حقایقی شنیدنی از برج ساعت بیگ بن

برج ساعت بیگ بن، قلب تپنده لندن، فراتر از یک سازه زمان سنجی، گنجینه ای از داستان ها و حقایق ناگفته است که حتی بسیاری از مردم بومی نیز از آن بی خبرند. این سازه باشکوه که نمادی از استقامت و دقت بریتانیا به شمار می رود، رمز و رازهایی شنیدنی را در دل خود جای داده است که کشف آن ها تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود.

لندن، شهری با تاریخ غنی و جاذبه های بی شمار، همیشه گردشگران را از سراسر جهان به خود فرامی خواند. در میان این همه شکوه، برج ساعت بیگ بن، که اغلب با نام زنگ بزرگش شناخته می شود، تصویری ماندگار در ذهن هر بیننده ای حک می کند. عظمت، قدمت و داستان های پشت پرده این برج، آن را به یکی از محبوب ترین نمادهای جهانی تبدیل کرده است. این مقاله به کنجکاوی های شما پاسخ می دهد و شما را به سفری عمیق تر در دنیای حقایق شنیدنی بیگ بن می برد؛ حقایقی که فراتر از کلیشه ها، روح این شاهکار مهندسی و معماری را به نمایش می گذارند.

بیگ بن: نامی که همیشه شما را اشتباه راهنمایی می کند! (رازهای نامگذاری)

یکی از بزرگ ترین سوءتفاهم ها درباره برج ساعت لندن، نام آن است. بسیاری از مردم جهان، کل این بنای باشکوه را «بیگ بن» می نامند، اما این تنها بخشی از حقیقت است. بیگ بن در واقع نام ناقوس عظیم و ۱۳.۷ تنی است که در داخل برج قرار گرفته و هر ساعت به صدا در می آید. خود برج، تا سال ۲۰۱۲، به طور رسمی «برج ساعت» نامیده می شد. اما در آن سال، به افتخار شصتمین سالگرد سلطنت ملکه الیزابت دوم، نام آن به «برج الیزابت» تغییر یافت.

داستان نام گذاری «بیگ بن» خود شنیدنی است. دو روایت اصلی درباره منشأ این نام وجود دارد که هر دو به مردانی بزرگ با نام «بنجامین» اشاره می کنند. روایت اول، به «سر بنجامین هال»، مهندس و سیاستمدار بریتانیایی باز می گردد که مسئول نظارت بر مراحل پایانی نصب زنگ بود. گفته می شود به دلیل جثه بزرگ و قد بلند او، یکی از اعضای پارلمان در جلسه ای طنزآمیز پیشنهاد داده است که نام زنگ را «بیگ بن» بگذارند، و این نام به سرعت محبوبیت یافت. روایت دوم، «بنجامین کانت»، قهرمان بوکس سنگین وزن آن دوران را منشأ این نام می داند. او به دلیل هیکل درشت و قدرت فراوان، لقب «بیگ بن» را از آن خود کرده بود و این نام به هر چیز بزرگ و عظیم اطلاق می شد. با توجه به وزن و ابهت زنگ، طبیعی بود که این لقب به آن تعلق گیرد.

با وجود تمام تغییرات رسمی و نام گذاری های جدید، چرا هنوز هم در سراسر دنیا، از جمله در خود بریتانیا، مردم اصرار دارند که این برج را «بیگ بن» صدا بزنند؟ پاسخ در سادگی، ماندگاری و قدرت یک نام مردمی نهفته است. «بیگ بن» فراتر از یک نام رسمی، به یک برند جهانی، یک نماد و یک حس نوستالژیک تبدیل شده است. این نام، یادآور داستان ها، دقت و استقامتی است که این برج در طول قرون از خود نشان داده است. این نام به قدری در فرهنگ عامه جا افتاده که حتی با گذشت سالیان متمادی و تغییر نام رسمی، هویت واقعی این نماد باقی مانده و همچنان بر سر زبان ها جاری است.

سلول زندانی مخفی در بالای بیگ بن؟ یک حقیقت تلخ و باورنکردنی!

