جستجوی حقیقت نه آسان است و نه میان‌بر دارد
وی معتقد نبود که تاریخ از نظر کلیشه و ابتذال تکرار خواهد شد ، اما گفت که مردم بسیار شبیه به هم هستند و وضعیت انسان در زمانهای مختلف رخ می دهد. وی گفت که شما نمی توانید بدون تکیه بر حقیقت به کشور خود خدمت کنید و جستجوی آن کوتاه مدت و آسان نیست. مطالعه تاریخ مانند یافتن الماس در پایین هر رودخانه نیست ، بلکه مانند الماس و معادن مدرن طلا است که نیاز به سرمایه گذاری سنگین و فناوری پیشرفته دارد.
به گزارش ایران تودی ، این روزنامه اعتماد به نفس وی نوشت: “اریک هابسبام در 9 ژوئن 1917 در اسکندریه به دنیا آمد ، اما بعدا مارکس امیدوار بود به تعبیر خودش تغییر و نجات جهان را رقم بزند.” به تدریج ، او کاستی ها و محدودیت های روش تفکر مارکس را درک کرد ، اما وی در طول زندگی به این امر متعهد ماند. وی علاوه بر مصر ، در اتریش و آلمان زندگی می کرد و سرانجام در انگلیس ساکن شد. او تاریخ را تحسین کرد و زندگی خود را صرف شناخت و آموزش آن کرد. بدون شک او یکی از بزرگترین مورخان زمان ما بود و عمیقاً مباحثی را مورد مطالعه قرار می داد که در گذشته هیچ کس به او نزدیک نشده بود. او معروف ترین مجموعه چهار جلدی تاریخ جهان را نوشت ، از انقلاب فرانسه تا فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی که در حقیقت داستان قرن نوزدهم و بیستم بود. وی تا پاییز 2012 زندگی کرد و در سن 95 سالگی در لندن درگذشت. او شخصیت منحصر به فردی داشت و حداقل 10 زبان زنده صحبت می کرد. وی با نام مستعار خود مقالاتی را نوشت که به موسیقی جاز انتقاد می کند و دوست دارد فوتبال تماشا کند ، خصوصاً بازی های تیم ملی برزیل. او هم ضد صهیونیست و هم ضد فاشیست بود: “ما در آن زمان زندگی می کردیم … انتظار داشتیم که او در جنگ بعدی باشد و احتمالاً مرد. “ما به عنوان ضد فاشیست ، شک نداشتیم که وقتی زمان فرا رسید ، ما چاره ای جز جنگیدن نخواهیم داشت.”
وی در مورد حقوق و عدالت خود کاملاً واضح بود و به همین دلیل در کارزار جمع آوری امضاها برای ممنوعیت فروش اسلحه به صدام شرکت کرد. او از مبارزه عقب نماند و حتی در بدترین لحظه ها نفوذ خود را از دست نداد. حکومت اربابان مواد مخدر و عدم مطیع بودن دیگران به این معنا نبود که حاکمان نتوانند حاکمان را در محاسبات خود در نظر بگیرند. در سال 1993 و در آغاز سال تحصیلی در دانشگاه بوداپست مجارستان ، در نظر گرفتن اظهارات نهایی بر شخصیت وی برتر بود. . ما می توانیم از خود مراقبت کنیم. اینها برای کمک به افراد عادی که خیلی باهوش و جذاب نیستند (اگر ما عاشق یکی از آنها نباشیم) ، که بسیار تحصیل کرده یا ناموفق یا غیرمجاز هستند و واقعاً افراد خاصی نیستند. در طول تاریخ ، آنها همان مردمی هستند که محله های خود را تنها در قالب اسناد تولد ، ازدواج و مرگ ترک کرده اند. جامعه ای که ارزش زندگی دارد جامعه ای است که برای همه مردم ایجاد شده است ، نه برای افراد ثروتمند ، باهوش یا استثنایی. اگرچه هر جامعه ای که ارزش زندگی دارد باید فضای و شرایط لازم را برای چنین اقلیت ها فراهم کند ، دنیا برای منافع شخصی ما ساخته نشده است و ما فقط در جهان به خاطر منافع خود زندگی نمی کنیم. “دنیایی که ادعا می کند هدف آن منافع شخصی ماست ، دنیای خوبی نیست و نمی تواند پایدار بماند.”
انتهای پیام