نرم افزار رفع سرقت ادبی

نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی ابزارهایی حیاتی برای بررسی اصالت متون علمی و پژوهشی هستند. این نرم‌افزارها با مقایسه متن شما با پایگاه داده‌های وسیع شامل مقالات، پایان‌نامه‌ها و محتوای وب، درصد مشابهت را مشخص می‌کنند. انتخاب ابزار مناسب، به‌ویژه برای کارهای آکادمیک مانند مقالات و پایان‌نامه‌ها، نیازمند شناخت دقیق قابلیت‌ها و محدودیت‌های هر نرم‌افزار است تا از مشکلات آتی جلوگیری شود.

سرقت ادبی یا پلاجریزم، استفاده از ایده‌ها، کلمات یا ساختار نوشتاری دیگران بدون ذکر منبع و به نام خود است. نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی در واقع به دنبال یافتن *تشابهات متنی* هستند، نه لزوماً نیت نویسنده. هرچند تشابه بالا می‌تواند نشانه‌ای از سرقت ادبی باشد، اما ممکن است به دلیل پارافریز نامناسب یا استفاده از اصطلاحات رایج نیز رخ دهد.

کارایی یک نرم‌افزار تشخیص مشابهت به وسعت و کیفیت پایگاه داده‌های آن بستگی دارد. نرم‌افزارهایی با دسترسی به آرشیو مقالات علمی، پایان‌نامه‌ها و حجم عظیمی از محتوای وب، دقت بسیار بالاتری در تشخیص مشابهت، به‌خصوص در متون تخصصی، دارند. در مقابل، نرم‌افزارهایی با پایگاه داده محدود یا صرفاً متکی بر جستجوی آنلاین، ممکن است نتایج قابل اتکایی ارائه ندهند.

توسعه و نگهداری این نرم‌افزارها نیازمند سرمایه‌گذاری قابل توجهی است، به همین دلیل بسیاری از ابزارهای رایگان ممکن است در دقت یا حفظ حریم خصوصی کاربران ضعیف عمل کنند. برخی حتی ممکن است متن ارسالی شما را در پایگاه داده خود ذخیره کرده و در آینده به عنوان منبع مشابهت برای متون دیگران استفاده کنند که این خود می‌تواند منجر به مشکلات جدی برای نویسنده اصلی شود. بنابراین، انتخاب نرم‌افزار معتبر و قابل اعتماد، به‌خصوص برای آثار علمی منتشر نشده، اهمیت ویژه‌ای دارد.

استفاده از نرم افزارهای بررسی سرقت ادبی به عنوان ابزاری ضروری برای نویسندگان و محققان مطرح می‌شود. این نرم‌افزارها به کمک الگوریتم‌های پیشرفته، متن‌های مشابه با آثار موجود را شناسایی کرده و از وقوع سرقت ادبی جلوگیری می‌کنند. برای آشنایی بیشتر با انواع سرقت ادبی و روش‌های پیشگیری از آن، می‌توانید به صفحه ایران پیپر مراجعه کنید. در این مقاله، توضیحات کاملی درباره اهمیت نرم افزارهای بررسی سرقت علمی و کاربردهای آن‌ها در جلوگیری از کپی غیرمجاز ارائه شده است.

معرفی نرم افزار های تشخیص سرقت ادبی

نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی با مقایسه متن ارسالی شما با میلیاردها سند موجود در پایگاه داده‌های خود، شامل مقالات علمی، کتاب‌ها، پایان‌نامه‌ها، نشریات، و صفحات وب، بخش‌های مشابه را شناسایی می‌کنند. نتیجه این مقایسه به صورت گزارشی ارائه می‌شود که شامل درصد کلی مشابهت و جزئیات منابعی است که متن شما با آن‌ها تطابق دارد. این ابزارها برای حفظ اصالت آثار علمی، آموزشی و حتی محتوای وب ضروری هستند و به نویسندگان، دانشجویان، اساتید، و ناشران کمک می‌کنند تا از بروز سرقت ادبی آگاه شوند و قبل از انتشار یا پذیرش، نسبت به اصلاح یا ذکر منبع اقدام کنند. دقت و پوشش پایگاه داده، سرعت پردازش، و سهولت استفاده از جمله معیارهای مهم در ارزیابی این نرم‌افزارها محسوب می‌شوند.