شاید کمتر کسی تصور کند که در بالای یکی از شناخته شده ترین نمادهای لندن، جایی برای زندانی کردن افراد وجود داشته باشد، اما این یک حقیقت تلخ و در عین حال شنیدنی از برج الیزابت است. در طبقه ۱۱۴ برج، یعنی درست زیر اتاق ناقوس، یک سلول تاریک و دلگیر قرار دارد که در گذشته برای تنبیه نمایندگان خاطی پارلمان مورد استفاده قرار می گرفت.

این سلول نه تنها برای مجرمان عادی، بلکه برای اعضای پارلمان که قوانین و اخلاقیات مجلس را زیر پا می گذاشتند، در نظر گرفته شده بود. تصور کنید نماینده ای که سوگند خود را می شکند یا به شکلی بی احترامی می کند، به جای حبس در زندان های معمول، به بالای برج ساعت منتقل شده و در این سلول مخفی زندانی می شد تا به خطای خود فکر کند. این یک روش نمادین و در عین حال بسیار جدی برای نشان دادن قدرت پارلمان بر اعضای خود بود.

آخرین باری که این سلول مورد استفاده قرار گرفت، به سال ۱۸۸۰ باز می گردد. در آن زمان، «چارلز برادلو»، نماینده ای که به عنوان یک رادیکال و بی دین شناخته می شد، از ادای سوگند وفاداری به ملکه ویکتوریا بر روی انجیل خودداری کرد. این اقدام، خشم پارلمان را برانگیخت و او به عنوان تنبیه، یک شب را در این سلول تاریک و مخفی سپری کرد. البته تنبیه او به یک شب حبس محدود نشد و برادلو برای پنج سال از ورود به پارلمان محروم شد. امروز این سلول خالی است و تنها یک یادگار از گذشته های دور و روش های منحصربه فرد پارلمان برای حفظ نظم و اخلاق به شمار می رود.

تولد از خاکستر: حقایقی از ساخت و معماری شگفت انگیز بیگ بن

داستان برج ساعت بیگ بن از دل فاجعه ای بزرگ سرچشمه می گیرد. در ۱۶ اکتبر ۱۸۳۴، کاخ وست مینستر، که خانه پارلمان بریتانیا بود، در یک آتش سوزی مهیب به خاکستر تبدیل شد. این فاجعه، فرصتی را برای ساخت بنایی جدید و باشکوه تر فراهم آورد و رقابتی برای طراحی کاخ جدید آغاز شد. «چارلز بری»، معمار برجسته، برنده این رقابت شد. در طرح اولیه بری، برج ساعتی به این عظمت وجود نداشت، اما نیاز به یک ساعت عمومی بزرگ و نمادین، پارلمان را بر آن داشت که بری و دستیارش، «آگوستوس ولببی پوین»، را موظف به افزودن یک برج ساعت به طرح کنند. نتیجه، بنایی شد که امروزه ما آن را می شناسیم.

ساخت این برج عظیم، چالشی بزرگ در مهندسی و معماری دوران خود بود. مصالح ساختمانی آن از نقاط مختلف کشور و حتی خارج از آن تامین می شد. ۸۵۰ مترمکعب سنگ و ۲۶۰۰ مترمکعب آجر برای ساخت آن به کار رفت. سنگ های به کار رفته از معادن آنستون در یورکشایر و کائن در فرانسه آورده شدند. این انتخاب مصالح، نه تنها زیبایی و استحکام را تضمین می کرد، بلکه نشان دهنده دسترسی و گستردگی منابع امپراتوری بریتانیا در آن زمان بود.

پی ریزی برج در عمق سه متری زمین انجام شد تا پایداری آن را در برابر وزن عظیم تضمین کند. برج با ارتفاع ۹۶ متر، در زمان تکمیل خود در سال ۱۸۵۹، بلندترین برج ساعت چهار صفحه ای جهان بود. جزئیات نئوگوتیک در طراحی آن، ظاهری باستانی و باشکوه به آن می بخشید که به خوبی با سبک معماری کاخ وست مینستر هماهنگ بود. این بنا، نه تنها نمادی از زمان سنجی دقیق، بلکه شاهکاری از هنر و مهندسی است که از خاکستر یک آتش سوزی برخاست و برای همیشه در افق لندن خودنمایی می کند.

