چرا به «فوتبال» مدیونیم؟ – ایران تودی

به گزارش ایران تودی، رسول بهروش روزنامه نگار یادداشتی در این روزنامه نوشت هموطنان او نوشت: ما این را مدیون فوتبال هستیم. این را فقط به خاطر رعد و برق اخیر در جام جهانی 2022 قطر نمی گوییم. هرچند کم نیست. تیم ملی ایران برای سومین بار متوالی در جمع 32 تیم برتر جهان قرار گرفت و امروز در رده بیستم رنکینگ فیفا قرار دارد. انصافاً فوتبالی که ما این همه شکست داده ایم از استانداردهای ما عقب نیست. فوتبال ایران ارزش های بالاتری دارد.

ما مدیون فوتبال هستیم. با همه بدبختی هایی که برای میلیاردها بازیکن و مربی داریم، گردش مالی مسابقات باشگاهی کشور در یک فصل کمتر از هزار میلیارد تومان است. یعنی حدود 30 میلیون دلار یعنی نصف قیمتی که پورتو برای این بازیکن برای فروش مهدی طارمی تعیین کرده است! کافی است بگوییم که عربستان سعودی در تابستان امسال حدود 20 میلیون دلار برای به خدمت گرفتن متیو پریرا برزیلی از وست برومویچ آلبیون هزینه کرد. یعنی دو سوم ارزش کل فوتبال ایران فقط برای یک بازیکن. همین مقدار میلیون ها ایرانی را به شکلی مثبت و سازنده سرگرم می کند، به مرکزی برای آزادسازی انرژی تبدیل می شود و هزاران ساعت لذت را ایجاد می کند. زیاد نگران نباشید، دولت از پرداخت این هزینه متضرر می شود. ما به شما قول می دهیم که رادیو فقط در حین بازی فوتبال با پخش تبلیغات بیشتر این حرفه ای ها را جذب خواهد کرد. اگر این سازمان حاضر بود مانند سایر نقاط دنیا حق پخش مسابقات را به تیم های باشگاهی بدهد، مدیریت تیم های مطرح فوتبال ایران بدون گرفتن یک ریال از بیت المال راحت تر بود. یادآوری می کنیم دو سال پیش حق پخش تلویزیونی به تیم هایی که در لیگ پایین امارات مخاطب زیادی ندارند حدود 1200 میلیارد تومان بود اما اکنون باید افزایش یابد.

ما مدیون فوتبال هستیم. این پدیده ای است که اغلب بهترین سفیران تبلیغاتی ایرانی را در جهان تولید می کند. ببینید روس ها در غم از دست دادن سردار آزمون چه می کنند! ببینید مهدی طارمی چقدر در بندر پورتو شهرت دارد و تماشاگران چگونه پرچم ایران را به ورزشگاه می برند تا نظر او را جلب کنند! نگاه کنید، توپ طلای مهدی مهدوی کیا هنوز در موزه هامبورگ است. جایی که بسیاری از شهروندان کلمه «ایران» را می شنوند و گل ها شکوفا می شوند. ببین عشق به علی کریمی همچنان در دبی طوفان می کند! ببینید هنوز خیلی ها در دنیا اسم علی دایی و ایران را می شناسند… ما گاهی اوقات خیلی کم در فرهنگ، رسانه و در سطح بین المللی هزینه می کنیم تا کمتر نتیجه بگیریم. فوتبال به سادگی این قدرت را دارد که تصویر مثبت تری از ایران به دنیا ارائه دهد.

ما مدیون فوتبال هستیم. حتی اگر زیاد روی آن سرمایه گذاری نکنیم. حتی اگر تنها کشور میزبانی باشیم که این بازی ها را بدون کمک داور ویدئویی در جام جهانی برگزار می کنیم. اگرچه ما به عنوان یک کشور همسایه میزبان جام جهانی نیستیم. اگرچه نزدیک به پنج دهه از آخرین میزبانی ما در جام ملت های آسیا می گذرد، اما امروز از پذیرش قانونی تیم های ملی و باشگاهی خود خسته شده ایم و حتی یک ورزشگاه استاندارد 60 هزار نفری برای جایگزینی آن نساختیم. آزادی در پایتخت …

میبینی ما چیز زیادی به فوتبال نداده‌ایم، اما از آن شادی، هیجان، تفریح ​​و افتخار می‌گیریم. هواداران سوزان اعتراف می کنند که غم فوتبال آنقدر شیرین و غیرقابل قیاس است که با هیچ غمی قابل مقایسه نیست. با این همه علاقه، استعداد و پتانسیل، اگر بذر دقیق تری در زمین فوتبال بکاریم، بدون شک محصول بهتری به دست خواهیم آورد. به خدا سوگند اگر در مدیریت حرفه ای و نوین سر سوزنی باشد، به نتایج بهتری دست خواهیم یافت و درآمد قابل توجهی در زمینه کشف، پرورش و فروش استعدادها و ایجاد هزاران شغل خواهیم داشت. متأسفانه مانند بسیاری از موقعیت های دیگر، فوتبال را تنها گذاشته ایم.»

انتهای پیام/