آی‌ثنتیکیت (iThenticate)

آی‌ثنتیکیت به طور گسترده به عنوان استاندارد طلایی برای بررسی سرقت ادبی در متون آکادمیک، به‌ویژه مقالات علمی قبل از ارسال به ژورنال‌ها و پایان‌نامه‌ها، شناخته می‌شود. این نرم‌افزار دارای یکی از جامع‌ترین پایگاه داده‌های موجود است که شامل مقالات منتشر شده توسط ناشران بزرگ مانند الزویر، وایلی، اشپرینگر و تیلور اند فرانسیس، و همچنین حجم عظیمی از محتوای وب آرشیو شده و آنلاین است. رابط کاربری آن ساده و کاربرپسند است و گزارش‌های دقیقی از میزان مشابهت و منابع آن ارائه می‌دهد. اعتبار بالای آی‌ثنتیکیت و استفاده گسترده از آن در جامعه علمی، آن را به ابزاری ضروری برای پژوهشگران تبدیل کرده است، هرچند هزینه استفاده شخصی از آن می‌تواند بالا باشد.

ترن‌ایت‌این (Turnitin)

ترن‌ایت‌این یکی دیگر از نرم‌افزارهای بسیار شناخته شده در زمینه تشخیص مشابهت است، اما کاربری اصلی آن متفاوت از آی‌ثنتیکیت است. ترن‌ایت‌این عمدتاً برای استفاده در محیط‌های آموزشی (مدارس و دانشگاه‌ها) جهت بررسی تکالیف، مقالات کلاسی و پروژه‌های دانشجویی طراحی شده است. پایگاه داده آن شامل محتوای وب، مقالات منتشر شده و نکته مهم‌تر، آرشیو بزرگی از تکالیف و مقالات دانشجویی است که قبلاً در سیستم آپلود شده‌اند. بزرگترین نقطه ضعف ترن‌ایت‌این برای پژوهشگران، تنظیم پیش‌فرض آن برای ذخیره متون آپلود شده در پایگاه داده‌اش است (مگر اینکه توسط مسئول حساب کاربری غیرفعال شود). این مسئله می‌تواند باعث شود که یک مقاله اصلی و منتشر نشده، پس از بررسی در ترن‌ایت‌این، در آینده به عنوان سرقت ادبی تشخیص داده شود. بنابراین، استفاده از ترن‌ایت‌این برای بررسی پیش‌انتشار مقالات پژوهشی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

یونی‌چک (Unicheck)

یونی‌چک (Unicheck) یک ابزار تشخیص مشابهت با رابط کاربری مدرن و کاربرپسند است. این نرم‌افزار در بررسی تشابه متون با محتوای آنلاین اینترنت عملکرد خوبی دارد و می‌تواند برای بررسی اصالت محتوای وب‌سایت‌ها یا متونی که قرار است به صورت آنلاین منتشر شوند، مفید باشد. با این حال، یونی‌چک به پایگاه داده‌های تخصصی مقالات علمی و پایان‌نامه‌ها به وسعت آی‌ثنتیکیت دسترسی ندارد. این محدودیت باعث می‌شود که یونی‌چک گزینه مناسبی برای بررسی دقیق سرقت ادبی در متون کاملاً آکادمیک و پژوهشی که نیاز به مقایسه با آرشیو ناشران بزرگ دارند، نباشد. قیمت آن معمولاً کمتر از آی‌ثنتیکیت است و بیشتر برای کاربردهای عمومی‌تر یا بررسی محتوای وب مناسب است.