کج شدن یک نماد: آیا بیگ بن هم مثل برج پیزا کج است؟

شاید با شنیدن نام برج کج، ناخودآگاه به یاد برج پیزا در ایتالیا بیفتید، اما آیا می دانستید که برج ساعت بیگ بن نیز، هرچند به میزان بسیار جزئی، کج است؟ این یک حقیقت جالب است که بسیاری از بازدیدکنندگان از آن بی خبرند. برج الیزابت، با وجود عظمت و استحکام ظاهری اش، در واقع ۰.۰۴ درجه یا حدود ۲۶ سانتی متر به سمت شمال غرب انحراف دارد. این میزان، در مقایسه با انحراف ۴ درجه ای برج پیزا، بسیار ناچیز است و با چشم غیرمسلح به سختی قابل تشخیص است.

دلیل اصلی این انحراف جزئی، تأثیر ساخت خطوط مترو در زیر کاخ وست مینستر در طول سالیان متمادی است. ارتعاشات و تغییرات زیرزمینی ناشی از فعالیت های ساخت و ساز، به مرور زمان بر پایداری خاک زیرین برج تأثیر گذاشته و این انحراف را ایجاد کرده است. جالب اینجاست که این انحراف در سال های اخیر کمی افزایش یافته است، اما مهندسان اطمینان می دهند که این میزان کج شدگی خطری جدی برای پایداری برج ندارد و پیش بینی می شود که برج برای هزاران سال آینده نیز ایمن و پایدار باقی بماند.

این حقیقت، بُعد دیگری به داستان بیگ بن می بخشد و آن را از یک سازه صرفاً استوار به نمادی از انعطاف پذیری و سازگاری در برابر تغییرات محیطی تبدیل می کند. دیدن این انحراف کوچک، مانند یافتن یک نقص کوچک اما دوست داشتنی در یک شاهکار است که آن را حتی انسانی تر و قابل لمس تر می کند. بیگ بن با تمام این جزئیات، همچنان با اقتدار ایستاده و به زمان سنجی دقیق خود ادامه می دهد، حتی اگر کمی از خط صاف منحرف شده باشد.

قلب تپنده لندن: حقایقی از دقت بی نظیر ساعت بیگ بن

ساعت بیگ بن، نه تنها به دلیل عظمت و زیبایی اش، بلکه به خاطر دقت بی نظیرش در زمان سنجی شهرت جهانی دارد. چالش مهندسی در زمان ساخت این ساعت، تنها به ابعاد بزرگ آن محدود نمی شد؛ بلکه سازندگان باید ساعتی می ساختند که حتی یک ثانیه خطا نداشته باشد و همواره با ساعت گرینویچ (GMT) منطبق باشد. این دقیق ترین ساعت عمومی آن زمان بود.

مسئولیت طراحی و ساخت این ساعت پیچیده بر عهده «ادموند بکت دنیسون»، یک وکیل آماتور اما نابغه در ساعت سازی، و «ادوارد دنت»، ساعت ساز ماهر، بود. دنیسون سیستمی ابداع کرد که به ساعت اجازه می داد با دقت فوق العاده ای کار کند و در برابر نوسانات دما و فشار هوا مقاوم باشد. ابعاد صفحات ساعت خیره کننده است؛ هر یک از چهار صفحه ساعت، ۷ متر قطر دارند و عقربه های آن نیز غول پیکرند: عقربه ساعت شمار ۲.۷ متر و عقربه دقیقه شمار بیش از ۴.۲ متر طول دارند.

یکی از شنیدنی ترین حقایق درباره دقت این ساعت، روش ساده و در عین حال هوشمندانه تنظیم آن است. برای تنظیم سرعت پاندول و حفظ دقت، از سکه های قدیمی پنی استفاده می شود! با افزودن یا برداشتن یک سکه پنی، سرعت نوسان پاندول تغییر می کند و می توان دقت ساعت را حتی تا کسری از ثانیه تنظیم کرد. یک سکه پنی می تواند سرعت ساعت را تا ۰.۴ ثانیه در روز تغییر دهد. این روش، نشان دهنده نبوغ و کاربردپذیری در اوج پیچیدگی مهندسی است.

