خانه اپرای متروپولیتن(Metropolitan Opera House) در شهر نیویورک

خانه اپرای متروپولیتن، واقع در قلب شهر نیویورک و بخشی از مجموعه لینکلن سنتر برای هنرهای نمایشی، یکی از برجسته ترین و مهم ترین مراکز اپرا و باله در جهان به شمار می رود. این بنا نه تنها به عنوان یک سالن نمایش بلکه به مثابه ی یک نماد فرهنگی و هنری برای ایالات متحده شناخته می شود و هر ساله هزاران علاقه مند به هنر را به سوی خود جذب می کند.

این مقاله سفری است به دنیای خانه اپرای متروپولیتن، از ریشه های تاریخی و تکامل آن گرفته تا معماری بی نظیر و جزئیات پیچیده صحنه که هر اجرای هنری را به تجربه ای فراموش نشدنی تبدیل می کند. گویی قدم در تالارهایی می گذارید که پژواک صدای اساتید بزرگ اپرا را در خود جای داده و از میان صحنه ها عبور می کنید تا با جزئیات ساختار فنی و زیبایی شناختی آن آشنا شوید. در نهایت، راهنمایی جامع برای بازدید از این بنای باشکوه ارائه می شود تا هر کسی که رؤیای تجربه ای اپرایی در نیویورک را در سر دارد، بتواند به سادگی آن را محقق سازد.

جایگاه خانه اپرای متروپولیتن در قلب هنرهای نمایشی جهان

خانه اپرای متروپولیتن، که به اختصار با نام مت نیز شناخته می شود، در منطقه ای استراتژیک از منهتن، به عنوان یکی از اجزای اصلی لینکلن سنتر برای هنرهای نمایشی، جای گرفته است. این موقعیت، آن را در مرکز یک اکوسیستم هنری وسیع قرار می دهد که شامل تئاترهای معتبر، سالن های کنسرت و مراکز آموزش هنر است. ظرفیت شگفت انگیز این سالن، با ۳۸۵۰ صندلی، آن را به یکی از بزرگترین و باشکوه ترین فضاهای اجرایی در جهان تبدیل کرده است که میزبان اپراهای بزرگ، باله ها و کنسرت های بی نظیر است.

شهرت جهانی مت صرفاً به اندازه یا معماری آن محدود نمی شود؛ بلکه به دلیل کیفیت بی نظیر اجراها، حضور اسطوره های اپرا و باله در صحنه های آن، و تعهد مداوم به نوآوری در عرصه هنرهای نمایشی است. شرکت اپرای متروپولیتن، به عنوان نهاد اصلی فعال در این خانه اپرا، همواره در تلاش بوده تا مرزهای هنر اپرا را جابجا کند و مخاطبان جدیدی را به این فرم هنری جذب نماید. این تلاش ها مت را به یک نام مترادف با برتری و نوآوری در دنیای هنرهای نمایشی بدل کرده است.

سیر تحول مت: از برادوی تا لینکلن سنتر

داستان خانه اپرای متروپولیتن، داستانی از تکامل، مقاومت و رؤیاهای بزرگ است که از خیابان های شلوغ برادوی آغاز شد و به شکوه امروز در لینکلن سنتر رسید. این مسیر پرفراز و نشیب، نشان دهنده تعهد بی وقفه نیویورکی ها به هنر اپرا است.

تولد یک افسانه: ریشه های مت در قرن نوزدهم

تأسیس خانه اپرای متروپولیتن به سال ۱۸۸۰ باز می گردد، زمانی که گروهی از تاجران و سرمایه داران برجسته نیویورک، که از نفوذ خانواده های قدیمی تر در آکادمی موسیقی نیویورک ناراضی بودند، تصمیم به ساخت یک خانه اپرای جدید گرفتند. آن ها مکانی را در خیابان ۳۹ برادوی انتخاب کردند و ساختمانی را بنا نهادند که در سال ۱۸۸۳ با اجرای اپرای فاوست اثر چارلز گونود، درب های خود را به روی هنر دوستان گشود. این ساختمان که با نام خانه اپرای قدیمی متروپولیتن شناخته می شد، به سرعت به مرکزی برای نمایش اپراهای بزرگ تبدیل شد.

