درخت انبه بعد از چند سال میوه میدهد؟

 مشخصات گیاهی کامل درخت انبه + قیمت نهال انبه

انبه با نام علمی Mangifera یک میوه گرمسیری بوده و از تیره Anacardiacaae است. شبه جزیره هند، پاکستان، بنگلادش و آسیای جنوب شرقی خاستگاه اصلی این گیاه هستند. درخت انبه درختی همیشه سبز بوده که گونه های بومی این گیاه قادر به رشد در حدود 35 الی 40 متر می باشند. اما اغلب ارتفاعی کمتر از این دارند و متوسط ارتفاع آنها در حدود 10 الی 30 متر است که عمری بیش از صد سال دارند. از درختان مثمر به شمار می رود که میوه آن طعم شیرینی دارد که از آن استفاده‌های مختلفی به خصوص برای تازه خوری، تهیه ترشی، آبمیوه و … می‌کنند. میوه انبه خواص بسیاری دارد. درخت انبه برای رشد نیاز به آبیاری، خاک مناسب، هرس، سموم شیمایی برای مبارزه با آفات و … دارد. از تراز تجاری بالایی برخوردار است.

انبه از درختان مناطق گرمسیری است که میوه خوشمزه و بسیار شیرینی دارد که از آن استفاده‌های مختلفی می‌کنند که سرشار از ویتامین‌های مختلفی است. این درخت را امروزه در بیشتر مناطق گرمسیری به دلیل تراز تجاری بالایی که دارد کشت می‌کنند. ریشه این گیاه عمیق و درعین‌حال طویل است به همین دلیل خاک‌های سبک را برای رشد و نمو ترجیح می‌دهد.

توجه داشته باشید درختان انبه‌ای که از طریق تکثیر می‌شوند از طول عمر بالایی نسبت به سایر گونه‌ها برخوردار هستند. از میوه این گیاه برای آشپزی، آبمیوه، رنگ دهنده و … استفاده می‌کنند. ارتفاع بلندی دارد طوریکه ارتفاع آن به حدود 40 متر هم می‌رسد دارای شاخه‌هایی با قطر 10 متر است. طول عمر بالایی دارد طوریکه برخی از گونه‌های آن بیش از 300 سال عمر می‌کنند و میوه می‌دهند.

 از زمان شکوفه دهی تا رسیدن میوه زمانی بین 3 تا 6 ماه لازم است. رنگ و اندازه میوه این گیاه بسته به شرایط اقلیمی و همچنین نور دریافتی متفاوت است، طوریکه برخی به رنگ زرد، نارنجی و برخی قرمز و سبز هستند. به هنگام رسیدن میوه این گیاه طعمی شبیه به شیر ملایم می‌دهد. میوه این گیاه بسیار گوشتی و آبدار و به رنگ نارنجی است که درست در مرکز آن هسته بزرگی وجود دارد که بسته به واریته درخت ممکن است صاف و یا دارای رشته یا فیبرهایی باشد. بسته به گونه‌های متفاوت طعم متفاوتی نیز دارد.

توجه داشت باشید که اگر درخت انبه را به صورت پیوندی کشت کنید پس از گذشت 4 تا 5 سال میوه می‌دهد و اگر بذر آن را کشت کنید 8 سال زمان لازم است تا میوه بدهد. میوه این گیاه در اواخر فصل بهار تا اوایل فصل پاییز قابل برداشت است. گرده‌افشانی این گیاه توسط باد و حشرات انجام می‌شود.

برگهای این درخت از طولی در حدود 15 الی 35 سانتی متر و عرضی معادل 6 الی 16 سانتی متر برخوردارند که برگ ها و ساقه های جوانتر، دارای ته مایه ای از رنگ صورتی-نارنجی هستند و سپس قرمز و نهایتا بالغ شده و سبز رنگ می شوند. گلهای درخت انبه به دو صورت وجود دارند. برخی دو جنسی بوده، بدین معنی که اندام نر و ماده را یکجا دارند و برخی گلها نیز تنها نر هستند. گلهای درخت انبه روی گل آذینی که محور آن حدود 10 الی 40 سانتی متر طول دارد مستقر شده اند. هر گل دارای پنج گلبرگ سفید رنگ و نسبتا معطر است.