با وجود تمام این دقت، بیگ بن یک بار نیز دچار تأخیر شد. در کریسمس سال ۱۹۶۲، بارش شدید برف و یخ زدگی بر روی عقربه ها، باعث شد ساعت بیگ بن برای اولین و تنها بار در تاریخ خود، ۱۰ دقیقه دیرتر از موعد به صدا درآید. این اتفاق، خبری مهم در سراسر جهان شد و نشان داد که حتی دقیق ترین ساعت ها نیز می توانند تحت تأثیر طبیعت قرار گیرند. سیستم سه موتور مجزا برای هر عملکرد ساعت – یکی برای حرکت عقربه ها، یکی برای زنگ های ربع ساعت و دیگری برای زنگ اصلی بیگ بن – تضمین کننده عملکرد بی وقفه آن در طول سالیان متمادی است.

صدای لندن: سرگذشت پر فراز و نشیب زنگ بیگ بن

زنگ بیگ بن، که به حق «صدای لندن» لقب گرفته، داستانی پر فراز و نشیب دارد که از اولین لحظات ساخت تا امروز، با چالش ها و مقاومت هایی روبرو بوده است. وزن باورنکردنی این زنگ، ۱۳.۷ تن، خود یک چالش بزرگ برای انتقال و نصب آن بود. تصور کنید این غول فلزی چگونه از کارخانه ریخته گری در استاکتون-آن-تیس، ابتدا با کشتی از طریق رودخانه تیمز به لندن آورده شد و سپس با کالسکه ای که توسط شانزده اسب سفید تنومند کشیده می شد، با شکوه و عظمت از روی پل وست مینستر عبور داده شد. این رویداد، خود یک تماشای تاریخی برای مردم لندن بود.

اما داستان زنگ بیگ بن با یک شکست بزرگ آغاز شد. اولین زنگی که ریخته شد، قبل از نصب و در حین آزمایش های دقیق، ترک برداشت. این اتفاق، یک ضایعه بزرگ و ناامیدکننده بود. به ناچار، زنگ دومی با کمی وزن کمتر (۱۳.۵ تن) توسط جورج میرز در کارخانه «وایت چپل بل فوندری» ساخته شد. این زنگ جدید در آوریل ۱۸۵۸ تکمیل و در اکتبر همان سال با زحمات فراوان و طی سفری طاقت فرسا به مدت ۳۰ ساعت، به بالای برج منتقل و نصب شد.

با این حال، مشکلات پایان نیافته بود. تنها چند ماه پس از نصب و شروع به کار در سال ۱۸۵۹، زنگ جدید نیز ترک برداشت. این بار، ترک به قدری جدی بود که بیگ بن برای چهار سال کامل در سکوت فرو رفت. در این مدت، تنها زنگ های ربع ساعتی کوچک تر وظیفه اعلام زمان را بر عهده داشتند. سرانجام، «سر جورج ایری»، اخترشناس سلطنتی، راهکاری هوشمندانه و دائمی ارائه داد: به جای تعویض زنگ، آن را به اندازه یک چهارم دایره چرخاندند تا چکش به نقطه دیگری از زنگ ضربه بزند. همچنین، از یک چکش سبک تر استفاده شد تا از آسیب های بیشتر جلوگیری شود. از آن زمان تاکنون، زنگ بیگ بن با همین ترک به صدا در می آید و این ترک هرگز تعمیر نشده است، که خود گواهی بر مهندسی و نوآوری بی نظیر آن دوران است.

«صدای زنگ بیگ بن، نه تنها زمان را اعلام می کند، بلکه با هر ضربه خود، طنین تاریخ و استقامت لندن را در گوش جهان می نوازد.»

زنگ اصلی بیگ بن، نت «می» موسیقی را تولید می کند. علاوه بر آن، چهار زنگ کوچک تر نیز در برج وجود دارند که هر ربع ساعت یک بار به صدا در می آیند و ملودی مشهور «وست مینستر چایمز» را می نوازند. این زنگ ها نت های «سل دیز»، «فا دیز»، «می» و «سی» را تولید می کنند و این ترکیب، آوایی دلنشین و آشنا را در آسمان لندن طنین انداز می کند که برای بسیاری از مردم جهان، نمادی از این شهر بزرگ است.

رنگ های پنهان و کتیبه های مرموز: جزئیات دیدنی بیگ بن

وقتی به صفحات ساعت بیگ بن نگاه می کنیم، آن ها را به رنگ سیاه با حاشیه های طلایی می بینیم، اما این رنگ ها همیشه این گونه نبوده اند. یکی از حقایق شنیدنی و کمتر شناخته شده درباره بیگ بن، رنگ اصلی صفحات ساعت آن است: آبی پروسی. در زمان ساخت برج، صفحات ساعت با رنگ آبی پروسی پوشانده شده بودند که در تضاد با اعداد و عقربه های طلایی، جلوه ای زیبا و خاص داشت.