با این حال، ساختمان قدیمی با چالش های متعددی روبرو بود. ظرفیت آن برای جذب جمعیت رو به رشد علاقه مندان به اپرا کافی نبود و امکانات فنی آن نیز با استانداردهای روز فاصله داشت. مشکلات آکوستیک، فضای محدود پشت صحنه برای دکورهای بزرگ و نیاز به امکاناتی مدرن تر برای اجراهای پیچیده تر، نیاز به ساختمانی جدید را بیش از پیش نمایان ساخت. با وجود این محدودیت ها، مت در دوران اولیه خود نقش حیاتی در رشد و ترویج اپرا در ایالات متحده ایفا کرد و بستر را برای ظهور استعدادهای بزرگ فراهم آورد.

دوران نوین: انتقال به لینکلن سنتر و افق های تازه

در اواسط قرن بیستم، با افزایش تعداد تماشاگران و پیشرفت تکنولوژی صحنه، نیاز به یک فضای مدرن و مجهزتر برای مت آشکارتر شد. این نیاز به همراه رؤیای ایجاد یک مجموعه هنری جامع در نیویورک، منجر به برنامه ریزی برای ساخت لینکلن سنتر شد. تصمیم به انتقال خانه اپرای متروپولیتن به این مکان جدید، نقطه ی عطفی در تاریخ آن بود. در سال ۱۹۶۶، ساختمان باشکوه و جدید مت در لینکلن سنتر افتتاح شد و فصلی نو در تاریخ اپرای نیویورک آغاز گردید. این انتقال نه تنها امکانات فنی و رفاهی بی نظیری را فراهم آورد، بلکه جایگاه مت را به عنوان یکی از پیشگامان هنر اپرا در سطح جهانی تثبیت کرد.

ساختمان جدید با هدف جذب مخاطبان بیشتر و ارائه تجربه ای بی نظیر از اپرا طراحی شده بود. این تحول، مت را قادر ساخت تا با استانداردهای بین المللی رقابت کند و به یکی از مقاصد اصلی برای بزرگترین هنرمندان و تولیدات اپرایی جهان تبدیل شود. انتقال به لینکلن سنتر، نمادی از تعهد مت به آینده، نوآوری و دسترسی گسترده تر به هنر بود.

معماری خیره کننده: میراث والاس کی. هریسون

معماری خانه اپرای متروپولیتن، خود به تنهایی یک اثر هنری است. این بنا که توسط والاس کی. هریسون، معمار برجسته آمریکایی، طراحی شده است، تلفیقی بی نظیر از شکوه، عملکردگرایی و نوآوری را به نمایش می گذارد.

از ایده تا واقعیت: فلسفه و طراحی هریسون

والاس کی. هریسون با رویکردی نوآورانه به طراحی خانه اپرا نزدیک شد. او قصد داشت ساختمانی خلق کند که هم عظمت و جلال اپرا را بازتاب دهد و هم پاسخگوی نیازهای مدرن یک مرکز هنری پیشرو باشد. طرح اولیه هریسون، شامل دهلیزهای بزرگ و مجسمه های باشکوهی بود که الهام گرفته از سبک باروک و رنسانس بودند. اما با گذشت زمان و نیاز به ترکیب سنت با مدرنیته، او طرح خود را تکامل بخشید و به یک سازه مینیمال تر با رواق های بتنی باشکوه روی آورد.

این تغییر در فلسفه طراحی، نشان دهنده درک هریسون از نیاز به ایجاد فضایی بود که همزمان حس احترام به تاریخ هنر را القا کند و هم بازتابی از روح مدرن نیویورک باشد. استفاده از سنگ تراورتن، که نمادی از استحکام و جاودانگی است، به بنا هویتی خاص بخشید و آن را به اثری ماندگار در معماری قرن بیستم تبدیل کرد.

شکوه بیرونی: نمایی ماندگار در افق نیویورک

نمای بیرونی خانه اپرای متروپولیتن، با طاق های باشکوه و ستون های عظیم تراورتن، چشم اندازی بی بدیل در لینکلن سنتر ایجاد کرده است. شش طاق بتنی که نمای اصلی را تشکیل می دهند، یادآور معماری رومی و در عین حال کاملاً مدرن هستند. این طاق ها نه تنها ساختار اصلی بنا را تعریف می کنند، بلکه فضایی نیمه باز و دعوت کننده را در ورودی اصلی پدید می آورند که گویی بازدیدکنندگان را به دنیای درون می خواند. مجسمه های برنزی بزرگ اثر آریستید مایول، که در دو سوی ورودی قرار گرفته اند، به این شکوه می افزایند و حسی از ابهت هنری را به بیننده منتقل می کنند.