پلاجریزم چکر اکس (Plagiarism Checker X)

پلاجریزم چکر اکس بر خلاف بسیاری از ابزارهای دیگر، یک نرم‌افزار دسکتاپ قابل نصب است. مزیت اصلی این رویکرد این است که فایل شما به صورت آنلاین آپلود نمی‌شود و در کامپیوتر شخصی شما پردازش می‌شود که می‌تواند از نظر حفظ حریم خصوصی برای برخی کاربران مطلوب باشد. این نرم‌افزار متن را در اینترنت جستجو می‌کند و می‌تواند چندین سند محلی را نیز با هم مقایسه کند که برای بررسی تکالیف کلاسی یا مقایسه پیش‌نویس‌های مختلف مفید است. با این حال، پلاجریزم چکر اکس به پایگاه داده‌های جامع و تخصصی مقالات علمی دسترسی ندارد و دقت آن در مقایسه با ابزارهای آنلاین قوی‌تر مانند آی‌ثنتیکیت یا حتی یونی‌چک برای محتوای آنلاین، کمتر است. مدل پرداخت آن معمولاً به صورت خرید یکباره لایسنس است که از نظر هزینه برای برخی کاربران جذاب است، اما برای بررسی جدی متون علمی توصیه نمی‌شود.

ایرانداک (تیک)

سامانه همانندجویی ایرانداک یکی از ابزارهای اصلی در ایران برای بررسی مشابهت متون علمی فارسی است. این سامانه که توسط پژوهشگاه علوم و فناوری اطلاعات ایران (ایرانداک) توسعه یافته، متون ارسالی (مانند پایان‌نامه‌ها، رساله‌ها و مقالات) را با پایگاه داده‌های خود شامل متون کامل پایان‌نامه‌ها و رساله‌های ثبت شده در ایرانداک، مقالات نشریات علمی داخلی و محتوای وب فارسی مقایسه می‌کند. هدف اصلی این سامانه، کمک به حفظ اصالت آثار علمی در داخل کشور و جلوگیری از تکرار یا سرقت ادبی از منابع فارسی است. سامانه‌های مشابه دیگری نیز در ایران وجود دارند که بر پایگاه داده‌های خاص خود متمرکز هستند، مانند سامانه‌هایی که بر متون علوم اسلامی یا مقالات همایش‌های داخلی تمرکز دارند. استفاده از این ابزارها برای دانشجویان و پژوهشگران ایرانی که آثار خود را به زبان فارسی تهیه می‌کنند، بسیار مهم است.

نرم‌افزارهای سرقت ادبی آنلاین

نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی آنلاین ابزارهایی هستند که از طریق مرورگر وب قابل دسترسی هستند و نیازی به نصب روی کامپیوتر ندارند. کاربر متن یا فایل خود را در وب‌سایت نرم‌افزار آپلود می‌کند و پردازش مقایسه با پایگاه داده در سرورهای ارائه‌دهنده انجام می‌شود. مزیت اصلی این ابزارها دسترسی آسان از هر مکانی با اتصال به اینترنت، عدم نیاز به فضای ذخیره‌سازی روی دستگاه و امکان استفاده از پایگاه داده‌های بسیار بزرگ و به‌روز است. نمونه‌های معروفی مانند آی‌ثنتیکیت، ترن‌ایت‌این و یونی‌چک در این دسته قرار می‌گیرند. با این حال، استفاده از نرم‌افزارهای آنلاین نیازمند دقت در حفظ حریم خصوصی است، زیرا فایل شما روی سرورهای خارجی آپلود می‌شود و باید از سیاست‌های حفظ داده ارائه‌دهنده اطمینان حاصل کرد. سرعت و عملکرد این ابزارها نیز به سرعت اینترنت کاربر و قدرت پردازش سرورها بستگی دارد.

نرم‌افزارهای سرقت ادبی آفلاین

نرم‌افزارهای تشخیص سرقت ادبی آفلاین به صورت برنامه‌های قابل نصب روی کامپیوتر شخصی ارائه می‌شوند. در این روش، پردازش مقایسه متن به صورت محلی روی دستگاه کاربر انجام می‌شود. مزیت اصلی نرم‌افزارهای آفلاین، حفظ حریم خصوصی بیشتر است، زیرا فایل متنی از کامپیوتر کاربر خارج نمی‌شود و خطر ذخیره شدن آن در پایگاه داده‌های عمومی کاهش می‌یابد. نرم‌افزار پلاجریزم چکر اکس نمونه‌ای از این دسته است. با این حال، نرم‌افزارهای آفلاین معمولاً برای دسترسی به پایگاه داده‌های آنلاین نیازمند اتصال به اینترنت هستند و وسعت پایگاه داده‌های آفلاین آن‌ها (در صورت وجود) معمولاً محدودتر از ابزارهای آنلاین بزرگ است. دقت آن‌ها در مقایسه با ابزارهای برتر آنلاین ممکن است پایین‌تر باشد و به‌روزرسانی پایگاه داده‌های آن‌ها نیز به روش و سیاست شرکت سازنده بستگی دارد.