اما چرا این رنگ تغییر کرد؟ در طول قرن بیستم، آلودگی هوای لندن، به ویژه دود و دوده ناشی از فعالیت های صنعتی، به تدریج صفحات ساعت را سیاه کرد. در دهه ۱۹۸۰، تصمیم گرفته شد که برای پایداری رنگ و هماهنگی با وضعیت موجود، صفحات ساعت به رنگ سیاه فعلی درآیند. با این حال، در پروژه بازسازی گسترده سال ۲۰۱۷-۲۰۲۲، تیم بازسازی با دقت و ظرافت، رنگ اصلی آبی پروسی را به صفحه ها بازگرداندند و بسیاری را شگفت زده کردند که بیگ بن دوباره با رنگ های اصلی خود می درخشد.

در پایین هر یک از صفحات ساعت، کتیبه ای به زبان لاتین حک شده است که شاید کمتر کسی به آن توجه کرده باشد. این کتیبه می گوید: DOMINE SALVAM FAC REGINAM NOSTRAM VICTORIAM PRIMAM، به معنای: خداوندا، از ملکه ویکتوریای اول محافظت کن. این جمله، یادآور دوران سلطنت ملکه ویکتوریا است که برج در زمان او ساخته شد و نمادی از احترام به حاکمیت و پیوستگی تاریخی بریتانیاست.

هر یک از صفحات ساعت، از صدها قطعه شیشه عقیق ساخته شده اند که نور را به زیبایی از خود عبور می دهند. در گذشته، ۲۸ لامپ گازی صفحات ساعت را روشن می کردند. اما در بازسازی های اخیر، این لامپ ها با لامپ های LED کم مصرف و مدرن جایگزین شدند که هم مصرف انرژی کمتری دارند و هم نورپردازی بهتری را برای نمایش زمان در شب فراهم می کنند. این جزئیات کوچک اما معنادار، لایه های جدیدی از داستان را به این نماد باشکوه لندن اضافه می کنند.

بیگ بن در برابر جنگ و سینما: دوام و شهرت جهانی

برج ساعت بیگ بن، نه تنها در برابر چالش های مهندسی و گذر زمان مقاومت کرده، بلکه در برابر آزمون های بزرگ تری مانند جنگ و بلایای طبیعی نیز سربلند بیرون آمده است. در طول جنگ جهانی دوم، لندن بارها مورد بمباران هواپیماهای آلمانی قرار گرفت. در مه ۱۹۴۱، یکی از بمب ها در نزدیکی کاخ وست مینستر فرود آمد و به بخش هایی از برج و صفحات ساعت آسیب رساند. بخش هایی از سقف پل برج نیز تخریب شد و حتی اتاق مجلس عوام نیز ویران شد. با این حال، به طرز معجزه آسایی، خود برج و مکانیسم اصلی ساعت، سالم ماندند و به کار خود ادامه دادند.

این مقاومت در برابر حملات جنگی، به شهرت و نمادین بودن بیگ بن افزود. این برج به نمادی از سرسختی و مقاومت مردم بریتانیا در برابر سختی ها تبدیل شد. حتی در تاریک ترین روزهای جنگ، صدای زنگ بیگ بن همچنان به گوش می رسید و به مردم یادآوری می کرد که لندن هنوز زنده و بیدار است. این استقامت، بیگ بن را به یک قهرمان بی صدا تبدیل کرد.

علاوه بر مقاومت در برابر جنگ، بیگ بن حضور پررنگی در فرهنگ عامه و سینما نیز داشته است. این برج باشکوه به یکی از ستاره های سینما تبدیل شده و در بسیاری از فیلم های مشهور جهان نقش آفرینی کرده است. از صحنه های نمادین در فیلم های «گمشده» و «مری پاپینز» گرفته تا حضور در سریال های محبوبی مانند «دکتر هو»، بیگ بن همواره به عنوان نمادی از لندن و نمادی از گذر زمان در داستان ها ظاهر شده است. این حضور در رسانه ها، شهرت جهانی آن را دوچندان کرده و آن را در ذهن میلیون ها نفر در سراسر جهان حک کرده است.