فضای اطراف بنا نیز با آب نماهای زیبا و محوطه سازی دقیق، تجربه ی بصری دلنشینی را پیش از ورود به سالن اصلی فراهم می آورد. این ترکیب از معماری مستحکم، مجسمه های هنری و فضای سبز، خانه اپرای متروپولیتن را به یکی از نمادهای معماری مدرن و فرهنگی نیویورک تبدیل کرده است.

عظمت داخلی: تلفیق هنر و کارکرد

هنگامی که وارد لابی مجلل خانه اپرای متروپولیتن می شوید، عظمت و شکوه فضای داخلی بی درنگ چشم ها را خیره می کند. چلچراغ های کریستالی معروف، که توسط دولت اتریش به این بنا اهدا شده اند، در ارتفاع بالا آویزان شده و با درخشش خود، فضایی رویایی و باشکوه خلق می کنند. این چلچراغ ها از کریستال های سواروسکی ساخته شده اند و نمادی از همکاری های فرهنگی بین المللی هستند.

سالن اصلی، با ظرفیت بیش از ۳۸۰۰ صندلی، به گونه ای طراحی شده است که هر تماشاگری، فارغ از موقعیت صندلی خود، بهترین تجربه شنیداری و بصری را داشته باشد. آکوستیک سالن یکی از نقاط قوت برجسته مت است؛ مهندسان و معماران با دقت فراوان، مواد و اشکال را به گونه ای انتخاب کرده اند تا صدا به ایده آل ترین شکل ممکن به تمام نقاط سالن منتقل شود. دیوارهای چوبی، سقف بلند و طراحی دقیق بالکن ها، همگی در ایجاد این آکوستیک بی نظیر نقش دارند.

یکی از نوآوری های مهم و کاربردی در مت، سیستم ترجمه الکترونیکی (Met Titles) است که در پشت صندلی ها تعبیه شده است. این سیستم به تماشاگران امکان می دهد تا همزمان با اجرای اپرا، زیرنویس دیالوگ ها و لیبرتو را به زبان های مختلف مشاهده کنند. این قابلیت، به ویژه برای اپراهایی که به زبان های خارجی اجرا می شوند، تجربه ی تماشاگر را عمیق تر و لذت بخش تر می سازد و کمک می کند تا داستان و احساسات نهفته در اپرا به طور کامل درک شوند.

قلب تپنده صحنه: تکنولوژی پیشرفته پشت صحنه

آنچه در پشت صحنه خانه اپرای متروپولیتن می گذرد، به همان اندازه چشمگیر و پیچیده است که اجراهای روی صحنه. این مرکز هنری مجهز به یکی از پیشرفته ترین سیستم های صحنه در جهان است که امکان اجرای اپراهای عظیم و پیچیده را فراهم می آورد. مکانیسم های صحنه شامل چرخش ها، بالابرها، و دکورهای متحرک، به سرعت و با دقت بالا عمل می کنند تا تغییر صحنه ها به شکلی روان و جادویی انجام شود.

این تکنولوژی پیشرفته، نه تنها در خلق جلوه های بصری خیره کننده نقش دارد، بلکه به کارگردانان و طراحان اجازه می دهد تا ایده های جسورانه تری را به واقعیت تبدیل کنند. فضاهای آماده سازی لباس، گریم و اتاق های تمرین، همگی در مقیاسی وسیع و با امکانات کامل طراحی شده اند تا هنرمندان و کارکنان پشت صحنه بتوانند با حداکثر بهره وری و خلاقیت به کار خود بپردازند. بازدید از این بخش ها در تورهای پشت صحنه، خود تجربه ای فراموش نشدنی است که عظمت واقعی این بنا را به نمایش می گذارد.

خانه اپرای متروپولیتن نه تنها یک سالن نمایش، بلکه یک ارکستر سمفونیک از تکنولوژی، هنر و تاریخ است که هر جزء آن در هماهنگی کامل برای خلق تجربه ای یگانه عمل می کند.

