مرا نشناختند – ایران تودی

به گزارش ایران تودی ، علی عسگر محمدخانی ، معاون مدیر كتاب شهر برای فرهنگ ، در یادداشتی با عنوان “آنها من را به رسمیت نشناختند (شناخت اوستاد جلال الدین همای)” نوشت: 19 تیرماه چهلمین سالگرد درگذشت اوستاد جلال الدین همای است. در همان سال ، هیچ برنامه مرتبط با توجه به جایگاه علمی و فرهنگی استاد برگزار نشده و در این چهل سال ، دانشگاه ها ، بویژه دانشگاه تهران ، مجبور به ارتقاء آثار و جایگاه علمی خود شدند. در بین نسل اول اساتید ادبیات فارسی ، اسامی استاد جلال الدین همایی و استاد بدی الزمان فروزانفر بیشترین علاقه مندان به ادبیات فارسی و اساتید و دانشجویان این رشته شناخته شده است. شاید این موضوع مربوط به کارهایی باشد که از آنها برجای مانده و عمق آنچه که آنها آموخته و آموخته اند. بسیاری از ویژگیهای علمی ، معنوی و معرفت شناختی برای همای ذکر شده است. هومای شاعری با استعداد بود و در محاصره فلسفه ، منطق ، ادبیات عرب ، فقه و اصول ، ادبیات فارسی ، ریاضیات و نجوم بود. تحقیقات او در مورد ابوریحان ال بیرونی و ابن سینا و دیگران ، نمودار ریاضی ، هندسه و پرسنل افراد اطراف خود است. وی را می توان یکی از مشهورترین نویسندگان در زمینه ویرایش متن دانست. ابن سینا »،” دیوان شاعر قرن ششم عثمان مختاری “،” کتابخانه عمر خیام نیشابوری “و دیگران. با ارائه های علمی تصحیح و منتشر شده است.

آثار همای در زمینه نویسندگی نیز ارزشمند و تأثیرگذار بوده اند. اثری چند جلدی از قبیل “تاریخ ادبیات ایران” (هنوز مشخص نیست) ، “مختارنامه” ، “غزالینامه” ، “خیامنامه” ، “نامه مولوی یا آنچه مولوی می گوید” ، “تکنیک بلاغت و صنعت ادبیات” ، “تاریخ اصفهان” و همای عمر خود را صرف نوشتن این اثر کرد و متأسفانه تا آخر عمر آن را ندیده است که منتشر شود و این اثر هنوز به طور کامل منتشر نشده است. همای که عمر خود را صرف تحقیق و پژوهش کرده است ، در مورد کتب مختلف نیز تفسیرهایی نوشته است. وی زندگی خود را وقف مطالعه ادبیات فارسی و فرهنگ اسلامی کرد و دانش آموزان زیادی را تربیت کرد. این دوره یکی از موارد نادر بود و نظریه های وی در هر زمینه ای از فرهنگ ، ادبیات ، عرفان و تصوف مبتنی بر تحقیقات علمی جامع ، دقیق ، ابتکاری و به روز بود و توجه و عمق فکر او را وادار کرد تا نکات جدید و ناگفته ای را کشف کند. به دانشمندان پیشنهاد دهید

برای حمایت از جایگاه علمی و فرهنگی استاد همای ، فرهنگسرای کتاب شهر در هجدهم و نوزدهم ژوئیه سمپوزیوم دو روزه با عنوان “پایان شب خطبه ها” برگزار می کند و آثار صوتی ، تصویری و نوشتاری استادان و صاحبنظران فضای مجازی را پخش می کند.
همای هنوز ناشناخته است و آثار وی دوباره باید بخوانند ، و این هفته فرصت خوبی است تا دوباره با همای آشنا شوید ، اگرچه او همچنین شعری را خوانده است که هرگز در زندگی خود نشناخته بود:
“من جواهر دنیا بودم ، آنها مرا نمی شناختند / آنها یک سنگ آزاد روی زمین گذاشتند”

انتهای پیام