نرم‌افزارهای رایگان بررسی سرقت ادبی

تعداد زیادی نرم‌افزار و وب‌سایت رایگان برای بررسی سرقت ادبی در دسترس هستند، اما استفاده از آن‌ها با ریسک‌های قابل توجهی همراه است. رایگان بودن این سرویس‌ها اغلب به معنای محدودیت در قابلیت‌ها، دقت پایین و نگرانی‌های جدی در مورد حریم خصوصی داده‌هاست. پایگاه داده‌های این ابزارها معمولاً بسیار کوچک‌تر از نرم‌افزارهای پولی هستند و نمی‌توانند به طور جامع متن شما را با منابع مختلف، به‌خصوص مقالات علمی تخصصی، مقایسه کنند. علاوه بر این، بسیاری از سرویس‌های رایگان ممکن است متن ارسالی شما را در پایگاه داده خود ذخیره کرده یا حتی آن را بفروشند که این امر می‌تواند منجر به مشکلات جدی برای نویسنده اصلی در آینده شود. به همین دلایل، استفاده از نرم‌افزارهای رایگان برای بررسی متون مهم مانند پایان‌نامه‌ها، مقالات علمی یا محتوای حساس به هیچ وجه توصیه نمی‌شود و بهتر است از ابزارهای معتبر و پولی استفاده شود.

نرم‌افزارهای غیررایگان تشخیص سرقت ادبی

نرم‌افزارهای غیررایگان یا پولی تشخیص سرقت ادبی عموماً قابلیت‌ها و دقت بسیار بالاتری نسبت به نمونه‌های رایگان دارند. این ابزارها معمولاً به پایگاه داده‌های بسیار گسترده‌تر و متنوع‌تری دسترسی دارند که شامل آرشیو ناشران بزرگ علمی، پایان‌نامه‌ها، کتاب‌ها و حجم عظیمی از محتوای وب است. سرمایه‌گذاری مالی در این نرم‌افزارها امکان توسعه الگوریتم‌های پیشرفته‌تر برای تشخیص مشابهت، ارائه گزارش‌های دقیق‌تر و پشتیبانی بهتر را فراهم می‌کند. نمونه‌های برجسته در این دسته شامل آی‌ثنتیکیت، ترن‌ایت‌این و یونی‌چک هستند. هرچند هزینه استفاده از این ابزارها، به‌ویژه برای استفاده شخصی، ممکن است بالا باشد، اما دقت و اعتبار آن‌ها ارزش سرمایه‌گذاری را برای حفظ اصالت آثار علمی و پژوهشی دارد و ریسک مشکلات ناشی از سرقت ادبی را به حداقل می‌رساند.

نرم افزار های تشخیص سرقت ادبی که بهتر استاز آنها دوری کنید

انتخاب نرم‌افزار تشخیص سرقت ادبی نامناسب می‌تواند عواقب جدی برای نویسنده داشته باشد. برخی از نرم‌افزارها، به‌رغم تبلیغات گسترده، به دلیل مدل کسب‌وکار یا محدودیت‌های فنی، قابل اعتماد نیستند و استفاده از آن‌ها توصیه نمی‌شود. شناخت این ابزارها برای حفظ امنیت و اصالت اثر شما حیاتی است. دلایل اصلی برای دوری از برخی نرم‌افزارها شامل ذخیره شدن فایل‌های کاربران در پایگاه داده عمومی، دقت پایین در تشخیص مشابهت به دلیل پایگاه داده ضعیف، و حتی ارتباط شرکت ارائه‌دهنده با فعالیت‌های غیراخلاقی مانند فروش مقالات و پایان‌نامه‌ها است. همواره پیش از استفاده از هر نرم‌افزاری، به‌خصوص انواع رایگان یا کمتر شناخته شده، شرایط استفاده و سیاست حفظ حریم خصوصی آن را به دقت مطالعه کنید.