تأثیر مت بر فرهنگ جهانی اپرا

خانه اپرای متروپولیتن صرفاً مکانی برای نمایش اپرا نیست؛ بلکه یک نهاد تأثیرگذار است که در شکل دهی و پیشبرد فرهنگ اپرا در سراسر جهان نقش بسزایی ایفا می کند. جایگاه آن در میان بزرگترین خانه های اپرای جهان، تعهدش به کیفیت هنری و نوآوری، و تلاش هایش برای گسترش دسترسی به این هنر، آن را به قطب اصلی در دنیای اپرا تبدیل کرده است.

خانه ی پنج بزرگ: جایگاه جهانی متروپولیتن

خانه اپرای متروپولیتن در کنار تالارهایی چون لا اسکالا (میلان)، وینا استیت اپرا (وین)، رویال اپرا هاوس (لندن) و اپرای پاریس، به عنوان یکی از پنج بزرگ خانه اپرای جهان شناخته می شود. این عنوان نه تنها به دلیل اندازه یا معماری، بلکه به خاطر کیفیت هنری بی نظیر، تاریخ غنی و تأثیر مداوم آن بر صحنه جهانی اپرا به آن اعطا شده است. هر یک از این تالارها ویژگی های منحصر به فرد خود را دارند، اما مت با رویکرد آمریکایی خود به تولیدات عظیم، نوآوری های تکنولوژیکی و برنامه های گسترده برای جذب مخاطب، جایگاه ویژه ای در این میان یافته است.

مقایسه مت با سایر خانه های اپرای بزرگ جهان نشان می دهد که چگونه هر یک به روش خود، برتری و تمایز را به نمایش می گذارند. در حالی که برخی بر سنت و تاریخ تمرکز دارند، مت همواره به دنبال تلفیق سنت با نوآوری و ارائه تجربه های جدید برای تماشاگران بوده است. این تعادل میان احترام به گذشته و حرکت به سوی آینده، مت را به یک رهبر در عرصه جهانی اپرا تبدیل کرده است.

صحنه ای برای اسطوره ها: اجراها و هنرمندان نامی

در طول تاریخ پربار خود، صحنه خانه اپرای متروپولیتن میزبان برخی از برجسته ترین اجراها و هنرمندان دنیای اپرا بوده است. بسیاری از اپراهای مشهور و فراموش نشدنی، با حضور خوانندگان، رهبران ارکستر و کارگردانان مطرح، در این تالار به روی صحنه رفته اند. نام هایی چون ماریا کالاس، لوچیانو پاواروتی، پلاچیدو دومینگو، و رنه فلِمینگ تنها چند نمونه از هزاران هنرمند بزرگی هستند که هنر خود را در مت به نمایش گذاشته اند.

اجراهای تاریخی در مت اغلب با دکورهای عظیم، لباس های فاخر و کارگردانی های نوآورانه همراه بوده اند که مرزهای اپرا را جابجا کرده اند. این اجراها نه تنها برای تماشاگران حاضر در سالن، بلکه از طریق پخش های رادیویی و تلویزیونی، به میلیون ها نفر در سراسر جهان دسترسی پیدا کرده اند و میراثی ماندگار از هنر اپرا را به یادگار گذاشته اند.

فراتر از صحنه: تعهد به آموزش و نوآوری

خانه اپرای متروپولیتن فراتر از یک فضای اجرایی، خود را به آموزش نسل های آینده هنرمندان و گسترش دسترسی به هنر اپرا متعهد می داند. برنامه های آموزشی این مجموعه برای هنرمندان جوان، شامل کارگاه ها، مسترکلاس ها و فرصت های اجرایی، به کشف و پرورش استعدادهای جدید کمک می کند و تضمین کننده بقای اپرا برای سال های آتی است.

یکی از مهمترین ابتکارات مت در سال های اخیر، برنامه Met Opera Live in HD است. این برنامه، اجراهای زنده اپرا را به صورت با کیفیت بالا (HD) به سینماهای سراسر جهان پخش می کند و دسترسی به این هنر را برای میلیون ها نفر که قادر به حضور در نیویورک نیستند، فراهم می آورد. این نوآوری، نه تنها به توسعه مخاطبان جدید کمک کرده، بلکه مت را به عنوان یک نهاد پیشرو در استفاده از تکنولوژی برای ترویج هنر مطرح ساخته است. این تعهد به نوآوری و آموزش، مت را از صرفاً یک سالن اپرا به یک مرکز فعال و پویای فرهنگی تبدیل کرده است.

