انتخابات دولت پشت کورونا
منطقی است که فرض کنیم این رویداد بالقوه فاجعه بار بدون عواقب تحمیل تغییرات اجتناب ناپذیر در ساختار و رفتار سیستم های سیاسی و اقتصادی به پایان می رسد. از این پس ، ما نشانه هایی از بحران در روابط بین الملل و همچنین روابط با کشورها و کشورها را در هر چهار گوشه جهان مشاهده می کنیم.
ایران از نظر ضعف می تواند یک استثناء باشد ، زیرا حتی قبل از سقوط قیمت جهانی نفت به 15 دلار و آغاز جنگ ، قیمت بازار انرژی نبود. به دلیل تحریم ها از این بازار بهره مند شوید. اکنون اوضاع نگران کننده تر از همیشه است. سقوط بازار جهانی سهام از جمله نفت و سایر محصولات با همین دلیل بالا ، تحریم های بی سابقه ارتباط چندانی با اقتصاد کشور ندارد ، زیرا اوضاع برای این کشور نامساعد است در ابتدا در ایران اگر اوضاع یکسان باقی بماند ، بحث درباره سهام آینده پس از کرونا در بازار جهانی نامشخص است. به نظر می رسد که درگیری ها و درگیری ها برای ادامه یا بازگرداندن موقعیت از دست رفته دولت ها در بازار جهانی ، درگیر درگیری های نظامی می شوند. خوب یا بد ، فروپاشی اقتصادی ایران مستلزم پذیرش شرایطی است که دولت در سازماندهی مجدد اوضاع و ایجاد توازن پویا بین طرفهای مخالف ، نقش اساسی را ایفا کند. این کار در صورتی امکان پذیر است که دولت بتواند بین همه سطوح هماهنگی ایجاد کند و استقلال نسبی داشته باشد.
رهایی دولت از ملاحظات سیاسی و حزبی و غلبه بر آن در جهت منافع عمومی ، راه حل اساسی است که به غلبه بر پیشین خطرناک کمک خواهد کرد. اما قبل از آن ، باید در درک نقش دولت در زمان حال تصحیح شود؛ اگر برخی از افراد هنوز هم نیاز به نگاه کردن به این “ساز” دارند یا “استقلال نسبی” را به رسمیت می شناسند و با آن به توافق مشترکی می رسند؟
تجربه کرونا در مدیریت بحران در ماه های اخیر نشان می دهد که ، مانند گذشته ، نه تنها دولت بلکه افکار عمومی در تمام سطوح اقتصادی و اجتماعی با منطق زیادی روبرو بوده اند و ما راه حل های متضاد باهم ، و همچنین درک مشترک درباره چرایی و راهبردهای مشترک چندان رایج نیست. این امر پاسخگویی به مطالبات پویایی اقتصادی و اعتماد عمومی را برای دولت دشوار کرده است. از طرف دیگر ، مشروعیت آن به صورت عمومی به چالش کشیده شده است.
اجتناب از تحمیل خواسته های خود و آن اجتناب ناپذیر است. دولت نیز از این قاعده مستثنی نیست. فرقی نمی کند که دولت تأسیس ، با شیوه رفتار خود ، یا هر دولت دیگری با ابزارهای مختلف ، مجبور شود به گونه ای عمل کند که نه ابزاری باشد و نه کوتاه مدت. علاقه به برخی از منافع بلند مدت ملت و ملت. مشروعیت دولت در انجام وظایفش غلبه بر ملاحظاتی است که مانع از اجرای وضعیت بحرانی می شود. مطمئناً این مورد اخیراً در بارداری کرونا رخ داده است. از آنجایی که جامعه بین المللی با کرونا ظاهر جدیدی را به تن می کند
تمامی محتوای منتشر شده در سایت بر اساس سامانه جامع و هوشمند بررسی و درج خودکار اخبار، اقدام به خبررسانی می نماید، به همین دلیل مسوولیت این نوشته از سایت بر عهده سایت های منبع بوده و وب سایت ایران تودی هیچ مسوولیتی در قبال این مقاله ندارد.