این زنان بیشتر در معرض شکستگی استخوان هستند

 مدت‌ها تصور می‌شد که چاقی به محافظت در برابر شکستگی کمک می‌کند. این باور به این دلیل است که بارگذاری مکانیکی روی استخوان‌ها، که با وزن بدن افزایش می‌یابد، به افزایش تراکم مواد معدنی استخوان، یک عامل تعیین کننده مهم در استحکام استخوان، کمک می‌کند.

با این حال، مطالعات اخیر نشان داده‌اند که رابطه بین چاقی و خطر شکستگی بسته به جنسیت افراد، محل اسکلتی مورد مطالعه و تعریف چاقی مورد استفاده متفاوت است. برای کسب اطلاعات بیشتر، دکتر آن فردریک تورکوت (Anne-Frederique Turcotte) و همکارانش از واحد غدد درون ریز و نفرولوژی در مرکز تحقیقات شهر کبک کانادا، داده‌های مبتنی بر جمعیت ۲۰ هزار فرد ۴۰ تا ۷۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. 

در ادامه شاخص توده بدنی و دور کمر افراد به عنوان معیار چاقی شکمی اندازه گیری شد. همچنین شکستگی‌ها با استفاده از یک الگوریتم تایید شده قبلی شناسایی شدند. طی یک پیگیری ۵.۸ ساله، ۴۹۷ زن و ۳۲۳ مرد دچار شکستگی شدند.

از تعداد کل ۴۱۵ شکستگی عمده استخوان شامل شکستگی لگن، استخوان ران، ستون فقرات، مچ دست یا بازو، ۲۶۰ مورد در زنان و ۱۵۵ مورد در مردان اتفاق افتاد. از ۳۵۳ شکستگی دیستال اندام تحتانی شامل شکستگی مچ پا، پا و ساق پا، ۲۱۹ مورد در زنان و ۱۳۴ مورد در مردان بروز کرد. به گزارش سیناپرس، همچنین از ۲۰۳ شکستگی دیستال اندام فوقانی مانند شکستگی مچ دست، ساعد یا آرنج، ۱۴۱ مورد در زنان و ۶۲ مورد در مردان وجود داشت.

نتایج پژوهش‌ها نشان داد که در زنان، اندازه دور کمر بیشتر به طور خطی با افزایش خطر شکستگی همراه است. به ازای هر ۵ سانتی متر افزایش دور کمر، خطر شکستگی در هر محل ۳ درصد بیشتر و خطر شکستگی دیستال اندام تحتانی ۷ درصد بیشتر می‌شود. همچنین ارتباط بین دور کمر و شکستگی مچ پا به ویژه بسیار قوی است.

یافته‌ها نشان داد که زنان با شاخص توده بدنی ۲۲.۵ کیلوگرم بر متر مربع نسبت به زنان با شاخص توده بدنی ۲۵ کیلوگرم بر متر مربع، ۵ درصد کمتر در معرض خطر شکستگی دیستال اندام تحتانی بودند. مشخص نیست که چرا چاقی با خطر بالاتر شکستگی در زنان مرتبط است. با این حال، بیشتر شکستگی‌ها در اثر زمین خوردن در افراد چاق اتفاق می‌افتد. مچ پا، بر خلاف لگن و استخوان ران، توسط بافت نرم محافظت نمی‌شود که می‌تواند آن را مستعد شکستن در هنگام زمین خوردن دانست.

دکتر تورکوت می‌افزاید: دور کمر با شکستگی در زنان بیشتر از شاخص توده بدنی مرتبط بود. این اتفاق ممکن است به دلیل چربی احشایی باشد. این چربی که از نظر متابولیکی بسیار فعال است، در اعماق شکم ذخیره شده و در اطراف اندام‌ها پیچیده شده و ترکیباتی ترشح می‌کند که بر استحکام استخوان تأثیر منفی می‌گذارد. 

 او در انتها افزود: افرادی که چربی بدنشان در ناحیه شکم توزیع شده ممکن است بیشتر در معرض خطر افتادن باشند. در مردان، افزایش شاخص توده بدنی و اندازه دور کمر با شکستگی ارتباط معنی داری نداشت.

وی گفت: ما می‌دانیم که افراد چاق که دچار شکستگی می‌شوند، به احتمال زیاد دچار مشکلات سلامتی دیگری نیز می‌شوند که ممکن است باعث کندتر شدن بهبود و توانبخشی شده و خطرات بعد از عمل و جوش خوردگی را افزایش دهد.

منبع: سیناپرس