ترن‌ایت‌این (Turnitin)

همانطور که پیشتر اشاره شد، ترن‌ایت‌این ابزار بسیار محبوبی در محیط‌های دانشگاهی برای بررسی تکالیف دانشجویی است. با این حال، دلیل قرار گرفتن آن در لیست نرم‌افزارهایی که باید از آن‌ها دوری کرد، تنظیم پیش‌فرض آن برای ذخیره کردن متون آپلود شده در پایگاه داده‌اش است. این ویژگی، که برای کمک به اساتید در تشخیص سرقت از کارهای قبلی دانشجویان همان کلاس یا دانشگاه طراحی شده، برای مقالات پژوهشی منتشر نشده بسیار خطرناک است. اگر مقاله علمی خود را که هنوز در جایی منتشر نشده است، در ترن‌ایت‌این بررسی کنید و تنظیم ذخیره شدن فایل فعال باشد، مقاله شما به عنوان یک منبع در پایگاه داده ترن‌ایت‌این ذخیره می‌شود و ممکن است در آینده، هنگام بررسی همان مقاله توسط ژورنال یا حتی توسط خود شما، به عنوان سرقت ادبی از منبعی که خودتان آپلود کرده‌اید، تشخیص داده شود. بنابراین، هرگز از ترن‌ایت‌این برای بررسی متون پژوهشی که قصد انتشار آن‌ها را دارید، استفاده نکنید، مگر اینکه از غیرفعال بودن گزینه ذخیره شدن فایل اطمینان کامل داشته باشید (که معمولاً در اکانت‌های دانشجویی دسترسی به این تنظیم وجود ندارد).

نرم‌افزار های ویرایش گرامر مثل گرامرلی، وایت‌اسموک، پرو رایتینگ اید

ابزارهایی مانند گرامرلی، وایت‌اسموک و پرو رایتینگ اید در درجه اول برای کمک به ویرایش گرامر، سبک و املای متون طراحی شده‌اند. هرچند برخی از این ابزارها قابلیت بررسی سرقت ادبی را نیز ارائه می‌دهند، اما این قابلیت معمولاً بسیار محدود و غیرقابل اعتماد است. پایگاه داده‌های آن‌ها برای تشخیص مشابهت، به‌خصوص در متون علمی تخصصی، بسیار ضعیف است و نمی‌توانند به طور موثر با پایگاه داده‌های جامع ابزارهای تخصصی مانند آی‌ثنتیکیت رقابت کنند. علاوه بر دقت پایین، برخی از این ابزارها نیز ممکن است متن ارسالی کاربران را در پایگاه داده خود ذخیره کنند که این مسئله می‌تواند حریم خصوصی و اصالت اثر شما را به خطر بیندازد. برای بررسی دقیق سرقت ادبی، بهتر است از ابزارهای تخصصی که صرفاً برای همین منظور طراحی شده‌اند، استفاده کنید و از قابلیت‌های جانبی ابزارهای ویرایش گرامر در این زمینه صرف نظر کنید.

نرم‌افزار وایپر (Viper) یا همان اسکن‌مای‌اسی (ScanMyEssay)

وایپر که با نام اسکن‌مای‌اسی نیز شناخته می‌شود، یکی از نرم‌افزارهایی است که باید قویاً از استفاده آن پرهیز کرد. دلایل متعددی برای این توصیه وجود دارد. اولاً، این نرم‌افزار به صراحت در شرایط استفاده خود اعلام می‌کند که متون ارسالی کاربران را در پایگاه داده خود ذخیره می‌کند. این بدان معناست که مقاله یا پایان‌نامه شما پس از بررسی در وایپر، به منبعی برای تشخیص مشابهت برای متون دیگران تبدیل می‌شود و ممکن است در آینده به عنوان سرقت ادبی شناخته شود. دوماً و مهم‌تر، شرکت مالک وایپر (All Answers Ltd) در زمینه فروش مقالات و پایان‌نامه‌های سفارشی نیز فعالیت دارد (از طریق وب‌سایت‌هایی مانند UKessays.com و UKdiss.com). این تضاد منافع آشکار، نگرانی‌های جدی در مورد احتمال سوءاستفاده از متون ارسالی کاربران را ایجاد می‌کند. سپردن اثر پژوهشی خود به شرکتی که هم سرویس تشخیص سرقت ادبی ارائه می‌دهد و هم در کار فروش آثار مشابه است، بسیار پرخطر است و به هیچ وجه توصیه نمی‌شود.