تجربه بی نظیر بازدید از خانه اپرای متروپولیتن: راهنمای کاربردی

بازدید از خانه اپرای متروپولیتن، فراتر از تماشای یک نمایش، خود یک تجربه فرهنگی و هنری عمیق است. برای اینکه این تجربه به بهترین شکل ممکن رقم بخورد، برنامه ریزی قبلی و آگاهی از جزئیات ضروری است. در این بخش، راهنمای جامعی برای هر آنچه که باید برای یک بازدید بی نظیر بدانید، ارائه می شود.

راهنمای کامل تهیه بلیط: قدم به دنیای اپرا

تهیه بلیط برای اجراهای خانه اپرای متروپولیتن، اولین گام برای ورود به این دنیای باشکوه است. انواع بلیط ها برای اپرا، باله و کنسرت ها در فصول مختلف ارائه می شوند. بهترین و مطمئن ترین راه برای تهیه بلیط، مراجعه به وب سایت رسمی خانه اپرای متروپولیتن است. این وب سایت امکان مشاهده تقویم اجراها، انتخاب صندلی و خرید آنلاین بلیط را فراهم می کند.

توصیه می شود بلیط ها را از مدت ها قبل از تاریخ اجرا تهیه کنید، به خصوص برای اجراهای محبوب یا خوانندگان مطرح، زیرا بلیط ها به سرعت به فروش می رسند. قیمت بلیط ها بسته به نوع اجرا، روز هفته، و موقعیت صندلی متفاوت است. گاهی اوقات، برای دانشجویان یا در لحظات آخر، بلیط های تخفیف دار یا راش (Rush Tickets) نیز موجود می شود که فرصتی عالی برای تجربه اپرا با هزینه ای کمتر است. برای اطلاع از این نوع بلیط ها، باید وب سایت رسمی را به طور منظم بررسی کنید.

کاوش پشت صحنه: تورهای راهنما و رازهای پنهان

یکی از هیجان انگیزترین تجربه ها برای علاقه مندان به اپرا، شرکت در تورهای راهنما و پشت صحنه خانه اپرای متروپولیتن است. این تورها که توسط راهنمایان مجرب و آشنا به تاریخ و عملکرد مت برگزار می شوند، فرصتی بی نظیر برای دیدن بخش هایی از سالن هستند که معمولاً برای عموم قابل دسترسی نیستند. در این تورها، بازدیدکنندگان می توانند از پشت صحنه عظیم، سالن های تمرین هنرمندان، کارگاه های ساخت دکور و لباس، و حتی اتاق های گریم بازدید کنند.

بازدید از این بخش ها به شما درکی عمیق تر از پیچیدگی و زحماتی که برای خلق یک اجرای اپرا کشیده می شود، می دهد. مشاهده دکورهای در حال ساخت، لباس های دست دوز و فضای پرجنب و جوش پشت صحنه، خود بخشی از جذابیت این سفر است. تورهای عمومی معمولاً در طول روزهای غیر اجرایی یا در ساعات مشخصی قبل از اجراها برگزار می شوند و نیاز به رزرو قبلی دارند. برای رزرو و اطلاع از زمان بندی دقیق تورها، وب سایت رسمی مت بهترین منبع است.

دسترسی و حمل و نقل: راهنمای مسیر

خانه اپرای متروپولیتن در ۳۰ Lincoln Center Plaza, New York, NY 10023 واقع شده است. دسترسی به این مکان با وسایل حمل و نقل عمومی در نیویورک بسیار آسان است. بهترین راه برای رسیدن به آن، استفاده از مترو است. خطوط ۱ و ۲ (قرمز) در ایستگاه 66th Street – Lincoln Center توقف می کنند که دقیقاً در مقابل لینکلن سنتر قرار دارد. همچنین، چندین خط اتوبوس نیز در نزدیکی این مجموعه ایستگاه دارند.