گرده افشانی گلهای انبه را حشره مگس انجام می دهد. در کل تعداد کمی از گلهای انبه بارور می شوند و بعد از بارور شدن نیز تعدادی از گلهای تلقیح یافته می ریزند و به میوه تبدیل نمی شوند. بنابراین در درختان انبه ریزش گلها و میوه های کوچک و ریز زیاد اتفاق می افتد. میوه این گیاه بیضی مانند و به صورت کشیده است که وزن آن بین 500 تا 2500 گرم است.

در گونه ها و انواع مختلف درختان انبه، میوه ها از نظر شکل و رنگ و عطر متفاوت هستند. اما در همه آنها موقعی که رنگ گوشت میوه از سفیدی در آمده و کمی زرد رنگ شد، موقع چیدن میوه است. پس بایستی برای تشخیص رسیدن یا نرسیدن میوه درختان انبه به رنگ گوشت آنها توجه شود نه رنگ پوستشان. اغلب میوه های انبه را زمانی که هنوز سبز هستند می چینند و در دمای 18 الی 22 درجه ای قرار می دهند تا کاملا رسیده شده و رنگ پوستشان نیز تغییر کند. انبه جزء درختانی است که عمری طولانی داشته و حتی امروزه نمونه هایی از آنها یافت شده که با داشتن قدمتی در حدود 300 سال هنوز هم قادر به میوه دهی هستند.

انواع درخت انبه:

درخت انبه دارای گونه‌های مختلفی است که ما در این نوشتار به برخی از آنها اشاره خواهیم نمود.

انبه آلفوسو (alphonso):

انبه آلفاسو را با نام‌های دیگری همچون انبه آپوس، گوندو، بادامی و … می‌شناسند که دارای تاجی گسترده است. میوه این گیاه به صورت تخم‌مرغی، اوریب و به رنگ زرد است که وزن آن بین 250 تا 350 گرم است. طعم شیرینی دارد و دارای عطر خاصی است. دانه‌هایی که از این نوع انبه به وجود می‌آیند قادر به تولید میوه نیستند.

انبه ataulfo:

انبه ataulfo به رنگ زرد است که طعم شیرینی دارد. این نوع انبه نرم، گوشتی و بدون فیبر است که برای تهیه سالاد و همچنین تازه خوری مناسب است. در سایز کوچک و به صورت بیضی رشد می‌کند. برگهای سبز رنگی دارد که خزان پذیر است و در فصل پاییز می‌ریزد.

انبه فرانسیس francis:

انبه فرانسیس francis نوعی انبه طعم دار و شیرین است که مغز آن دارای فیبر است که با تمام این وجود بسیار نرم و گوشتی است. از میوه این گیاه به عنوان یک طعم‌دهنده عالی در ترشی استفاده می‌کنند.

انبه haden:

انبه haden برای آشپزی و تازه خوری انتخاب مناسبی است، مغز این نوع انبه سفت و دارای فیبر است. به رنگ قرمز روشن به همراه رنگ زرد و سبز آمیخته با نقطه های سفید رنگ است. در سایز متوسط رشد می‌کند.

انبه keitt:

انبه keitt بیشتر در ایالات متحده آمریکا و مکزیک کشت می‌شود. به رنگ سبز است که با رنگ صورتی محدودی پوشانده شده است که از آن برای تهیه ترشی استفاده می‌کنند که در پخت غذاهای آسیایی زیاد از آن استفاده می‌کنند. دارای طعم شیرینی است که مغز آن بسیار سفت و درعین‌حال دارای مقادیر زیادی فیبر است. در سایز بزرگ رشد می‌کند و به صورت بیضی مانند است.

انبه kent:

انبه kent میوه‌ای خوشمزه و شیرینی دارد که بسیار آبدار و گوشتی است که برای خشک نمودن و آبمیوه مناسب است. به رنگ سبز و قرمز تیره است که در سایز بزرگ رشد و به صورت بیضی رشد می‌کند.

انبه tommy atkins:

انبه tommy atkins دارای طعم شیرین و ملایمی است که مغز آن سفت و چسبناک است که در سایز بزرگ تا متوسط رشد می‌کند.

انبه velencia pride:

انبه velencia pride دارای فیبر کمی است که طعم بسیار خوشمزه‌ای دارد، بسیار آبدار و گوشتی است که دارای فیبر کمی است که استفاده‌های مختلفی از آن می‌شود.

انبه glenn:

انبه glenn طعم شیرین و هلویی مانندی دارد که به رنگ صورتی و قرمز محدود می‌شود که به صورت بیضی کشیده ظاهر می‌شود.