«بیگ بن، فراتر از یک ساعت، یک شاهد خاموش بر تاریخ است که هر روز داستان های خود را با طنین زنگ هایش روایت می کند.»

سکوت های موقتی و بازسازی های باشکوه: آینده بیگ بن

بیگ بن، این نماد ابدی لندن، در طول تاریخ خود بارها دچار سکوت های موقتی شده است که هر بار با بازسازی های باشکوهی به پایان رسیده است. از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۲، برج الیزابت و ساعت بیگ بن بزرگترین عملیات بازسازی و مرمت خود را در تاریخ ۱۵۰ ساله خود پشت سر گذاشتند. این سکوت پنج ساله، به دلیل نیاز مبرم به تعمیرات اساسی، از جمله ترک خوردگی های کوچک در سنگ ها، فرسایش و زنگ زدگی فلزات و نیاز به بهبود سیستم های داخلی بود.

در طول این بازسازی، بخش های مختلفی از برج به دقت مرمت شدند. یکی از جزئیات مهم، بازگرداندن رنگ اصلی آبی پروسی به صفحات ساعت بود که قبلاً به دلیل آلودگی هوا به سیاه تغییر کرده بودند. همچنین، برای بهینه سازی مصرف انرژی و بهبود نورپردازی در شب، لامپ های سنتی با لامپ های LED کم مصرف جایگزین شدند. ۷۰۰ قطعه از سنگ های ماسه ای آسیب دیده نیز تعویض شدند تا استحکام و زیبایی برج حفظ شود.

در طول این دوره بازسازی، زنگ بیگ بن به جز مناسبت های خاصی مانند شب سال نو و روز یادبود، خاموش بود. دلیل این خاموشی طولانی مدت، نه تنها برای جلوگیری از آسیب به مکانیسم ساعت، بلکه برای حفاظت از گوش های کارگرانی بود که در داخل برج مشغول به کار بودند. صدای زنگ بیگ بن در فاصله نزدیک می تواند آسیب های شنیداری جدی و جبران ناپذیری را به همراه داشته باشد، بنابراین رعایت ایمنی اولویت اصلی بود.

یک حقیقت جالب و شاید ناامیدکننده برای گردشگران خارجی این است که بازدید از داخل برج الیزابت و رسیدن به اتاق ساعت و ناقوس، برای عموم مردم و به ویژه گردشگران خارجی معمولاً امکان پذیر نیست. این تورها تنها برای شهروندان بریتانیا و آن هم با هماهنگی های قبلی و تورهای خاص از طریق پارلمان میسر است. این محدودیت، به دلیل ماهیت حساس ساختمان و فضای محدود داخل برج است. با این حال، حتی تماشای این برج باشکوه از بیرون و شنیدن طنین زنگ های آن در قلب لندن، تجربه ای است که هرگز فراموش نخواهد شد و شما را به عظمت تاریخ و مهندسی بریتانیا رهنمون می سازد.

نتیجه گیری

برج ساعت بیگ بن، فراتر از یک سازه عظیم، یک داستان زنده از تاریخ، مهندسی و استقامت است. از نام گذاری پرماجرایش تا سلول زندان مخفی اش، از دقت بی نظیر ساعتش با ترفندهای ساده تا داستان های پر فراز و نشیب زنگ ۱۳ تنی اش، و از مقاومت در برابر بمباران های جنگی تا بازسازی های دقیق و باشکوهش، هر جزء از این نماد لندن، حقایقی شنیدنی و درس هایی آموزنده در خود دارد. این برج با هر تیک تاک و هر ضربه زنگ، نه تنها زمان را به جهانیان یادآور می شود، بلکه به عنوان نمادی از پایداری، دقت و نبوغ انسانی، همچنان در افق لندن می درخشد.

بیگ بن نه تنها قلب لندن، بلکه قلب تاریخ و فرهنگ بریتانیا است. دیدن این برج از نزدیک و شنیدن داستان هایش، تجربه ای است که شما را به گذشته پیوند می دهد و شکوه مهندسی بشر را به نمایش می گذارد. اگر روزی فرصت یافتید به لندن سفر کنید، به این نماد باشکوه نزدیک شوید، به صدای زنگش گوش فرا دهید و اجازه دهید داستان های ناگفته اش، شما را درگیر عظمت و زیبایی خود سازند.