اهمیت بررسی سرقت ادبی پایان‌نامه‌ ها

پایان‌نامه و رساله دکتری اوج کار پژوهشی یک دانشجو محسوب می‌شود و اصالت آن از اهمیت حیاتی برخوردار است. دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی قوانین سخت‌گیرانه‌ای در خصوص سرقت ادبی دارند و تشخیص حتی بخش‌های کوچکی از متن کپی شده بدون ذکر منبع می‌تواند منجر به عواقب جبران‌ناپذیری از جمله رد شدن پایان‌نامه، تعلیق یا اخراج دانشجو شود. بنابراین، بررسی دقیق سرقت ادبی پایان‌نامه قبل از دفاع، نه تنها یک الزام اخلاقی، بلکه یک ضرورت آکادمیک است. استفاده از نرم‌افزارهای معتبر تشخیص مشابهت، مانند سامانه‌های همانندجویی ایرانداک برای متون فارسی یا آی‌ثنتیکیت در صورت نیاز به مقایسه با منابع بین‌المللی، به دانشجویان کمک می‌کند تا بخش‌های مشابه را شناسایی کرده و قبل از ارائه نهایی، نسبت به پارافریز صحیح یا ذکر منبع اقدام کنند و از اصالت کار خود اطمینان حاصل نمایند. این کار از بروز مشکلات در فرآیند دفاع و پس از آن جلوگیری می‌کند.

بررسی سرقت ادبی مقالات انگلیسی پیش از ارسال به ژورنال‌های معتبر

ارسال مقاله علمی به ژورنال‌های معتبر بین‌المللی یک فرآیند رقابتی است و سردبیران و داوران ژورنال‌ها توجه ویژه‌ای به اصالت مقالات دارند. تقریباً تمام ژورنال‌های معتبر قبل از پذیرش مقاله، آن را با استفاده از نرم‌افزارهای تخصصی تشخیص سرقت ادبی، که اغلب آی‌ثنتیکیت است، بررسی می‌کنند. تشخیص حتی درصد کمی مشابهت بدون ارجاع‌دهی صحیح می‌تواند منجر به رد شدن فوری مقاله شود. تکرار این اتفاق می‌تواند به اعتبار پژوهشگر لطمه زده و ارسال مقالات آتی او را دشوار سازد. بنابراین، برای پژوهشگرانی که قصد انتشار مقالات خود در ژورنال‌های بین‌المللی را دارند، ضروری است که خودشان پیش از ارسال، مقاله را با همان ابزارهایی که ژورنال‌ها استفاده می‌کنند (عمدتاً آی‌ثنتیکیت) بررسی کنند. این کار به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بخش‌های مشابه را شناسایی کرده و قبل از سابمیت نهایی، نسبت به پارافریز مناسب، بازنویسی یا تکمیل ارجاعات اقدام نمایند و شانس پذیرش مقاله خود را افزایش دهند.

نحوه بررسی سرقت علمی مقالات و پایان نامه ها با نرم افزار iThenticate

بررسی سرقت ادبی با آی‌ثنتیکیت فرآیند نسبتاً سرراستی دارد، اما معمولاً نیازمند دسترسی به حساب کاربری (اغلب از طریق موسسات یا سرویس‌های واسطه) است، زیرا خرید مستقیم آن برای کاربران شخصی گران است. پس از دسترسی به حساب کاربری، کاربر می‌تواند فایل مقاله یا پایان‌نامه خود را در فرمت‌های مختلف (مانند Word یا PDF) در سیستم آپلود کند. سپس سیستم به طور خودکار متن را با پایگاه داده‌های عظیم خود مقایسه می‌کند. پس از اتمام پردازش، گزارشی تولید می‌شود که شامل درصد کلی مشابهت و لیستی از منابعی است که متن شما با آن‌ها تطابق دارد. در گزارش، بخش‌های مشابه با رنگ‌های مختلف مشخص شده و با کلیک بر روی آن‌ها می‌توان منبع اصلی مشابهت را مشاهده کرد. خواندن دقیق این گزارش و بررسی هر مورد مشابهت برای اطمینان از اینکه آیا ارجاع‌دهی صحیح انجام شده یا نیاز به پارافریز/بازنویسی وجود دارد، گام بعدی و حیاتی است.