انبه madame francique:

انبه madame francique به رنگ سبز تا نارنجی و زرد است که از نظر نوع شیرینی مزه تندی دارد که اگر به صورت خام مصرف کنید تندی آن بیشتر می‌شود.

نهال انبه آملی یا amelia:

انبه آملی درختی بلند با تاجی کروی مانند است که به صورت متراکم رشد می‌کند. دارای پوست ضخیمی است که میوه آن گوشتی، آبدار و بدون فیبر است

انبه آرومانیس arumanis:

انبه آرومانیس arumanis تاجی گسترده به همراه میوه‌ای زرد مایل به سبز با لکه‌های زرد رنگ دارد. میوه این گیاه میانرس است و هر سال محصول می دهد.

درخت انبه زیل zill:

درخت انبه زیل zill بومی مناطقی از فلوریدا است که میوه زرد مایل به سبز با رگه‌های قرمز رنگ متراکم تولید می‌کند. میوه این گیاه تخم‌مرغی و بیضی مانند است. طعم شیرینی دارد و از میوه‌های زودرس به شمار می رود.

درخت انبه بوربون bourbon:

درخت انبه بوربون بومی برزیل است که میوه زرد رنگ مایل به سبز، تخم‌مرغی شکل، قلبی مانند با قاعده گرد دارد که در سایز متوسط رشد می‌کند.

درخت انبه زردآلو zardalu:

درخت انبه زردآلو zardalu بومی مناطقی از هند است که در سایز متوسط رشد می‌کند. وزن هر میوه این گیاه بین 150 تا 200 گرم است. دارای طعم مطبوع و شیرینی است و دارای تناوب باردهی است.

درخت انبه والناتو valienato:

درخت انبه والناتو valienato بومی مناطقی از کلمبیا است که دارای تاجی افراشته و متراکم است. میوه این گیاه به رنگ زرد روشن با رگه‌های کرم رنگ است. طعم شیرینی دارد که از کیفیت مطلوبی برخوردار است.

درخت انبه وان دیک van dyke:

درخت انبه وان دیک van dyke میوه‌ای به رنگ زرد روشن با رگه‌های قرمز رنگ روشن تولید می‌کند که به صورت تخم‌مرغی با قاعده ای گرد است. پوست میوه آن ضخیم است. وزن هر میوه این گیاه بین 200 تا 550 گرم است.

درخت انبه تورپنتین:

درخت انبه تورپنتین بومی مناطقی از جزایر هند غربی است که دارای تاج پوششی بزرگ، گسترده و کروی است. میوه این گیاه به رنگ زرد روشن با نقاط سفید رنگ است که طعم شیرینی دارد.

درخت انبه توتاپوری totapuri:

درخت انبه توتاپوری totapuri بومی هند است که میوه تخم‌مرغی کشیده‌ای دارد که طعم شیرینی دارد.

درخت انبه تاهار tahar:

درخت انبه تاهار tahar درختی تنومند است که در سایز متوسط رشد می‌کند. میوه این گیاه به رنگ زرد روشن با رگه‌های قرمز و نقاط سفید است. میوه این گیاه تخم‌مرغی است که قاعده ای پهن دارد. پوست میوه این گیاه ضخیم و درعین‌حال زبر است. این درخت بومی اسرائیل است.

درخت انبه بنگالورا bangalora:

درخت انبه بنگالورا بومی هند است که میوه میانرسی دارد و از باردهی خوبی برخوردار است، میوه این گیاه در سایز بزرگ رشد می‌کند که به رنگ زرد است.

درخت انبه بانگاناپالی:

درخت انبه بانگاناپالی بومی هند است که در سایز متوسط رشد می‌کند که دارای تاجی با پوشش کروی مانند است. میوه زرد رنگ کمرنگ، تخم‌مرغی، اوریب و بزرگی دارد که پوست آن صاف است.

درخت انبه بمبئی گرین Bombay green:

درخت انبه بمبئی گرین بومی هند است میوه این گیاه به رنگ سبز با لکه‌های قرمز و زرد است. بسیار گوشتی و آبدار است که طعم دلچسبی دارد.

از دیگر ارقام درخت انبه می‌توان به موارد زیر اشاره نمود.

