارد نارضایتی بین المللی از اسرائیل،موضـوع پنج میلیون آواره فلـسطینی است که اکثرا در اردوگاه هـای کشورهای مختلف با وضعیت اسف باری زندگی می کنند. طبق موازین بین المللی، یکی از شروط عضویت اسرائیل در سازمان ملل متحد بازگشت آوارگان به موطن اصلی خود بود که با گذشت بیش از شصت سال هنـوز عملی نشده است.قبلا متحدین اسرائیل با جلوگیری از تصویب هرگونه قطعنامه علیه اسرائیل در شورای امنیت یا مجمع عمومی سازمان ملل متحد، توان بازدارندگی این رژیم در عرصه بین المللی را افزایش می دادند اما امروز به دلایل گفته شده،تمایل به حمایت از رژیم اشغالگر در سطوح بین المللی کاهش یافته و تل آویو نمی تواند از این امتیاز برای توقف مصوبات بین المللی علیه خود استفاده کند.

۴. حوزه نظامی-امنیتی- معمولا اسرائیل برای حفظ امنیت خود بـه ویـژه درحـوزه دفاعی ـ امنیتی و دستیابی به یک موقعیت بازدارنده، به دنبال افـزایش قدرت نظامی با ساخت و خرید تسلیحات پیشرفته بخصوص تـسلیحات اتمـی بود. وجود باصطلاح گنبد آهنین نیز به عنوان یک عامل بازدارنده در مقابل حملات هوایی تبلیغ می شد. اما بتدریج تجربـه نـشان داد کـه ارتـش ایـن رژیـم در جنـگ هـای منطقه ای بخصوص علیه فلسطین و محور مقاومت کارایی لازم را نداشته و شکست اسـرائیل در جنـگ های ۳۳ روزه و ۲۲ روزه مؤید این موضوع بود. در جنگ ٣٣ روزه، اسرائیل نه تنها نتوانست «حـزب اللـه» را شکست داده و یا حداقل خلع سلاح کند، بلکه امکان تـصرف جنـوب لبنـان را هم پیدا نکرد. در جنگ ٢٢ روزه نیز هدف اسـرائیل در نـابودی «حمـاس» و دفع موشـک های شلیک شده، محقق نشد.امروز افزایش همبستگی ملـی میـان مجاهدین فلسطینی؛ افزایش توان نظامی محور مقاومت،توانایی طراحی نقشه های دقیق برای فلج کردن اسرائیل و وجود تلاطم های سیاسی ـ اقتصادی،سایبری و امنیتی، توان نظامی و بازدارندگی رژیم صهیونیستی را به شدت کاهش داده است.

در این برهه اهمیت تسلیح مردم فلسطین بخصوص در کرانه باختری بـه منظـور دفـاع مـشروع علیـه سیاسـت هـای نظامی گرایانه و جنایات جنگی اسرائیل و همچنین برگزاری همه پرسی برای تعیین نظام سیاسی حاکم در اراضی اشغالی با حضور همه ادیان اعم از یهودی، مسیحی و مسلمان، که هردو بارها در بیانات رهبر معظم انقلاب اسلامی آمده، افزایش یافته است. راه حل های ارائه شده توسط جمهوری اسلامی ایران، عادلانه و مبتنی بر حق دفاع مشروع ملت فلسطین است و قریب به تحقق است. طـرح این دو دیدگاه راهبردی از سوی رهبر انقلاب (برگزاری انتخابات و تسلیح کرانه باختری) برای حل بحران فلسطین در تقابل با طرح های دولتهای غربی وعربی است. طرح های باصطلاح صلح که از سوی دولت های غربی مطرح شده،برای حفظ امنیت و بقای رژیم صهیونیستی بوده ولـی طرح ایران مبتنی بر مسلح شدن کرانه باختری و برگزاری همه پرسـی از همـه سـاکنان و آوارگـان فلـسطین، مؤثرترین راهکار موجود برای حل بحـران فلـسطین است و فرگیر کردن آن در سطح جهان، باید مورد توجه جدی دستگاه دیپلماسی قرار گیرد.