کاربرد هوش مصنوعی برای جلوگیری از سرقت ادبی

هوش مصنوعی (AI) می‌تواند به روش‌های مختلفی به نویسندگان در جلوگیری از سرقت ادبی کمک کند، هرچند استفاده نادرست از آن نیز می‌تواند منجر به مشکلات جدیدی شود. ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی می‌توانند در فرآیندهایی مانند خلاصه‌سازی متون منابع، یافتن کلمات مترادف برای پارافریز (با دقت و توجه به حفظ معنی و ذکر منبع اصلی)، یا حتی بازبینی متن برای اطمینان از وجود ارجاعات مناسب کمک‌کننده باشند. برخی ابزارهای AI پیشرفته‌تر ممکن است پیشنهاداتی برای بازنویسی جملات ارائه دهند تا از شباهت بیش از حد به متن اصلی کاسته شود. با این حال، نویسنده باید همواره کنترل نهایی را بر عهده داشته باشد و اطمینان حاصل کند که استفاده از ابزارهای AI به تولید متن کاملاً جدید بدون درک عمیق مطلب یا عدم ارجاع‌دهی منجر نمی‌شود. همچنین، باید توجه داشت که ابزارهای تشخیص هوش مصنوعی نیز در حال توسعه هستند و استفاده بیش از حد از متن تولید شده توسط AI ممکن است توسط این ابزارها شناسایی شود.

سرقت ادبی چیست؟

سرقت ادبی یا پلاجریزم به معنای استفاده از کلمات، ایده‌ها، یا ساختارهای نوشتاری دیگران بدون ذکر منبع معتبر و ارائه آن به عنوان کار خود است. این عمل شامل کپی کردن متن، بازنویسی نامناسب، یا استفاده از داده‌ها و تصاویر بدون ارجاع‌دهی است.

چه مواردی به عنوان سرقت ادبی شناخته می شود؟

کپی مستقیم متن بدون نقل قول و ارجاع، پارافریز کردن (بازنویسی) نامناسب که شباهت زیادی به متن اصلی دارد، استفاده از ایده‌ها یا داده‌های دیگران بدون ذکر منبع، و استفاده از ساختار کلی یا استدلال یک اثر دیگر بدون ارجاع مناسب، همگی به عنوان سرقت ادبی محسوب می‌شوند.

آیا نرم افزارهای رایگان بررسی سرقت ادبی قابل اعتماد هستند؟

عموماً نرم‌افزارهای رایگان تشخیص سرقت ادبی قابل اعتماد نیستند. پایگاه داده‌های آن‌ها معمولاً محدود است، دقت پایینی دارند و ممکن است متن شما را در پایگاه داده خود ذخیره کرده یا حریم خصوصی شما را نقض کنند. برای متون مهم، استفاده از ابزارهای پولی و معتبر توصیه می‌شود.

چگونه درصد مشابهت مقاله خود را قبل از ارسال به ژورنال متوجه شویم؟

برای اطلاع از درصد مشابهت مقاله قبل از ارسال به ژورنال‌های معتبر، بهترین راه استفاده از نرم‌افزاری است که خود ژورنال‌ها از آن استفاده می‌کنند، که عمدتاً آی‌ثنتیکیت است. می‌توانید مستقیماً از سرویس آی‌ثنتیکیت (اگر دسترسی دارید) یا از طریق موسسات و شرکت‌هایی که این خدمات را ارائه می‌دهند، استفاده کنید.

چگونه می‌توان سرقت ادبی را در پایان‌نامه‌ها بررسی کرد؟

برای بررسی سرقت ادبی پایان‌نامه‌ها، باید از نرم‌افزارهای معتبر استفاده کرد. در ایران، سامانه همانندجویی ایرانداک برای متون فارسی ابزار اصلی است. برای پایان‌نامه‌های انگلیسی یا نیاز به مقایسه با منابع بین‌المللی، آی‌ثنتیکیت ابزار استاندارد محسوب می‌شود. دانشگاه‌ها معمولاً دسترسی به این ابزارها را فراهم می‌کنند.