• درخت انبه کامبودیانا cambodiana بومی ویتنام است.
• درخت انبه کارابائو carabao بومی فیلیپین است.
• درخت انبه چوسا chausa بومی هند است.
• درخت انبه کورا کائودبوی coracao de boi بومی برزیل است.
• درخت انبه داشهاری dashehari بومی هند است.
• درخت انبه اسپادا espads بومی برزیل است.
• درخت انبه اکسترما extrema بومی برزیل است.
• درخت انبه فجری fajri بومی هند است.
• درخت انبه فلوریگون florigon بومی فلوریدا است.
• درخت انبه گولک golek بومی اندونزی است.
• درخت انبه هایدن haden بومی فلوریدا است.
• درخت انبه جامادار jamadar بومی هند است.
• درخت انبه مبروکا mobrouka بومی مصر است.
• درخت انبه مالیکا بومی هند است.
• درخت انبه مایا maya بومی اسرائیل است.
• درخت انبه نائومی naomi بومی اسرائیل است.
• درخت انبه پایری pairi بومی هند است.
• درخت انبه روزا بومی برزیل است.

نیازهای محیطی انبه:

انبه هم مثل سایر میوه ها دارای نیازهای محیطی می باشد که ما آن نیاز ها را به شما توضیح می دهیم.

آبیاری:

در سال اولی که کاشت درخت انبه صورت گرفته و درخت هنوز جوان است، بهتر است آبیاری گیاه هر یک یا دو هفته یکبار انجام شود، تا اینکه رشد و گسترش ریشه تحریک شده و سرعت گیرد. درختان انبه بالغ نیاز به میزان آبیاری کمتری دارند. در کل فرایند رشد گیاه انبه تا حد زیادی به وجود یا عدم وجود رطوبت در آن بستگی دارد.

به بیان دیگر رشد و میوه دهی گیاه در فصول مرطوب سال یعنی فصل هایی که بارندگی مناسبی وجود دارد مطلوب می باشد و در مقابل در فصلی که میزان بارندگی کم و در نتیجه خاک از رطوبت کمی برخوردار است، زمان استراحت این گیاه است. لازم به ذکر است که اگر که حدود چند هفته پیش از اینکه درختان انبه به گل بنشینند کمی خاک آنها خشک شود، این امر میزان گلدهی و شکل گیری میوه را افزایش خواهد داد. البته این به این معنا نیست که خاک گیاه را کاملا خشک نگهداریم. چون این شرایط نه تنها مانع شکل گیری میوه نمی شود بلکه می تواند به طور کامل درخت را تضعیف کرده و از بین ببرد. پس در نتیجه پیش از به گل نشستن درخت و تولید شکوفه نباید آن را خیلی آبیاری کنید.

نور:

مقدار نور مورد نیاز درختان انبه در روز حدود 6 الی 8 ساعت می باشد. اما توصیه می شود در صورتی که به تازه گی از این گیاه خریداری کرده اید و از شرایط نوری پرورش یافته آن اطلاع کافی ندارید، گیاه را به مرور در شرایط نور مستقیم قرار دهید، چون اغلب نمونه های پرورش یافته در سایه یا شرایط کم نوری دارای برگهایی با سطح نازک می باشند که نسبت به آفتاب حساس بوده و زود دچار سوختگی می شوند. اما در صورتی که به تدریج آنها را به نور مسقیم عادت دهید با چنین مشکلی برخورد نخواهید کرد. قرار گیری درخت انبه در مکانی با نور گیری اندک و شرایط نوری نامناسب باعث ریزش بیشتر گلها و میوه های جوان این گیاه می شود و در نتیجه میزان تشکیل میوه به حداقل خواهد رسید.

دما:

انبه یک گیاه گرمسیری است که حداقل دمایی که قادر به تحمل آن است 3 درجه سانتی گراد می باشد و در صورتی که در دمایی پایین تر از این قرار بگیرد از بین خواهد رفت. پس در نتیجه نمی توان این گیاه را در مناطقی که از سرمای پاییزه و زمستانه برخوردارند در فضای باز کشت نمود. دما از جمله عوامل تاثیرگذار در گلدهی این گیاه است. به طوریکه اگر در زمان گلدهی درختان انبه در دمای شبانه پایین تر از 15 درجه قرار بگیرند، گلهای آنها خواهد ریخت. طی زمان رویش نیز این گیاهان نیازمند دمایی در حدود 27 الی 37 درجه سانتی گراد هستند. بر همین اساس است که کشت این گیاهان به غیر از مناطق گرمسیری به عدم میوه دهی آنها خواهد انجامید، چون نمی توانند گرمای لازم را دریافت کنند.

به نقل از:

suttons.co.uk

 gardenworld.com.au