گرد مولر؛ افسانۀ وفادار بایرن‌مونیخ

به گزارش ایران تودی ، قرن ایران وی نوشت: “وفادارترین بازیکن بایرن مونیخ در تاریخ و یکی از به یاد ماندنی ترین اسطوره های فوتبال آلمان: گرد مولر”. او می گوید: “اولین عشق من بعد از همسرم در بایرن است و نمی توان عشقم را رها کرد.”

اهمیت کار او زمانی افزایش می یابد که بدانیم او از کدام تیم پیشنهادات بالاتری دریافت می کند.

کلمه “اسطوره” در طول این سالها آنقدر بارها تکرار شده که اشتباه است اگر آن را “گرهارد مولر” بنامیم ، اما او یکی از بازیکنان نسل طلایی آلمان بود که قبلاً هرگز شبیه آنها نبوده است. (فقط آن تیم با برزیل دهه 1970 مقایسه می شود که گفته می شود از مریخ آمده است.) تیم طلایی متشکل از بازیکنان زیر است: سپ مایر ، گرد مولر ، برتی فاگز ، پل برایتنر ، ولفگانگ آمرات ، گونتر نتزر ، اولی هوینس ، دژابوفسکی و البته فرانتس بکن باوئر. گل دور یوهان کرایف مولر همان تیمی بود که هلند یا لاله های نارنجی را شکست داد.

ما با گردمولار به دلیل دیگری برای ایرانیان آشنا هستیم. در سال 1351 بایرن مونیخ به دعوت پاس به تهران آمد و اولین بازی خود را مقابل تیم ملی ایران انجام داد و در ورزشگاه 100 هزار نفری 6 بر 3 شکست خورد! بله ، آنها شکست خوردند و گرد مولر دو گل از سه گل را به ثمر رساند و البته با توجیه باخت سنگین 6 بر 3 ، آنها گفتند ما دیشب به تهران آمدیم و دیر به رختخواب رفتیم و نباید این کار را انجام می دادند. روز بعد. برای ما بازی کرد

بازی بعدی بایرن مونیخ و میزبان-پاس در امجدیا برگزار شد اما این بار با وجود استراحت خوب نتوانستند برنده شوند و مسابقه یک به یک بود. این گل توسط مهدی مناجاتی به ثمر رسید. اگر بازی دوستانه نبود و رسمی بود ، قطعاً هدف سال می شد. کدام بازیکن بایرن مونیخ گل تساوی را به ثمر رساند؟ بله ، گرد مولر.

مدافع یارکوب گردملر در هر دو بازی (ملی و پاس) مجید حلوا بود که می گفت اگر تسلیم می شد مولر در دو بازی بیش از سه گل به ثمر می رساند.

در مجموع ، گرد مولر در طول این سالها حدود 700 گل در دوران بازیگری خود به ثمر رسانده است و شناخته شده است که هر توپی را که دریافت می کند در محوطه جریمه می زند.

اگرچه او در سال 1966 عضو تیم ملی آلمان بود و در فینال مقابل انگلیس شکست خورد ، اما در سال 1968 دوستی خود را ثابت کرد و دومین گل خود و قهرمانی آلمان را در سال 1974 به ثمر رساند. معروف ترین گل دور مولر در فینال نبود. زیرا هدف از “یک چهارم نهایی” جام جهانی 1970 داستان متفاوتی دارد.

با دو امتیاز مدافع عنوان قهرمانی انگلیس و بازگشت آلمانی ها با گل های اووه زیلر و بکن باوئر ، مولر وقت اضافی گرفت و یک گل آکروباتیک به ثمر رساند که روی جلد مجلات ورزشی و تیترهای فوتبالی قرار گرفت. این سومین گل گرد مولر برای غلبه بر انگلیس بود. 10 گل در جام جهانی 1970 ؛ زیرا او برای همه تیم ها به جز برنامه مسابقات گلزنی کرد. مراکش ، بلغارستان ، پرو ، انگلیس و ایتالیا. با کمال تعجب ، او هرگز مرد سال نبود. اما یک بار او توپ طلای 1970 و دو کفش طلای اروپایی را از آن خود کرد.

ویژگی دیگر احترام فوق العاده او به قاضی بود ، بنابراین هیچگاه اخطاری دریافت نکرد و نمونه ای شد.

او با یادآوری مجلات قدیمی در مورد اولین قهرمانی آلمان در سال 1954 می گوید: “من هشت ساله بودم که هلموت ران گل قهرمانی را به ثمر رساند و من آنقدر بد از روی سکوی لهستان پریدم که پایه شکسته شد.” (صندلی های لهستانی که در ایران نیز رواج دارد و سبک و طرح آنها هنوز سفارش داده می شود ، به دلیل دوام و طول عمر معروف هستند.) پایه صندلی لهستانی شکسته شده بود ، اما من می دانستم که چقدر به گل زدن علاقه دارم و باز کردم چشم ها. بازیکنی را دیدم که بیشترین گل را زد. “من متولد شدم و” بمب افکن ملی “نام گرفتم.

اما مهمتر از آن ، “ایران خانه دوم من است. چرا؟ برای شبهای تهران!”

در ابتدا گفته شد که او دعوت تیم های دیگر را با این پاسخ رد کرد که من عشقم را ترک نمی کنم ، اما می توان تصور کرد که این به دلیل جوانی و پیشنهادات خوب بایرن بوده است. در اواخر دوران بازیگری خود ، در سال 1978 ، در اوج حمله آلمان – کلاس فیشر – بازی در کلاس فوق العاده فوق العاده 25 میلیون دلاری فوتبال در آن زمان – کاسموس به نیویورک دعوت شد و پاسخ داد: من بازی خود را ترک نمی کنم. عشق! (ایران تودی: البته یک سال بعد ، او با هم تیمی بزرگش فرانتس بکن باوئر به فوتبال آمریکا رفت ، اما او تا نیویورک پیش نرفت ، او به فلوریدا رفت تا دو سال برای مهاجمان فورت لادردیل بازی کند.)

چنین بازیکنی به یاد ماندنی و فراموش نشدنی ، اما آخرین سالهای زندگی خود را به بیماری آلزایمر مبتلا کرد ، تنها و تنها با از دست دادن افتخار در ذهن و حافظه خود ، تا اینکه سرانجام نامش به رسانه ها بازگشت و خاطراتش را قلقلک داد. بسته شد

این بار این خبر مرگ او بود ، نه درباره هدف قهرمانی و درخشش او. “مرگ گرد مولر ، که در بین اولین های دنیای فوتبال جایگاه دائمی داشت.”

انتهای پیام