برای کسانی که قصد استفاده از تاکسی یا خودروی شخصی را دارند، پارکینگ های عمومی متعددی در نزدیکی لینکلن سنتر وجود دارد، هرچند توصیه می شود به دلیل ترافیک و هزینه های بالای پارکینگ در نیویورک، از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده شود. مسیرهای پیاده روی از نقاط مختلف منهتن نیز آسان و دلپذیر هستند، به خصوص اگر از مناطق مرکزی شهر به سمت این مجموعه حرکت کنید.

آداب حضور: راهنمای تماشاگران

حضور در یک اپرا، به خصوص در مکانی به شکوه مت، می تواند تجربه ای خاص باشد. در مورد کد لباس، در حالی که در گذشته لباس رسمی و شب الزامی بود، امروزه این قوانین کمی آزادتر شده اند. با این حال، هنوز هم اکثر تماشاگران ترجیح می دهند لباس های رسمی یا نیمه رسمی بپوشند، به ویژه برای اجراهای عصر. پوشیدن کت و شلوار برای آقایان و لباس شب یا کوکتل برای خانم ها، نشانه احترام به فضای هنری و اجرای باشکوه است.

ورود به موقع به سالن بسیار مهم است. درب های سالن اصلی معمولاً ۱۵ تا ۲۰ دقیقه قبل از شروع نمایش بسته می شوند و ورود دیرهنگام ممکن است تا زمان استراحت (اینتروال) امکان پذیر نباشد. عکاسی و فیلم برداری با فلش در طول اجراها ممنوع است تا مزاحمتی برای هنرمندان و سایر تماشاگران ایجاد نشود. همچنین، صدای تلفن همراه خود را در حالت بی صدا قرار دهید و از صحبت کردن در طول اجرا خودداری کنید تا تجربه ی شنیداری بی نظیر اپرا برای همه حفظ شود.

امکانات رفاهی: از کافه تا فروشگاه یادگاری

خانه اپرای متروپولیتن امکانات رفاهی متعددی را برای راحتی و لذت بیشتر بازدیدکنندگان فراهم آورده است. در طول زمان استراحت (اینتروال)، تماشاگران می توانند از کافه ها و بوفه های متعددی که در طبقات مختلف سالن قرار دارند، استفاده کنند. این کافه ها انواع نوشیدنی ها، تنقلات و غذاهای سبک را ارائه می دهند.

همچنین، یک فروشگاه هدایا و یادگاری در مجموعه وجود دارد که اقلام مرتبط با اپرا، از جمله سی دی های موسیقی، کتاب های هنری، لوازم التحریر و یادگاری های مت را عرضه می کند. این فروشگاه مکانی عالی برای تهیه یادگاری از این تجربه بی نظیر یا یافتن هدیه ای برای علاقه مندان به هنر است. امکانات رفاهی این سالن، تضمین کننده این است که بازدیدکنندگان بتوانند تجربه ای کامل و راحت از حضور در این مرکز هنری داشته باشند.

نتیجه گیری: میراثی زنده برای آیندگان

خانه اپرای متروپولیتن در شهر نیویورک، بی شک یکی از گوهرهای درخشان در تاج هنر و معماری جهان است. این بنا نه تنها به واسطه ی معماری باشکوه و تاریخ غنی خود، بلکه به دلیل نقش بی بدیلش در پرورش و ارائه هنرهای نمایشی، به نمادی جاودان از فرهنگ و خلاقیت انسانی تبدیل شده است. از اولین اجرا در خیابان ۳۹ برادوی تا شکوه کنونی در لینکلن سنتر، مت همواره در خط مقدم نوآوری و تعهد به برتری هنری قرار داشته است.

این مرکز، نه تنها صحنه ای برای اساتید بزرگ اپرا و باله است، بلکه با تعهد خود به آموزش نسل های آینده و گسترش دسترسی به هنر از طریق ابتکاراتی مانند پخش زنده HD، تضمین کننده بقا و رشد این فرم های هنری در دوران مدرن است. خانه اپرای متروپولیتن بیش از یک ساختمان است؛ آن یک موجودیت زنده و پویا است که هر ساله با اجراهای خیره کننده، هزاران نفر را به دنیای سحرآمیز اپرا و باله دعوت می کند و لحظاتی فراموش نشدنی را برایشان رقم می زند. بازدید از این مکان، چه برای یک اجرای هنری و چه برای کاوش در معماری و تاریخ آن، تجربه ای است که در عمق وجود هر دوستدار هنر ریشه می دواند و تا ابد در خاطر می ماند.