در سوگ نظریه‌پردازی نواندیش در علوم سیاسی

در سوگ آن استاد جامعه‌شناس

مرگ چنین مسئولی دلیل ندارد. به گفته رودکی:

او نتوانست نی به درون باد پرتاب کند
به او آب سرد ندهید

هیچ شانه شکسته ای در موهایش دیده نمی شد
این یک دانه نبود ، خاک را فشرده می کرد

یک گنج طلایی در این سرزمین وجود داشت
کاو دو جهان را جو می داند

قالب به زمین پرتاب شد
او زندگی و خرد را به بهشت ​​برد

او زندگی و خرد خود را به آسمان بلند کرد. با این حال ، وی در سوگ بسیاری از دوستان ، عاشقان ، دانشجویان ، دانشمندان و خانواده خود بود. خداوند او را بیامرزد و او را در دریای بخشش و لذت غرق کند.

استاد داوود فیرحی به درستی منطقی بودند. یک استاد برجسته دانشگاه تهران که همه بخاطر لطف و کمالش مورد تمجید و ستایش قرار می گیرند و نبوغی قابل احترام در حوزه علمیه است ، جایی که طلبه ها مثل پروانه می چرخند و یکی از خیرین بزرگ وی محسوب می شود ، به حلقه بحث و انتقاد وی پیوست. در این دوره ، به گفته پروفسور شهید مطهری ، منطق بیگانه به جهان تشیع نیز سرایت کرد و سلفیت جهان اسلام را تهدید کرد ، به گفته مولی ، وی از توانایی علمی لازم و شهامت نظری و اخلاقی برای ورود به بحث برخوردار بود. ع) “اشاره ای علمی به اصول” در زمینه دین و دانش مدرن داشت. از این نظر ، دانشمند واضح ، منصفانه ، انتقادی و برتر بود.

فریحی به حق یک محقق و نظریه پرداز دقیق در زمینه علوم سیاسی و اندیشه سیاسی در اسلام بود و از همتایان خود جدا شد. افرادی مانند من برای آن ارزش دو برابر بیشتر از آنچه در حوزه سیاست عملی در نظام دینی قائل هستیم ، هستند و ما به شفافیتی نیاز داریم که در علم دین قدرتمند باشد و در دنیای سیاست و مفهوم دولت مدرن راز عمیقی داشته باشد. من به استدلال های او ادامه دادم. مدتی پیش ، کتاب آستانه تاجداد را که شرح مجازات ملت و تصفیه نائینی است ، تهیه و تحویل گرفتم. هرچه بیشتر مطالعه می کنم ، شور و شوق بیشتری پیدا می کنم.

بازخوانی قانون اساسی و روشی که علمای دین ، ​​مدرنیست ها و فعالان سیاسی ، اجتماعی و اقتصادی با پدیده دولت مدرن روبرو شدند ، منبع الهام پروفسور فیرحی بود. به همین دلیل ، وی دوره کارشناسی ارشد خود را با پایان نامه ای با عنوان “اندیشه سیاسی شیعه در دوره قاجار” به پایان رساند و در رساله دکترای خود به مفاهیم اساسی مانند “دانش ، قدرت و مشروعیت در اسلام” پرداخت. بحران اندیشه و سیاست در ایران معاصر ، و ابراز مذهبی آزادی ، دموکراسی و دولت مدرن ، هنوز نگرانی ها و مشکلات ذهنی وی بود. بنابراین وی معتقد بود که “مجازات خداوند در مرکز بحث های معاصر ما درباره استبداد و دموکراسی از یک سو و مدرنیته دینی و سکولار از سوی دیگر است و در عین حال توجه علاقه مندان به دین را به خود جلب می کند.” “سیاست ، تاریخ و ناسیونالیسم جاذبه و فشار گسترده ای را به وجود آورده است.”
من شخصاً مرحوم استاد فیرحی را به سلسله سخنرانیهایمان در مورد اندیشه و فرهنگ ایرانشهر در سالهای 1394-1397 دعوت کردم. او گفت که من به طور کلی به دلیل کسالت همسرم دعوت کمتری دریافت می کردم ، اما او دعوت من را پذیرفت و پذیرفت. موضوع سخنرانی وی “تشیع و مسئله ایران” بود که وی در تاریخ 30 فوریه 2017 قرائت کرد و از نظر اندیشه مدرن و مذهبی از اندیشه ایرانی و شهری انتقاد کرد. در همان جلسه ، گفتگویی بین ما آغاز شد. نحوه بحث و رفتار علمی همه را متحیر کرد. بنابراین ، برای من ، در کنار وسعت دانش ، اخلاق عملی مثالی ارزشمند بود.

ما بار دیگر درگذشت این دانشمند متدین و استاد بزرگوار را به خانواده محترم و کلیه همکاران ، دانشجویان و هواداران دانشگاه تسلیت گفته و از خداوند رحمت و تأیید مسئلت می نماییم.

* منتشر شده در کانال تلگرامی نویسنده. آبان